تیم فوتبال منچسترسیتی پس از افت باورنکردنی در نیم‌فصل، در مسیر یکی از بدترین دفاع‌های عنوان قهرمانی در تاریخ لیگ برتر قرار گرفته است. اتفاقی که پیش از این تیم‌های دیگری هم تجربه‌اش کرده‌اند. به گزارش فوتبال 360، قبلا شاهد افت‌های عجیبی از مدافعان قهرمانی لیگ برتر بودیم اما از نظر فرم هرگز چنین چیزی را ندیده بودیم. در تمامی رقابت‌ها، سیتی در 9 بازی از 11 بازی اخیر خود شکست خورده و هیچ تیمی در لیگ برتر از ابتدای نوامبر نسبت به آنها امتیاز کمتری کسب نکرده است. به بهانه عملکرد ضعیف سیتیزن‌ها بدترین مدافعان قهرمانی لیگ برتر انگلیس را مرور می‌کنیم. 

منچستریونایتد 14-2013

سر الکس فرگوسن زمانی که رابین فن‌پرسی آنها را به عنوان قهرمانی قاطع لیگ برتر انگلیس در فصل 2013-2012 رساند، هدیه بازنشستگی خود را کامل دریافت کرد اما درخشش مهاجم هلندی در آن فصل به قدری بود که میانگین سنی بالای تیم دیده نشد و وقتی دیگر خبری از سرالکس روی نیمکت شیاطین سرخ نبود، مشکلات خود را نشان داد و نتایج فاجعه‌باری رقم خورد. این تیم که در فصل متیازات فصل 13-2012 توانسته بود 89 امتیاز به دست بیاورد، در فصل بعدی (14-2013) تنها 64 امتیاز به دست آورد.  دیوید مویس حتی تا پایان فصل نتوانست بماند و درنهایت یونایتد به مقام هفتم رسید. این بدترین جایگاه آنها در لیگ برتر از نظر امتیاز و جایگاه در آن زمان به حساب می‌آمد اما آنها در فصل 2021-22 (58 امتیاز) و 24-2023 (مقام هشتم) به نتایج بدتری دست یافته‌اند.

بلکبرن 96-1995

بلکبرن مانند منچستریونایتد در فصل 2014-2013، پس از جدایی معمار موفقیت‌های‌شان، آسیب دید. کنی دالگلیش پس از شکستن دوره سلطه منچستریونایتد در اواسط دهه 90 استعفا  کرد و جانشین او، ری هارفورد نتوانست چیزی شبیه به همان سطح موفقیت را ارائه دهد. دفاع ضعیف آنها از عنوان قهرمانی با شکست مقابل اورتون در سوپرجام و چهار شکست از 6 بازی اول رقابت‌های لیگ شکل گرفت. آلن شیرر بازهم درخشان بود و 31 گل در لیگ برتر (37 گل در تمام رقابت‌ها) به ثمر رساند اما تیم در مجموع عملکرد ناکارآمدی داشت. بلکبرن در مرحله گروهی، لیگ قهرمانان اروپا را ترک کرد و به مقام هفتم لیگ برتر دست یافت. این تیم در فصل 95-1994، 89 امتیاز به دست آورد و سهمش از امتیازات فصل بعد تنها 61 امتیاز بود. 

لیدز یونایتد 93-1992

هوارد ویلکینسون آخرین سرمربی انگلیسی بود که عنوان قهرمانی لیگ انگلیس را به دست آورد؛ قهرمانی‌ که در سال 92-1991 با 82 امتیاز به دست آمد و آخرین قهرمانی قبل از تغییر برند لیگ برتر انگلیس در سال 1992 بود. اریک کانتونا با زدن سه گل مقابل لیورپول در سوپرجام خود را به عنوان ستاره جدید لیگ برتر نشان داد؛ درخششی که در نهایت به تئاتر رویاها رسید.  یکی از دلایل افت چشمگیر لیدز، فرم ناامیدکننده خارج از خانه آنها بود. لیدز حتی یک پیروزی در خارج از خانه به دست نیاورد. آنها در نهایت در رده هفدهم قرار گرفتند و تنها دو امتیاز با تبدیل شدن به دومین مدافع عنوان قهرمانی قهرمانی سقوط کرده در فصل بعد، فاصله داشتند. آنها در فصل بعد از قهرمانی‌شان تنها 51 امتیاز به دست آوردند.

چلسی 16-2015

احتمالا نزدیک‌ترین فصل به آن چیزی است که در حال حاضر برای گواردیولا در حال رخ دادن است. آبی‌های مریض مورینیو در بدترین فصل خود در هشت بازی نخست پنج بار شکست خوردند. تیم مورینیو پس از شکست در ماه دسامبر برابر لستر سیتی که چلسی را به طرز غیرقابل تصوری در رده شانزدهم قرار داد، یک امتیاز بالاتر از منطقه سقوط قرار داشت. جانشین موقت، گاس هیدینگ، چلسی را در نهایت به رده دهم رساند. آمار چلسی در این فصل آنها را به مدافع عنوان قهرمانی با بیشترین افت امتیاز تبدیل کرد. آبی‌پوشان فصل 15-2014 را با 87 امتیاز و جام قهرمانی به پایان رساندند اما در فصل 16-2015 تنها موفق به کسب 50 امتیاز شدند. 

لسترسیتی 17-2016

این همان چیزی است که شما می‌توانید پس از افسانه غیرقابل تصور روباه‌ها، آن را قهقرایی به معنای واقعی بنامید. لستر البته یک صعود به‌یادماندنی در لیگ قهرمانان اروپا به مرحله یک‌چهارم نهایی را تجربه کرد اما شرایط بد در لیگ و نزدیکی‌شان به منطقه سقوط باعث شد کلودیو رانیری در ماه فوریه اخراج شود. از دست دادن کانته، ضربه مهلکی برای لسترسیتی بود. کریگ شکسپیر در نهایت لستر را به رده دوازدهم جدول رساند. افت 37 امتیازی آنها با چلسی در سال قبل برابری کرد، اما امتیاز آنها، کم‌ترین امتیاز یک مدافع عنوان قهرمانی در یک فصل لیگ برتر انگلیس است. به این نحو که آنها در انتهای فصل 16-2015 توانستند 81 امتیاز به حساب خود واریز کنند اما در فصل بعدی رقابت‌ها تنها 44 امتیاز 

نصیب‌شان شد. 

 

کپی شد