نازنین دشتی

زمانی که مهدی تاج قصد داشت بار دیگر به صندلی ریاست فدراسیون فوتبال تکیه بزند، صحبت‌های زیادی درباره بخش زنان مطرح کرد. اما همان زمان هم قابل پیش‌بینی بود روندی که طی ماه‌های گذشته درباره فوتبال زنان در پیش گرفته شده بود ادامه پیدا کند و این تیم همان فرزند سر راهی فدراسیون باقی بماند. فدراسیون فوتبال در دوره قبلی ماه‌ها حتی نایب‌رییس زنان نداشت و می‌توان گفت تیم‌های زنان زیر نظر این فدراسیون در پایین‌ترین اولویت‌ها هم قرار نداشتند. همان‌طور که این روزها هم بی‌توجهی به فوتبال و فوتسال زنان کاملا مشهود است و به نظر نمی‌رسد که فدراسیون باز هم برنامه‌ای برای حمایت از زنان داشته باشد. 

به عنوان مثال تیم ملی فوتبال زنان یک میدان مهم را در پیش دارد و باید به زودی در مرحله مقدماتی جام ملت‌های آسیا 2026 به میدان برود. حتی قرعه‌کشی این مسابقات هم حدود 20 روز قبل برگزار شده و تیم ملی رقبای خود را می‌شناسد. در این مسابقات 34 تیم حضور دارند که به گروه‌های هشت تیمی تقسیم شده‌اند و تیم ملی ایران در گروه نخست باید با تیم‌های اردن، لبنان، سنگاپور و بوتان رقابت کند. رقابتی که بسیار حساس و مهم خواهد بود چراکه از هر گروه تنها یک تیم راهی جام ملت‌های آسیا می‌شود و همین موضوع، مسیر دشواری را پیش روی شرکت‌کننده‌ها قرار می‌دهد. 

در چنین شرایطی انتظار می‌رود که فدراسیون تمام تلاشش را برای کسب مجوز حضور در جام ملت‌ها به کار بگیرد. به خصوص که در 20 دوره گذشته این رقابت‌ها، تیم ایران تنها یک بار در دوره قبلی خودش را به این مسابقات رساند و پیش از آن در سه دوره متوالی از رسیدن به رقابت‌ها ناکام بود . قبل از آنکه حتی در انتخابی هم حضور نداشت. حالا در شرایطی که ملی‌پوشان از دوم تا چهاردهم تیر باید در اردن از رقبا عبور کنند و خودشان را به مرحله اصلی جام ملت‌ها برسانند، باید نگران این باشیم که ایران به زنگ تفریحی برای آنها تبدیل نشود! چراکه تیم ملی زنان مدت‌هاست که در باتلاق ناکامی گرفتار شده‌اند و هیچ اقدامی هم برای خروج آنها از این وضعیت نشده است. زنان ایران در 12 مسابقه قبلی هشت بار مقابل رقبا شکست خورده‌اند و چهار بازی را هم مساوی کرده‌اند. اما نکته تلخ این است که زنان در این مسیر تنها سه گل به ثمر رسانده‌اند که اوج فاجعه را نشان می‌دهد. تیم ملی زنان ایران در طول تاریخ فعالیت خود هیچ‌وقت 12 بازی بدون برد را تجربه نکرده و حالا با این طلسم دردناک باید آماده حضور در انتخابی جام ملت‌ها شود. 

نکته تاسفبار و نگران‌کننده این است که حتی اردوهای تیم ملی هم هنوز برگزار نشده است! این در حالی است که لیگ برتر زنان هم مدتی است به پایان رسیده و اگر قرار به استراحت هم بود، ملی‌پوشان تا الان خستگی مسابقات باشگاهی را از تن خارج کرده‌اند و آماده حضور در اردوی ملی هستند. از طرف دیگر 11 تا 19 فروردین فرصت استفاده از پنجره فیفادی بود اما نه خبری از اردوی آماده‌سازی شد و نه دیدار تدارکاتی! این بی‌تفاوتی در استفاده از فیفادی‌ها در شرایطی رقم خورده که تیم ملی در کم‌تر از 70 روز دیگر باید در انتخابی حضور پیدا کند و با از دست رفتن فیفادی فروردین، تیم ملی تنها یک فیفادی دیگر را پیش رو دارد. هرچند بی‌خبری درباره فوتبال زنان آنقدر زیاد است که حتی مشخص نیست فدراسیون برای فیفادی بعدی که از پنج خرداد برگزار می‌شود هم برنامه‌ای دارد یا نه. تا الان که هیچ بازی تدارکاتی در تقویم تیم زنان دیده نمی‌شود و شاید فدراسیون قصد دارد نماینده خود را بدون دیدار دوستانه راهی میدان مهم انتخابی کند! تصمیمی که اگر تحقق یابد، باید از الان منتظر حذف تیم ملی بود و شاید حتی بهتر باشد در چنین شرایطی تیم ملی قید حضور در انتخابی را هم بزند. 

بعد از عملکرد فاجعه‌بار تیم ملی در 12 مسابقه اخیر که تعدادی‌ از رقابت‌ها مقابل تیم‌های ضعیف هم برگزار شد و با افت رنکینگ هم همراه شد، تغییر یا تقویت کادر فنی اولین اقدامی بود که تصور می‌شد فدراسیون انجام دهد. مسئولان اما به دنبال رویه‌ای که در ماه‌های گذشته کم‌ترین توجه را به تیم ملی زنان داشتند، باز هم نسبت به زنان بی‌توجه بودند و هیچ تصمیمی برای بهبود شرایط نگرفتند. گویی که انگار در ورزش کشور هیچ‌وقت تیم ملی فوتبال زنان وجود نداشته است. در این میان، سکوت کادرفنی نسبت به انفعال مسئولان فدراسیون هم در نوع خود جالب‌ توجه است! 

در شرایط عادی وقتی یک تیم دست به طلسم‌شکنی می‌زند و یک اتفاق مهم را در مسابقه‌ای ثبت می‌کند، برای دوره بعدی آن رقابت برنامه‌ریزی‌ای می‌شود که آن تیم یک قدم دیگر رو به جلو بردارد و رفته رفته قله‌های مهم را فتح کند. در شرایط غیرعادی فدراسیون ایران اما خلاف این روند اتفاق می‌افتد. همان‌طور که اشاره شد، زنان ایران در دوره قبلی به سلامت از انتخابی عبور کردند و خودشان را برای نخستین بار به جام ملت‌های 2022 رسانند و طبیعتا انتظار می‌رفت از آن سال برنامه‌ها حول محور این باشد که این تیم در دوره جدید در مرحله گروهی به موفقیت برسد. اما حالا کم‌ترین شانس برای صعود به جام ملت‌ها برای زنان ایران دیده می‌شود. چراکه در دو ماه هیچ معجزه‌ای رقم نمی‌خورد و حتی در همین فرصت اندک هم سهم زنان ایران از حمایت‌های فدراسیون بی‌توجهی مطلق بوده است. بی‌توجهی که البته زنان به آن عادت کرده‌اند چراکه آنها مدت‌هاست که جزو اولویت‌های اصلی سئول‌نشین‌ها نیستند!