آریا    رهنورد

کار دراگان اسکوچیچ در تیم ملی را تقریبا باید تمام‌شده بدانیم. به نظر می‌رسد اجماعی برای باقی نماندن او در این جایگاه وجود دارد و این مربی دیگر در تیم ملی دیده نخواهد شد. در یک مورد نیز تردیدی نیست. اینکه فدراسیون فوتبال اصلا قصد ندارد به سراغ گزینه‌های جدید و ناآشنا برای تیم ملی برود. هر پنج گزینه نهایی فدراسیون برای نشستن روی نیمکت تیم ملی در جام جهانی، یا به عنوان مربی، یا بازیکن و یا هر دو سابقه حضور در این تیم را داشته‌اند. ظاهرا فدراسیون تصمیم دارد برای ساختن آینده تیم ملی، به سراغ گذشته برود و یک فرمول قدیمی را امتحان کند.

کارلوس کی‌روش

در روزهای گذشته او شانس بسیار زیادی برای حضور دوباره روی نیمکت تیم ملی داشت اما برخی مخالفت‌ها، شانس مرد پرتغالی را کاهش داد. کی‌روش بعد از ترک فوتبال ایران، اصلا موفق نبوده است. او با کلمبیا و مصر هم در دیدارهای جام ملت‌های آمریکای جنوبی و آفریقا به نتایج دلخواهش نرسیده و هم در مقدماتی جام جهانی شکست خورده است. شاید این شکست‌ها تردیدها را در مورد این مربی کمی بیشتر کرده‌اند. به هر حال او هشت سال روی نیمکت تیم ملی نشسته و شناخت کامل و دقیقی از فوتبال ایران دارد. تدابیر دفاعی این مربی در دوران حضور در تیم ملی بسیار دقیق و منظم بوده و نمایش تیم ملی او در جام جهانی همواره نمایشی درخشان به نظر می‌رسید. با این وجود اساسا به لحاظ رفتاری نقدهای زیادی به کی‌روش وارد است و حواشی این مربی نیز کمی زیاد به نظر می‌رسد. حضور دوباره او در فوتبال ایران می‌توانست تنش‌ها در اطراف تیم ملی را قبل از جام جهانی به اوج برساند. فدراسیون هم اساسا طرفدار همکاری با این مربی نبود و ایده جذب او بیشتر از سوی مشاوران وزیر ورزش که سابقه همکاری با کارلوس را داشتند مطرح می‌شد. به هر حال هنوز نمی‌توان این ایده را کاملا دور از ذهن دانست اما شانس کی‌روش در روزهای گذشته به شکل قابل توجهی کم شده است.

برانکو ایوانکوویچ

به نظر می‌رسید موفقیت‌های سریالی در لیگ برتر با پرسپولیس، برانکو را دوباره به نیمکت تیم ملی برگرداند اما ماجرای درگیری او با کارلوس کی‌روش، عملا بلیت حضورش در جام جهانی را سوزاند تا این مربی شانسی برای همراهی ایران نداشته باشد. حالا مدتی از آن ماجرا گذشته و فدراسیون ماجدی نیم‌نگاهی به جذب برانکو دارد اما در مجموع بعید است که این اتفاق رخ بدهد. برانکو همچنان تحت قرارداد با تیم ملی عمان است و به خدمت گرفتن او ساده به نظر نمی‌رسد. علاوه بر این برانکو اصلا مربی ارزانی نیست و جذبش نیاز به هزینه‌های نسبتا زیادی خواهد داشت. به همین خاطر به نظر می‌رسد این مربی کروات هم چندان به تیم ملی نزدیک نیست و بعید است که او در جام جهانی روی نیمکت ایران دیده شود. خود پروفسور هم تا این لحظه تمایل چندانی برای بازگشت به تیم نشان نداده و در مجموع فعلا نباید این احتمال را چندان جدی گرفت.

علی دایی

شهریار در سال‌های دوری از فوتبال همیشه یک گزینه بالقوه برای هدایت تیم ملی بوده است. نام او چندین بار در اطراف تیم مطرح شده و دایی حتی قبل از اسکوچیچ هم گزینه جدی حضور روی نیمکت این تیم به شمار می‌رفت. علی دایی قبلا هم سابقه نشستن روی نیمکت این تیم را داشت اما در آن تجربه به سختی شکست خورد و نتوانست ایران را به جام جهانی 2010 برساند. شهریار تا امروز حتی یک بار هم خارج از تهران مربیگری نکرده و حالا هم ممکن است دوباره صاحب یک پیشنهاد جدی در پایتخت شود.

جواد نکونام

تا این لحظه به نظر می‌رسد نکو شانس اول هدایت تیم ملی باشد. جالب اینکه او هم درست مثل اسکوچیچ در تیم‌های خونه به خونه و فولاد خوزستان کار کرده است. جواد در شروع فصل با پیشنهاد جدی استقلال روبه‌رو شد اما تصمیم گرفت در فولاد بماند. حالا باید دید که کاپیتان سابق تیم ملی قبل از جام جهانی چه تصمیمی برای خودش خواهد گرفت. رفتن به تیم ملی و نشستن روی نیمکت در قامت سرمربی آن هم در رقابتی مثل جام جهانی، یک تجربه فوق‌العاده برای نکو خواهد بود. با این وجود اگر او بیش از حد عجله به خرج بدهد، ممکن است به سرنوشت مربیان دیگری دچار شود که رفتن به تیم ملی، مسیرشان را به شکل منفی تحت تاثیر قرار داد. نکو هنوز با پیشنهاد رسمی فدراسیون روبه‌رو نشده اما یک گزینه مهم برای کار کردن در این تیم به حساب می‌آید.

امیر قلعه‌نویی

نام این مربی هم قبل از اسکوچیچ در اطراف تیم ملی شنیده شده بود و او نیز حالا یک گزینه برای تیم ملی است. قلعه‌‌نویی سرمربی تیم ملی در جام ملت‌های 2007 بود و با این تیم نتایج خوبی به دست نیاورد. از آخرین موفقیت این مربی در رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران، زمان زیادی گذشته است. با این حال نام او در بین گزینه‌های کار در تیم ملی دیده می‌شود.