امسال واردات بنزین در حالی به ۶ میلیارد دلار می‌رسد که این مبلغ معادل ۲ ماه از درآمد‌های فروش نفت کشور است. اگر ناترازی بنزین با همین روند ادامه پیدا کند، تا ۱۰ سال دیگر، تمام دلار‌های نفتی صرف واردات بنزین خواهد شد.

به گزارش اقتصادآنلاین، صحبت‌های اخیر رئیس‌جمهور در مورد قیمت بنزین، بازتاب گسترده‌ای در میان رسانه‌ها و مردم داشت که بیانگر حساسیت بالای جامعه نسبت به این موضوع بود. مسعود پزشکیان در این خصوص گفت: هیچ منطقی وجود ندارد در اینکه بنزین را با قیمت دلار آزاد بخریم و آن را با سوبسید بفروشیم.

همچنین بنابر سخنان دبیر کل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش ما هم اکنون بنزین را با قیمت ۳۸ تا ۴۰ هزار تومان به ازای هر لیتر وارد می‌کنیم و آن را با قیمت ۱۵۰۰ یا ۳۰۰۰ تومان در اختیار مردم می‌گذاریم. در این حالت به ازای هر لیتر بنزین ۳۵ تا ۳۸ هزار تومان یارانه پرداخت می‌کنیم، اما سوال اصلی اینجاست که این مابه‌التفاوت از کجا پرداخت می‌شود؟

دولت یا بنزین را از طریق سوآپ غیرهمنام وارد می‌کند که به معنای دادن نفت و گرفتن بنزین است و یا بنزین را با ارز‌های حاصل از فروش نفت خریداری می‌کند که در هر دو حالت نفتی که متعلق به همه مردم است و منافعش باید به صورت یکسان به همه مردم برسد، در قالب بنزین یارانه‌ای صرفا به کسانی پرداخت می‌شود که دارای خودرو هستند و این یعنی بی‌عدالتی محض؛ چرا که نزدیک به ۴۵ درصد از مردم کشور، فاقد خودرو هستند.

از طرفی با توجه به سود ۱۰۰۰ درصدی قاچاق بنزین، اکنون بخش زیادی از این یارانه به جیب مردم هم نمی‌رود و سر از جیب قاچاقچیان بنزین و مردم کشور‌های همسایه درآورده است. طبق برآورد‌ها امسال ارزش واردات بنزین به ۶ میلیارد دلار می‌رسد و میزان سوخت قاچاق شده به کشور‌های همسایه نیز در همین حوالی است. عدم حکمرانی صحیح در حوزه انرژی و تعلل در اصلاحات قیمتی، کار کشور را به جایی رسانده است که از یک طرف باید بنزین وارد کنیم و از طرف دیگر بنزین از کشور قاچاق می‌شود.

یکی از بزرگترین مشکلات در حوزه مدیریت مصرف بنزین این است که ناترازی در این حوزه روز به روز در حال افزایش است. در حالیکه کل درآمد‌های نفتی ما ۳۰ تا ۳۵ میلیارد دلار است، اکنون باید درآمد‌های نفتی ۲ ماه را صرف واردات بنزین کنیم. در صورتی که اصلاحات اساسی در این حوزه صورت نگیرد و با همین فرمان پیش برویم، در ۱۰ سال آینده باید تمام درآمد‌های حاصل از فروش نفت را صرف واردات بنزین کنیم.

در آن حالت دیگر یا دلاری برای واردات نهاده دامی باقی نمی‌ماند که تامین غذای مردم با مشکل مواجه خواهد شد و یا با توجه به در اولویت بودن مواد غذایی، توانایی واردات بنزین را نخواهیم داشت که در آن صورت شاهد کمبود شدید بنزین در کشور خواهیم بود. پس از اقناع و جلب همراهی مردم نیز در اجرای اصلاحات لحظه‌ای درنگ نکرده و ماشین اقتصاد کشور را که با انواع ناترازی و بحران‌ها به سمت دره در حال حرکت است، نجات دهد.