نیازی نیست حتما دنبال بازار سیاه یا پستو‌های پاساژ علاءالدین تهران بروید تا از نرخ خط‌های تلفن همراه با خبر شوید. کمی جستجوی ساده در اینترنت کافیست تا نرخ‌های نجومی مربوط به کد‌های یک خط‌های تلفن را ببینید و اگر قصد خرید آن را داشته باشید، با انواع مختلفی از پیشنهادات و رقم‌های متفاوت رو‌به‌رو خواهید شد.

به گزارش اقتصاد24، اواسط دهه هفتاد با آغاز افزایش توان و تمایل مردم به داشتن گوشی تلفن همراه و همچنین رشد واردات آن، نیاز به سیمکارت روزافزون شد. از همان ابتدا صف‌های طولانی برای خرید خط‌های سیمکارت‌های دائمی و دعوا بر سر شماره آن، نوید این را می‌داد که باید منتظر روز‌هایی شبیه امروز باشیم؛ دیدن بازاری که در آن یک سیمکارت به قیمت سه میلیارد تومان فروخته می‌شود و ارزشی بیشتر از جان یک انسان را دارد؛ با هر نگاهی غیرمنطقیست، اما واقعیت غیرقابل انکار این روزهاست.

خط‌های تلفن همراه دائمی بسته به انواع کدی که به آن تعلق می‌گیرد، قیمت‌گذاری شده و در بازار خرید و فروش می‌شوند. منظور از کد، عدد بعدی رقم ۰۹۱۲ است. همین رقم ساده، می‌تواند صد‌ها میلیون تومان در ارزش‌گذاری یک خط ساده را جابه‌جا کند. از همان اواخر دهه هفتاد و آغاز فروش سیمکارت‌ها، برای مردم اهمیت داشت که چه خطی با چه شماره‌ای را خریداری کنند.

به عنوان مثال اگر خواهان خرید خط با کد ۱ باشید، بودجه شما حتما باید مبلغی بالاتر از ۱۷۰ میلیون تومان باشد. هیچ سقفی برای قیمت‌گذاری این خط وجود ندارد و حتی مواردی میلیاردی خواهید دید. به تناسب رند بودن شماره، میزان کارکرد و حتی اعتبار صاحب پیشین این خطوط، تا ۳.۵ میلیارد هم خطوط با کد ۱ خرید و فروش می‌شوند. این روند به طور مشابه برای خطوط با کد ۲ هم صادق است، اما با این تفاوت که قیمت آن‌ها دقیقا نصف خط کد ۱ است. کد‌های ۲ با رقمی بین ۶۰ تا ۹۰ میلیون تومان خرید و فروش می‌شوند و این کار کاملا هم قانونی است و منعی ندارد. به همین نسبت ارزش کد‌های پایین‌تر، افت کرده کد‌های ۸ و ۹ کمترین ارزش را در بین خطوط سیمکارت‌های 

دائمی دارند.

در همین راستا، یک متصدی سایت خرید و فروش شماره‌های همراه، اظهار کرد: نمی‌توان به طور قطعی گفت چه زمانی بازار این خطوط رونق بیشتری دارد، اما طبیعتا با رشد تورم و افزایش چالش‌های اقتصادی و حتی اجتماعی، ضمن بالا رفتن ارزش خط‌های تلفن، تقریبا تقاضا هم برای خرید و هم فروش افزایش می‌یابد، اما در هر صورت خطوط تلفن، مشتریان خاص به خود را دارند و خط‌های ارزشمندتر، خریدارانی متفاوت‌تر و متمایزتر.

ارزشمندی خط‌های تلفن همراه براساس شماره‌های آن، روندیست که در تمامی کشور‌های توسعه‌یافته و صنعتی کم و بیش دیده می‌شود. نمی‌توان گفت این اتفاق در ایران غیرمعمولیست و یا حتی چارچوبی برای قیمت‌گذاری باید وجود داشته باشد، اما هر چه که هست، تورم، افزایش مشکلات اقتصادی و سایر موارد اینچنینی، کوچکترین و شاید کم‌اهمیت‌ترین جزء زندگی مردم را تبدیل به یک پس‌انداز جدی کرده؛ پس‌اندازی که غیر از بحث اعتبار اجتماعی، گاه می‌تواند اعتباری فراتر از دیه یک انسان ذکور داشته باشد و این ترسناک است.

تقصیر این اتفاق بر گردن مردم نیست؛ چارچوب‌ها و تلاش‌های سکانداران اقتصادی پدید‌آورنده پول داغ در ایران و تبدیل وسایل مصرفی به سرمایه‌ای شده است که باید به آن‌ها دستمریزاد گفت.