میدان گازی پارس جنوبی و نقش آن برای جبران ناترازی گاز مسئله‌ای مهم برای ایران به شمار می‌رود. به همین جهت، میدان گازی پارس جنوبی به چالشی جدی برای وزارت نفت تبدیل شده است.

به گزارش تجارت‌نیوز، میدان گازی پارس جنوبی بزرگ‌ترین میدان مشترک گازی جهان به‌ شمار می‌رود. این میدان که در خلیج‌فارس واقع شده، بین ایران و قطر مشترک است. نکته مورد توجه آن است که میزان تولید در میدان گازی پارس جنوبی، همواره موضوعی مورد مناقشه بوده است. با فرا رسیدن روزهای سرد سال، برخی کارشناسان بر این عقیده‌اند که اگر دولت بتواند بهره‌برداری درستی از این میدان گازی داشته باشد می‌تواند تا حدودی ناترازی گاز را جبران کند. در همین زمینه چندی پیش رئیس اتاق بازرگانی تهران به محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهوری و محسن پاک‌نژاد، وزیر نفت با استناد به گزارش کمیسیون انرژی و محیط‌زیست نظر کارشناسی خود را ارائه داد.

بر اساس این گزارش، حجم ذخایر درجای گاز میدان پارس جنوبی، حدود ۵۰ تریلیون مترمکعب برآورد می‌شود. حدود ۳۷۰۰ کیلومتر مربع این میدان در آب‌های ایران و حدود ۶۰۰۰ کیلومتر مربع آن در آب‌های قطر قرار دارد. طبق برآوردهای اولیه سهم ایران از این میدان حدود ۱۴ تریلیون مترمکعب و سهم قطر حدود ۳۷ تریلیون مترمکعب است. البته در آخرین مطالعاتی که توسط شرکت نفت و گاز پارس صورت گرفته، حجم ذخایر کشور کمتر از برآورد اولیه و حدود 11.5 تریلیون مترمکعب تخمین زده شده است.

در حال حاضر این میدان گازی، منبع تامین بیش از ۷۰ درصد از گاز تولیدی کشور است و با توجه به سهم بیش از ۷۰ درصدی گاز طبیعی در تامین انرژی کشور، می‌توان گفت که این میدان به‌تنهایی بیش از نصف انرژی مصرفی کشور را تامین می‌کند. علاوه بر تامین انرژی، ادامه فعالیت بسیاری از صنایع پایین‌دستی که خوراک ورودی آنها از این میدان بوده نیز وابسته به تولیدات این میدان گازی است.

میدان پارس جنوبی با افت فشار روبه‌روست و این موضوع به گمانه‌زنی‌ها در رابطه با افت تولید آن دامن می‌زند. افت تولید احتمالی آن، موضوع تامین پایدار انرژی کشور و ادامه حیات صنایع وابسته به تولیدات این میدان را تحت الشعاع قرار می‌دهد. بر اساس راهکارهای ارائه‌شده توسط کمیسیون انرژی و محیط‌ زیست اتاق تهران، تشکیل معاونت عالی انرژی زیر نظر مستقیم ریاست جمهوری، ورود بخش خصوصی حقیقی به موضوع واردات تجهیزات سنگین و استراتژیک صنعت نفت، خنثی‌سازی تحریم‌های بین‌المللی و اصلاح سبد انرژی مصرفی کشور به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر و اصلاح الگوی مصرف به عنوان راهکارهای برون‌رفت از ناترازی گاز مطرح شده است.

در همین راستا، محمود خاقانی، کارشناس انرژی، در رابطه با کاهش تولید در میدان پارس جنوبی عنوان کرد: این موضوع که چه میزان کاهش تولید در میدان گازی پارس جنوبی ممکن است اتفاق بیفتد، نیاز به مطالعات فنی و ارزیابی‌های بسیار پیچیده با کمک هوش مصنوعی و دیگر فناوری‌ها دارد که متاسفانه در صنعت نفت ایران تا حدود زیادی این فناوری‌های نو وجود ندارد. میدان گازی پارس جنوبی، یک چالش بزرگ برای وزیر نفت دولت چهاردهم خواهد بود.

او در رابطه با مشکلات سرمایه‌گذاری در صنعت نفت عنوان کرد: به دلیل قیمت پایین گاز، کسی که در میادین گازی سرمایه‌گذاری می‌کند، هزینه بالا و ضرر و زیان زیادی را متحمل شود. اگر گاز را ارزان بفروشند، برای سرمایه‌گذار صرفه اقتصادی ندارد. در ایران تنها نفت ارزان فروخته نمی‌شود. در شرایط تحریمی، گاز نیز ارزان فروخته می‌شود‌؛ هم به پتروشیمی‌ها و هم به کشورهای همسایه.

این تحلیلگر خاطرنشان کرد: اگر دولت چهاردهم برای عبور از شرایط تحریمی و خروج از فهرست سیاه FATF چاره‌ای نیندیشد و وضع به همین منوال ادامه پیدا کند، قادر به انجام کاری نخواهد بود. وزیر نفت نیز برای پیشبرد برنامه‌هایی که منافع ملی را در پی داشته باشد باید در همین زمین گام بردارد.