رد پای تحریم خواهان در فاجعه گازی امروز ایران

بحران کسری گاز اکنون در شرایطی برای ایران رخ می‌دهد که تولید برق هسته‌ای، خورشیدی و بادی ایران نیز در سال‌های اخیر هیچ رشدی در کشور نداشته و مجموع سهم نیروگاه‌های تجدیدپذیر و هسته‌ای از تولید برق ایران تنها ۲ درصد است. این در حالی است که در مقام مقایسه امارات متحده عربی بدون درگیر شدن با جامعه جهانی و تحریم‌ها، سال گذشته ۵ برابر ایران تولید برق هسته‌ای داشت. این کشور همچنین هفت برابر ایران تولید برق از منابع تجدیدپذیر دارد.

به گزارش اقتصاد24، زمستان سخت برای اروپا نرسید، اما برای ایران پیش از رسیدن به زمستان، سختی هایش رسید. پیش از آن که شب یلدا برسد و به نقطه آغاز تاریکی زمستان برسیم، یکی از عجیب‌ترین دوران‌های کمبود سوخت و گاز و گازوئیل و حتی مازوت برای صنایع و نیروگاه‌های کشور رسید؛ بحرانی که حالا به تعطیلی پیاپی ادارات در سرتاسر کشور منجر شده و برگزاری کلاس‌های درس مدارس را چنان دوران شاد به فضای مجازی برده و در یک اقدام شاید بسیار کم سابقه حتی تعطیلی بانک‌های کشور را در پی داشته است. آنان که روزگاری سرمست و سرخوش، تحریم‌های ویرانگر را کاغذپاره خواندند و گفتند نعمت است حالا، اما بی صدا و بی بصیرت پنهان شده‌اند و در وضعیت پیش آمده که اثر ردپایشان روشن است هیچ نمی‌گویند.

«ورود غول نفتی آمریکا به میدان گازی قطر با ایران»، «توافق ۳۲ ساله شرکت فرانسوی و قطر برای تسریع توسعه میدان گازی مشترک با ایران»، «غول انرژی ایتالیا برای تسریع برداشت از میدان گازی مشترک ایران و قطر به همتای فرانسوی خود پیوست»، این تیتر‌ها تعدادی از خبر‌های مربوط به گسترش و توسعه میدان گازی مشترک میان ایران و قطر تنها در تیر ماه سال ۱۴۰۱ است. در تیرماه سال ۱۴۰۱ و تنها در ۱۰ روز، قطر با ۴ شرکت بزرگ در حوزه اکتشاف نفت و گاز در جهان قرارداد بسته و شرکت‌های انی (ایتالیا)، توتال (فرانسه) و کونوکو فیلیپس (آمریکا) در حالی با قطر قرارداد همکاری امضا کرد و به پروژه توسعه میدان مشترک میدان پارس جنوبی (گنبدشمالی قطر) که میان ایران و قطر مشترک است، پیوست و در مرداد همان سال ۱۴۰۱ ، قطری‌ها با یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های جهان در حوزه نفت و گاز و انرژی یعنی اکسون‌موبیل آمریکا نیز قرارداد بستند.

به این ترتیب در حالی که ایران در زیر فشار کمرشکن تحریم‌ها هر روز را به سختی و با مشقت طی می‌کرد، قطر در کمتر از یک ماه ۵ قرارداد با ۵ ابرشرکت حوزه استخراج نفت و گاز برای توسعه میادینش بست و البته در ایران همچنان برخی بر طبل عدم سازش، عدم مذاکره و تحریم نعمت است، می‌کوبیدند و می‌کوبند. 

البته کارشناسان همواره تحریم، عدم مدیریت و سیاست‌های اشتباه حکومت را عامل اصلی افزایش ناترازی انرژی می‌دانند و همیشه این پرسش را مطرح می‌کنند که چگونه است جمهوری اسلامی با توجه به ذخایر گازی عظیم با ناترازی گاز مواجه می‌شود و یا اینکه به جای رفع تحریم چرا همیشه به فکر دور زدن آن هستند؟ پاسخ آن به بحران جدی عدم سرمایه گذاری و عدم حضور شرکت‌های بین المللی در ایران باز می‌گردد.

نتیجه مجموع شرایط گفته شده حالا این است که ایران با داشتن دومین ذخایر گاز جهان بعد از روسیه؛ دچار معضل کسری گاز شده و این معضل بیش از آن که به موج کنونی سرما مرتبط باشد، حاصل ناکارآمدی و سوءمدیریت، هدر رفت شدید گاز به دلیل فرسودگی تجهیزات، عدم توسعه میادین گازی و کمبود سرمایه‌گذاری به دلیل انزوای جهانی است.

در واقع ایران به عنوان مالک دومین ذخایر گازی جهان در چنان شرایط بحرانی قرار گرفته که حالا کشور را تعطیل می‌کند و پایداری شبکه گاز کشور شاید به بند مویی بسته است. در همین حال باید توجه داشت که گزارش‌ها از ایران حاکی از افت شدید گازدهی به صنایع و نیروگاه‌های برقی به خاطر کسری شدید گاز در زمستان است و دستکم آمار‌های سال‌های اخیر نشان می‌دهد که این افت شدید، ضربه چشمگیری به صنایع عمده کشور زده است.

حال، اما بعد از قطع‌های مکرر گاز و برق صنایع کشور، بحران پیش روی توسعه و تولید، نوب به شهروندان در بخش خانگی رسیده تا آنان نیز شاهد باشند که اخطار‌های داده شده در همه یک دهه گذشته پیش چشمانشان جان می‌گیرد و حق زندگی طبیعی را از آنان سلب خواهد کرد.