یک اقتصاددان نپیوستن ایران به FATF را مانعی بزرگ برای گشایش اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی دانست و هشدار داد که این امر، همراه با تحریم‌ها، به کاهش سرمایه‌گذاری در بخش تولید منجر شده است.

بهمن آرمان در گفت‌وگو با اقتصادآنلاین، اظهار کرد: ما در طول این ۴۶ سال، همواره تحریم بوده‌ایم. یعنی پس از اشغال سفارت آمریکا و محدود شدن سرمایه‌گذاری شرکت‌های خارجی در بخش نفت و گاز طبیعی ایران، دیدیم که همواره با تحریم روبه‌رو بودیم. اگر هم توانستیم در بخش پتروشیمی سرمایه‌گذاری‌های سنگینی انجام دهیم، به دلیل حضور آقای نعمت‌زاده در رأس این حوزه، یعنی در رأس شرکت ملی صنایع پتروشیمی، توانستیم سرمایه‌گذاری‌های سنگینی انجام دهیم و رتبه خودمان را در خاورمیانه بالا ببریم.

او افزود: البته هنوز فاصله ما با عربستان سعودی بسیار زیاد است، زیرا آنها بیشتر از شرکت‌های مشترکی بهره می‌برند که با اروپایی‌ها و عمدتاً آمریکایی‌ها همکاری دارند و این شرکت‌ها سهام‌دار هستند. بنابراین، آنها به تکنولوژی‌های پیشرفته دسترسی دارند. در حالی که تکنولوژی‌هایی که ما در بخش پتروشیمی استفاده می‌کنیم، از رده خارج هستند و به همین دلیل است که تحریم‌ها تأثیر خود را گذاشته‌اند و کالا‌های ما با کیفیت پایین‌تری تولید می‌شوند و طبیعتاً در بازار جهانی ارزان‌تر فروخته می‌شوند.

این تحلیلگر مسائل اقتصادی با اشاره به مشکلات مالی بین‌المللی، بیان کرد: ما علی‌رغم اینکه سهام‌دار بانک توسعه اسلامی هستیم، به ما وام نمی‌دهند. علی‌رغم اینکه سهام‌دار بانک جهانی هستیم و در طول این ۴۶ سال همواره سهم خود را در افزایش سرمایه بانک جهانی پرداخت کرده‌ایم، نمی‌توانیم حتی یک دلار از بانک جهانی یا صندوق بین‌المللی پول بگیریم. بنابراین، اینها عملاً به این معناست که وضع موجود نمی‌تواند دوام بیاورد، زیرا ما خودمان را از دروازه‌های ورود سرمایه خارجی و، مهم‌تر از آن، تکنولوژی‌های پیشرفته محروم کرده‌ایم.

آرمان هشدار داد: به همین دلیل است که می‌بینیم وزارت نفت اخطار داده که اگر روند فعلی ادامه یابد، در طول چهار سال آینده هر سال یکی از فاز‌های پارس جنوبی را از دست خواهیم داد. البته هرچند وزارت نفت اقدام به امضای یک قرارداد ۱۷ میلیارد دلاری با شرکت‌های ایرانی کرده است، اما این قرارداد پشتوانه‌ای ندارد، زیرا پشتوانه آن ماشین‌آلات، تجهیزات، تکنولوژی و هزار و یک چیز دیگر است که با وجود تحریم‌ها و نپذیرفتن FATF عملی نخواهد شد. بنابراین، فکر می‌کنم ضروری است که در سیاست‌های خارجی خود تجدیدنظر کنیم. این قهر کردن ما با صاحبان تکنولوژی دارد بسیار گران برای ما تمام می‌شود.

او در ادامه به موضوع پیوستن به FATF پرداخت و گفت: الان خیلی‌ها می‌گویند تا وقتی که تحریم هستیم، پیوستن ما به FATF بی‌فایده است. در حالیکه FATF برای مورد دیگری است، یعنی شفاف‌سازی در نقل‌وانتقال پول. نپیوستن به آن دست ما و دولت را برای انجام برخی کار‌ها می‌بندد. اما اگر FATF تصویب شود، طبیعتاً گشایشی ایجاد خواهد شد که می‌تواند کار را آسان‌تر کند. ولی جریان‌هایی در ایران وجود دارند که، جریان‌های ضدتوسعه‌ای هستند.

این اقتصاددان در پاسخ به برخی انتقادات درباره پیوستن به FATF، تصریح کرد: برخی می‌گویند که اطلاعات ما مثلاً درز می‌کند. این در حالی است که ما هر روز خبر هک شدن یکی از بانک‌ها را می‌شنویم. اما وقتی می‌خواهیم به FATF بپیوندیم، می‌گویند که اطلاعات ما را دشمن برمی‌دارد برای خودش، من نمی‌دانم آیا واقعاً تمام این کشور‌ها دشمن هستند؟ چند تا از آنها دشمن‌اند؟ اگر دشمن هستند، پس چطور این همه کارخانه در ایران به وجود آمده است؟ بعد از انقلاب که ما عملاً تحریم بودیم. نمی‌دانم چه نوع اطلاعاتی به بیرون درز می‌کند. اگر اطلاعات ما به بیرون درز می‌کند، چرا کشور‌های دیگر اعتراضی نمی‌کنند؟ فقط اطلاعات ما به بیرون 

درز می‌کند؟