احتمال بیوتروریسم بودن حمله ملخ ها منوط به نظر سازمان فائو است

احتمال بیوتروریسم بودن حمله ملخ ها به ایران موضوعی است که از چند روز پیش با افزایش ورود دسته‌های بزرگ این آفت به کشور و گسترش کم سابقه سطح آلودکی مطرح می‌شود. هر چند به گفته کارشناسان کشورهای عرب همسایه در مبارزه با این آفت قصور کرده‌اند، اما احتمال حمله بیوتروریسم فرضی است که باید تا اعلام نظر قطعی فائو منتظر ماند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدرضا درگاهی،‌ رییس سازمان حفظ نباتات کشور، در نشست خبری عنوان کرد که تا امروز 95 دسته ملخ وارد کشور شده است که تعداد هر دسته از آن‌ها می‌تواند از 30 تا 100 میلیون متغیر باشد.

وی همچنین گفت: هر دسته 50 میلیونی ملخ می‌تواند خوراک 25000 نفر را در مدت کوتاهی بخورد. از نظر کارشناشان خطر بزرگی که اکنون ملخ دریایی برای محصولات کشاورزی و اراضی کشور به وجود آورده است نتیجه قصور کشورهای عرب همسایه در مبارزه با این آفت است. این موضوع موجب شده برخی احتمال بیوتروریسم بودن حمله ملخ ها را مطرح کنند تا جایی که یکی از نمایندگان مجلس نیز درباره این موضوع سخن به میان آورده است.

فرض بیوترویسم بودن ملخ ها در حالی عنوان می شود که یک منبع آگاه در سازمان حفظ نباتات کشور در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا بیان نظر قطعی در اینباره را منوط به نظر سازمان فائو دانست.

به گفته وی، ورود ملخ‌های مهاجم از صحرای عربستان به ایران اتفاق تازه‌ای نیست و تقریبا هر ساله شاهد ورود این آفت به کشور با شدت‌های متخلف هستیم.

این منبع آگاه تاکید کرد: گروه کارشناسی فائو چندی پیش به ایران آمدند تا بررسی‌های لازم را انجام دهند و اکنون این گروه در عربستان حضور دارند. وی زمان اعلام‌نظر کارشناسان فائو را نامشخص اعلام کرد.

این مقام مسئول تاکید کرد: نباید منتظر اتفاق خاصی باشیم چراکه حتی اگر کوتاهی عربستان نیز اثبات شود نتیجه‌ای برای کشور ما به دنبال ندارد.

وی یادآور شد: عربستان برای ملخ خوشایند نیست و معمولا به سوی ایران حرکت می‌کند که غذا و شرایط تولید مثل آن فراهم باشد، حال نیز به جای گشتن به دنبال مقصر باید در فکر مبارزه موثر با این آفت مخرب باشیم.

این کارشناس در پاسخ به این پرسش که آیا امکان اثبات بیوتروریسم بودن حمله ملخ‌های مهاجم به کشور وجود دارد، گفت: سازمان ما این موضوع را تا اعلام نظر فائو تایید نمی‌کند.

وی تاکید کرد: پرداختن به این موضوعات بدون اسناد رسمی بین المللی به نفع ما نیست چراکه می‌تواند ارتباطات ما در سطح روابط خارجی را تحت‌تاثیر قرار دهد.