گزارش اخیر مرکز آمار ایران از افزایش سهم اشتغال بخش خدمات خبر می‌دهد. یکی از علل مهم رواج کسب و کارهای خدماتی در سال‌های اخیر پایین بودن هزینه ایجاد شغل در این بخش، نبود بروکراسی‌های زائد و تسهیل شرایط راه‌اندازی مشاغل خدماتی است.

به گزارش ایسنا، گزارش جدید مرکز آمار ایران از بررسی وضعیت اشتغال در بخش‌های عمده فعالیت اقتصادی حاکی از آن است که در زمستان ۱۴۰۳، بخش خدمات با ۵۳.۷درصد بیشترین سهم اشتغال را به خود اختصاص داده و بخش‌های صنعت با ۳۳.۵درصد و کشاورزی با ۱۲.۷درصد در رده‌های بعد قرار دارند. این آمار در پاییز سال گذشته سهم اشتغال بخش خدمات را ۵۲.۷درصد و بخش‌های صنعت و کشاورزی را به ترتیب ۳۳.۵درصد و ۱۳.۷درصد نشان داد که بیانگر آن است که سهم اشتغال بخش خدمات در زمستان نسبت به فصل پاییز یک درصد افزایش و سهم بخش کشاورزی تحت تاثیر شرایط جوی و آب و هوایی یک درصد کاهش داشته است.

براساس گزارش مرکز آمار ایران، سهم شاغلان بخش کشاورزی و بخش خدمات در پاییز ۱۴۰۳ نسبت به فصل مشابه سال قبل به ترتیب ۰.۱ و ۰.۶درصد افزایش و سهم شاغلان بخش صنعت ۰.۷درصد کاهش داشته است.

بسیاری از کارشناسان معتقدند دلیل رشد اشتغال بخش خدمات در مقایسه با بخش‌های صنعت و کشاورزی این است که هزینه ایجاد شغل در بخش صنعت گران‌تر است و در بخش صنعت به دلیل استفاده از ماشین‌آلات، نیروی انسانی کمتر به کار گرفته می‌شود. به اعتقاد آنها در بخش کشاورزی هم به دلیل خشکسالی‌، فصلی بودن برخی فعالیت‌های مرتبط با کشت و مکانیزه شدن عمده فعالیت‌ها، بخشی از نیروهای کار عملا دچار بیکاری می‌شوند لذا بخش خدمات به دلیل تنوع فعالیت، هزینه و سرمایه کم و ریسک پایین‌تر نسبت به دو بخش صنعت و کشاورزی مطلوبیت بیشتری برای کارجویان دارد.

در همین زمینه «حمید حاج‌اسماعیلی» کارشناس بازار کار معتقد است: اکثر افرادی که به مشاغل تولیدی گرایش دارند از دیربازده بودن، سرمایه‌گذاری بالا و محدودیت‌ها و موانع پیش روی تولید اطلاع دارند و تامین نقدینگی، رقابت بازار و شرایط اقتصادی ازجمله این شرایط است.

او می‌گوید: بسیاری از افرادی که تمایل دارند زودتر به درآمد برسند از مشکلات راه‌اندازی یک کارگاه تولیدی باخبرند به همین دلیل به سمت کسب و کارهای خدماتی می‌روند چون‌ سرمایه‌گذاری بالایی نمی‌خواهد و ریسک ایجاد این نوع کسب و کارها هم پایین است.

تحلیل این کارشناس بازار کار از رشد اشتغال بخش خدمات در مقایسه با بخش‌های صنعت و کشاورزی این است که هزینه ایجاد شغل در بخش صنعت گران‌تر است و در بخش کشاورزی هم به دلیل خشکسالی، فصلی بودن برخی فعالیت‌های مرتبط با کشت و مکانیزه شدن عمده فعالیت‌ها، بخشی از نیروهای کار عملا دچار بیکاری می‌شوند لذا بخش خدمات به دلیل تنوع فعالیت، هزینه و سرمایه کم و ریسک پایین‌تر نسبت به دو بخش صنعت و کشاورزی مطلوبیت بیشتری برای کارجویان دارد.