ناترازی انرژی بیشتر از مازوت‌هایی است که می‌سوزد

آنچه بحران اصلی است اکنون مساله گاز و عدم سرمایه گذاری و استفاده از فرصت برجام برای قرارداد توسعه میادین گازی ایران بوده و در نتیجه همین روند، اکنون نه تنها رویای هاب برق منطقه شدن از بین رفته بلکه صادرات برق نیز به هیچ بدل شده و حتی دولت برای اینکه سلامت نصفه و نیمه شهروندان را تامین کند به قطع برق رو آورده است. این در شرایطی است که با ادامه روند کاهش تولید گاز، بحران می‌تواند چنان فراگیر شود که دولت برخلاف وعده‌ها دوباره با سوزاندن مازوت، هم چراغ نیروگاه‌ها را روشن نگاه دارد و هم برای پایداری شبکه و این بار صرفه‌جویی حقیقی در مصرف گاز، شیر برق را نیز بر روی شهروندان ببندد.

به گزارش اقتصاد24، دولت مسعود پزشیکان در آستانه صد روزگی خود خبر از قطع برنامه‌ریزی شده برق در سراسر کشور داد و البته در ادامه این روند نیز تلاش مردم برای اطلاع از برنامه زمانبندی این قطعی‌ها موجب شد تا سایت شرکت توزیع نیروی برق تهران از دسترس خارج شود. حالا و در شرایطی که خاموشی‌های برنامه‌ریزی شده در کشور آغاز شده و از دیروز در تهران نیز شاهد قطع برق بوده‌ایم، اما به نظر می‌رسد که دولت چهاردهم بین دوگانه خاموشی برق و توقف مازوت‌سوزی در نیروگاه‌ها و نیز برق یا آلودگی هوا، سلامت مردم را به عنوان تنها گزینه‌ انتخاب پیش‌روی شهروندان قرار داده است.

ما چرا و چطور این تغییر روند آلودگی از ایستایی و وارونگی هوا در پاییز و زمستان به آلودگی بر پایه بحران مازوت سوزی رسید؟ بحرانی که دیگر هیچ زمان خاصی نداشت و بهار آلوده و حتی تابستان با درجه بالای آلودگی را نیز در برابر شهروندان قرار داد؟ مساله ناترازی شدید انرژی در ایران است، یعنی کسری گاز و برق، خود را در مساله آلودگی هوا به رخ شهروندان کشید.

در جلسه شورای اقتصاد که تنها یک هفته پیش و در تاریخ ۱4 آبان ۱۴۰۳ برگزار شد هم بحران انرژی کشور به بمب ساعتی تشبیه شد که هر لحظه امکان انفجار دارد و وقتی برای تکرار اشتباهات باقی نمانده است. از طرفی در ماه‌های اخیر بسیاری از کارشناسان در رسانه‌های مختلف، در خصوص کمبود برق هشدار داده و قطعی برق در زمستان ۱۴۰۳ را پیش‌بینی کرده بودند.

در واقع مجموع این اخطار‌ها به خوبی نشان می‌دهد که بحران بزرگ‌تر در کشور، مساله پایه‌های انرژی ایران یعنی گاز و برق است. در واقع باید توجه داشت که سهم گاز طبیعی از سبد انرژی در ایران بیش از ۷۰ درصد است، در حالی که حتی آمریکا به عنوان نخستین تولیدکننده گاز طبیعی در جهان که بیش از ۲۳ درصد کل تولید گاز جهان را در اختیار دارد، تنها ۲۴ درصد از سبد انرژی خود را به گاز اختصاص داده است.

از سوی دیگر چنان که پیشتر گفته شد بیش از ۸۰ درصد تولید برق کشور وابسته به گاز است. در واقع به غیر از نیروگاه‌های برق‌آبی و تجدیدپذیر، سوخت ۸۶ درصد سایر نیروگاه‌های تولیدکننده برق به گاز وابسته است و بیش از ۱۰۱ نیروگاه که از گاز طبیعی استفاده می‌کنند، برق همه صنایع را هم تأمین می‌کنند. این بدان معناست که گاز در تأمین سوخت صنایع نقش کلیدی دارد، به‌طوری که هم‌اکنون بیش از ۹۰ درصد صنایع و نیروگاه‌ها وابسته به گاز هستند و بیش از ۳۰ هزار واحد صنعتی بزرگ و مهم کشور که ۹۰ درصد محصولات کشور را تولید می‌کنند، از گاز استفاده می‌کنند.

همچنین باید توجه داشت بنا به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، مصرف سوخت مایع در نیروگاه‌های حرارتی افزایش یافته و درحال‌حاضر ذخایر گازوئیل و نفت‌کوره نیروگاه‌ها در ۶ ماهه اول ۱۴۰۳ نسبت به‌مدت مشابه سال قبل کاهش پیدا کرده و افزایش ناترازی گاز و عدم امکان تأمین سوخت مایع جایگزین، چالش‌هایی را برای تأمین برق در زمستان به وجود آورده‌است.