سهم ما از گردشگری اندازه رستوران‌های استانبول نیست!

مدیر پیشین بازرگانی منطقه آزاد قشم عنوان کرد: وقتی ما در مناطق آزاد شروع به کار کردیم، عملا هیچ آورده‌ای، از سوی دولت اختصاص داده نشد؛ بجز این که زمین‌هایی به مناطق آزاد اختصاص داده شد که بفروشند و با پول آن جاده بسازند.

ناصر ذاکری در گفت‌وگو با فرارو، اظهار کرد: ایده پیشنهادی به لحاظ اجرایی مشکلی ندارد. این ظرفیت به لحاظ شرایط آب و هوایی و امکانات طبیعی وجود دارد که سواحل مکران را توسعه دهیم. برای مثال آب و هوای شهرستان چابهار، تقریبا معادل فلوریدای ایالات متحده است؛ بنابراین می‌تواند یک مرکز گردشگری خوش آب و هوا و جذاب برای تعطیلات زمستانی باشد؛ بنابراین ما هیچگونه کم و کسری در این زمینه نداریم و به عبارتی، شرایط بسیار مطلوبی را داریم. اما برای این که این ایده تبدیل به یک دارایی قابل استفاده شود، سرمایه گذاری عظیمی لازم داریم. این ایده را نمی‌توان با ارقام کوچک انجام داد و نیاز به سرمایه‌ای بزرگ دارد. هیچوقت دولت هزینه اولیه‌ای را که باید پرداخت می‌کرد، پرداخت نکرده است. برای مثال، وقتی منطقه آزاد «جبل علی» در امارات راه افتاد، دولت ۳۰ میلیارد دلار هزینه کرد، زیرساخت‌ها را آماده کرد و بعد سرمایه گذار را دعوت کرد. هر فردی به این منطقه آمده و شرایط را دیده، تشویق شده که سرمایه گذاری را انجام دهد.

او افزود: حتی برخی مناطق آزادی که به راه افتاده (بانه، مریوان، قصرشیرین و ...) اینگونه شکل گرفته‌اند که مناطق آزاد قبلی، حامی این مناطق شده‌اند و به لحاظ بودجه‌ای ملزم شده‌اند که تسهیلاتی به این مناطق به عنوان وام اعطا کنند. درواقع دولت عملا حتی یک ریال وارد این جریان نکرده است. ظرفیت‌های عظیمی که برای ما در همه حوزه‌ها وجود دارد، نقدینگی و سرمایه گذاری لازم دارد تا تبدیل به دارایی قابل استفاده‌ای شود که شعار‌هایی که گفته می‌شود، برآورده شود. اوایل دهه ۱۳۵۰، مطالعاتی مثل آمایش سرزمینی در ایران اتفاق افتاده که از سوی خارجی‌ها انجام شده است. در آن دوره، این مسئله مطرح شد که ظرفیت گردشگری زیادی در مناطق سواحل جنوبی وجود دارد و هم باید سرمایه گذاری شود و هم جمعیت به شیوه‌ای به این مناطق منتقل شود (چرا که در مناطق مرکزی کشور محدودیت سفره‌های آب زیرزمینی داریم که به زودی خود را نشان می‌دهد). به هر ترتیب این احساس وجود دارد که نسبت به این موضوع مهم بی مهری انجام شده است. این موضوعات ریشه دارد و صحبت یک سال و دو سال نیست، بلکه قدمت زیادی دارد و منابع ارزی لازم است تا به دارایی قابل استفاده تبدیل شود.

این کارشناس ارشد توسعه در ادامه گفت: تنها راه موجود برای توسعه سواحل و کارایی این مناطق، استفاده از سرمایه‌گذاری خارجی و استفاده از منابع و امکاناتی بالاتر از منابع و امکانات خودمان است. با این سرمایه گذاری، چنین هدفی می‌تواند محقق شده و درآمد بالایی هم داشته باشد. در بحث گردشگری، مسئله این است که کشوری مثل ترکیه، درآمد بالایی دارد. کشور‌هایی مانند اسپانیا، ایتالیا و فرانسه نیز هر یک سهم بالایی از کل گردشگری دارند؛ اما سهم ما به اندازه سود رستوران‌های استانبول هم نیست. به این معنا که ما از سود اقتصاد جهانی در حوزه گردشگری کاملا بیرون رانده شده‌ایم. این در حالیست که هم جاذبه طبیعی و هم جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی داریم، اما استفاده نکرده‌ایم. همه این‌ها نیاز به سرمایه گذاری و تعامل با جهان دارند تا بتوانیم از این سفره گسترده‌ای که در حوزه گردشگری وجود دارد، برداشت کنیم. اما عملا هیچ چیز به دست نمی‌آوریم و همه این‌ها به خاطر عدم سرمایه گذاری مناسب است که در کشور ما دیده می‌شود.

ذاکری در پایان تاکید کرد که لازمه رسیدن به توسعه در بخش‌های مختلف از حمله ساحل مکران، تغییر مسیر و ورود به مسیری است که اهداف را محقق کند. باز هم تاکید داریم که ظرفیت ما کافی است، اما پول آن باید از طریق تجدیدنظر محقق شود.