یک کارشناس اقتصادی:
نهضت ملی مسکن به دست دلالان افتاد
یک استاد دانشگاه و کارشناس مسکن اظهار کرد: ۷۰ درصد معاملات در بازار مسکن از نوع سرمایهای است که اثر التهابی در این بازار ایجاد میکند.
بهزاد عمرانزاده در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه به دلیل پایین بودن توان متقاضیان، نهضت ملی مسکن به دست دلالان افتاده است، راهکار تامین خانه برای دهکهای پایین را واگذاری زمین رایگان در محدوده شهری، ارائه تراکم به متقاضیان واقعی و مشارکت آنها با سازندگان برای ساخت مسکن دانست.
او افزود: بازار مسکن بازار متعادلی نیست و ریشه بخشی از مشکلات فعلی مسکن مشخص میشود. در حال حاضر ۷۰ درصد تقاضای مسکن در بازار تقاضای سرمایهای است و فقط ۳۰ درصد را تقاضای واقعی و مصرفی شکل میدهد. آمار دیگر اینکه در ۲۰ سال قیمت مسکن ۳۰ برابر و در عرض ۳۰ سال قیمت زمین ۱۰۰۰ برابر شده است. در همین زمان دلار حدود ۱۸۰ برابر و سکه حدود ۸۰۰ برابر شده که نشان میدهد بازار مسکن بازار متعادل و درستی نیست. دوره انتظار خانهدار شدن از طول عمر یک فرد بالاتر رفته که با هیچیک از استانداردهای بینالمللی سازگاری ندارد. سهم مسکن از سبد هزینه خانوار نیز که قاعدتا باید ۱۰ تا ۲۵ درصد باشد به ۵۰ تا ۶۰ درصد رسیده است. همه این آمارها از غیرمنطقی و غیرمتعادل بودن بازار مسکن حکایت دارد. این عدم تعادل هم دلیلش فقر دانش یا نبود دانش نبوده است.
این کارشناس تاکید کرد: شکست بازار در حوزه مسکن وجود دارد اما در دولتهای مختلف شاهد بودیم که سیاستهای خود را به سمت مبتنی بر نظام سرمایهداری بردند. این عدم نقشپذیری موثر دولت در حل مشکل مسکن و عدم مداخله باعث شده بحران مسکن تشدید شود. یعنی هرچقدر دولت به میدان آمده و خواسته نقش ایفا کند مساله مسکن تا حدود بدتر شده است.
عمرانزاده همچنین بیان کرد: به صورت نانوشته یک همافزایی بین بنگاههای بزرگ اقتصادی، بساز و بفروشها و شهرداریها وجود دارد که باعث شده محدوده شهرها گسترش پیدا نکند. البته اگر بازار زمین و مسکن همین بازار فعلی باشد یعنی یک بازار یله و رها که هیچ کنترل و تنظیمگری در آن وجود ندارد شما محدوده شهر را دو برابر هم بکنید باز هم مساله حل نمیشود. مثلا در ۴۰ تا ۵۰ سال اخیر شهرکهای زیادی در تهران ساخته شده و عموما ویلایی بودند. الان همین شهرکها را ببینید عمدتا ۵ تا ۷ طبقه هستند؛ زیرا این بازار اقتضا میکند تا متراکمسازی اتفاق بیفتد و شهر به صورت منطقی، منظم و به قاعده توسعه نیابد.
او ادامه داد: بازار وقتی سرمایهای است یعنی افراد برای رفع نیاز مسکن وارد این حوزه نمیشوند. میخواهند پولشان افزایش پیدا کند و برای کسب ارزش پول یا افزایش سرمایهشان این اتفاق میافتد و این حجم بسیار بالایی دارد. اگر کنترلهای مالیاتی و تنظیمگری درستی در حوزه مسکن نداشته باشید این اتفاق میافتد. یکی از کارهای خوبی که در دولت سیزدهم افتاد همین مالیات بر واحدهای خالی بود. حدود ۳ میلیون واحد خالی در کشور داریم و نیازمان هم تقریبا در همین حدود است. یعنی کمبود واحد مسکونی نداریم. مشکل ما نبود مسکن نیست، مشکل گرانی مسکن است، به این دلیل که کنترل و تنظیمگری در حوزه بازار مسکن اتفاق نیفتاده است. این استاد دانشگاه تصریح کرد: وقتی شما یک زمین دارید که اگر بماند قیمتش چند برابر میشود معلوم است که پولتان را در حوزه تولید نمیبرید. در ارز و طلا هم نه؛ فقط در حوزه زمین و مسکن میآورید چون عایدی بسیار بالایی دارد. زمین بایر، واحد خالی و معاملات مکرر آورده اقتصادی دارد. اگر کنترل مالیاتی مثل مالیات بر خانههای خالی، مالیات بر زمینهای بایر مسکونی و این قبیل مالیاتها اتفاق نیفتد، همین وضعیت ادامه خواهد داشت.
دیدگاه تان را بنویسید