«مهراد عباد» در واکنش به منطق «در دنیا ۲۰۰ کشور داریمِ» سعید جلیلی:
به سختی با ۲ یا ۳ کشور و شرکت‌های کوچک آنها ارتباط داریم
رامتین موثق
سعید جلیلی که در ذهن مردم به عنوان سد راه مذاکرات و مخالف ارتباط جهانی شناخته می‌شود، با شعار «یک جهان فرصت» پا به عرصه انتخاباتی گذاشته است. او در پاسخ به هر سوال و مسئله در هر موضوعی، این عبارت طلایی! را یادآوری می‌کند و ادعای داشتن یک برنامه منظم برای اجرای آن دارد.
در ارتباطات بین‌المللی، جلیلی مدعی است که عدم ارتباط با 3 یا 4 کشور چندان مهم نیست و بجز این قدرت‌ها، 200 کشور دیگر در جهان موجود است و باید از فرصت این کشورها استفاده کرد. او این ایده را زمانی که تحریم‌ها مطرح می‌شود و در مخالفت با پذیرش برجام و مذاکره با آمریکا می‌گوید، اما قطعا برای این پرسش پاسخی ندارد که «آیا بدون پذیرش برجام یا FATF، می‌توان با این200 کشور ارتباط اقتصادی، تجاری و مالی برقرار کرد؟»
پدرام سلطانی در واکنش به این اظهارات در شبکه ایکس نوشت: «هرگاه سخن از برجام و تحریم‌ها و مذاکره با آمریکا می‌شود، جلیلی تکیه‌کلامش را تکرار می‌کند: «در دنیا ۲۰۰ کشور داریم.» سیاستمداری که واحد شمارش تعاملات اقتصادی بین‌الملل را «کشور» بداند، آمریکا را یکی بشمارد و جزایر کومور را هم یکی دیگر، عجیب پدیده‌ایست.»
عدد نمی‌فهمند!
یکی از برنامه‌های جلیلی برای تحقق یک جهان فرصت، استفاده از فرصت اختلاف بین کشورهاست. برای مثال او مدعی است روسیه 11 میلیارد دلار صیفی‌جات از اروپا وارد می‌کرد و حال که درگیر جنگ اوکراین است، ایران می‌تواند به جای اروپا به روسیه واردات داشته باشد.
حسین سلاح‌ورزی، رئیس پیشین اتاق بازرگانی، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «بعد از ۱۱ سال زعامت دولت سایه و سه سال ارائه برنامه به دولتی که حتی قادر به تامین پایدار پیاز و گوجه مردم هم نبود، فرمودند که می‌خواهند سالی ۱۱ میلیارد دلار صیفی‌جات به روسیه صادر کنند. آفرین چه خوب! اما افسوس که کل واردات صیفی‌جات روسیه از «دنیا» فقط ۱/۶ میلیارد دلار است!» احمد جانجان، کارشناس اقتصادی، هم در واکنش به این سخنان جلیلی در ایکس نوشت: «جلیلی در حالی از بازار 11 میلیاردی میوه و صیفی‌جات روسیه به عنوان فرصت حرف می‌زند که کل واردات میوه، آجیل، صیفی‌جات و ... این کشور کمتر از 6 میلیارد دلار است و ارزش صیفی‌جات کمتر از 1.7 میلیارد دلار! یک جهان کم‌آگاهی، یک ایران فرصت بر باد رفته نتیجه اینست: عدد نمی‌فهمند.»
همچنین جلیلی مدعی است که دولت سیزدهم توانسته است در سریلانکا سرمایه‌گذاری و پروژه داشته باشد. سلاح‌ورزی به این سخنان هم واکنش نشان داد و نوشت: «سریلانکا بابت احداث سد و نیروگاهی که در سفر مرحوم رئیسی رسماً افتتاح شد، بالغ بر 450 میلیون دلار اصل + سود وام اعطایی به ایران بدهکار است. اگرچه در این دولت مدعی‌اند که هزینه این پروژه سنگین «نقداً» تسویه شده اما دولت سریلانکا چنین نظری ندارد. حقیقت ماجرا چیست؟ الله اعلم».
انتفاع بیشتر کشورهای توسعه‌یافته
عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی در گفت‌وگو با «توسعه ایرانی»، در ارزیابی نگاه جلیلی برای ارتباط با دنیا، یادآور شد: شرایط دنیا با ۳۰ سال پیش عوض شده و عملا مرزها برداشته شده و بسیاری از شرکت‌ها بدون اینکه دولت‌هایشان با هم ارتباط داشته باشند، با هم در تعامل هستند.
مهراد عباد تاکید کرد: انتخاب کشورها برای داشتن یا نداشتن ارتباط ایده‌ی کارآمدی نیست زیرا تا آنجا که می‌توانیم باید با تمام کشورهای دنیا که برای ما منافع دارند، ارتباط برقرار کنیم.
به گفته او، مسلما کشورهای توسعه‌یافته بیشتر ما را منتفع می‌کنند و به اهداف خود می‌رسانند زیرا ایران کشوری است که مواد مورد نیاز تولید آن وارداتی است و برای پیشرفت در تولید، باید مواد اولیه را از کشورهایی تهیه کند که جزو کشورهای رده اول دنیا هستند.
این فعال اقتصادی با عنوان اینکه سیاست ما نباید به صورت اتکا به چند کشور باشد و باید همه جای دنیا ارتباط خوبی بگیریم، اظهار کرد: شعار ارتباط با دنیا را سرمی‌دهند اما در عمل بعد از ۴۵ سال، با ۲ یا ۳ کشور و شرکت‌های کوچک آنها به سختی ارتباط داریم.
عباد خاطرنشان کرد : ارتباط بخش خصوصی ایران با دنیا کم و در حال قطع شدن است.
از قوانین و نهادهای بین‌المللی می‌ترسند
این عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی در پاسخ به اینکه «آیا بدون لغو تحریم‌ها و پذیرش FATF، می‌توان با 200 کشور مدنظر جلیلی ارتباط داشت؟»، بیان کرد: بدون این ابزارها امکان ارتباط نیست و همین اکنون هم کشورهای دوست مانند عراق و افغانستان ارتباط بانکی با ایرانیان ندارند و به سختی کار می‌کنند.
عباد با اشاره به اینکه برای تسهیل تعامل جهانی، کشورها ابزارها و قوانین مختلفی درنظر گرفته و سازمان‌های مختلفی ایجاد کرده‌اند، افزود: به هرحال اگر کشورهای دنیا بخواهند با هم تعامل کنند، باید یک جای مشخص، مانند سازمان ملل، و قوانینی، مانند قانون تجارت جهانی یا WTO یا همین قوانین مالی‌ای که معاملات را شفاف می‌کند، باشد که همه اجرا کنند و در نهایت استانداردی باشد که همه دنیا طبق این استاندارد با هم
کار کنند.
او با بیان اینکه قوانین بین‌المللی، استانداردی است که برای همه کشورها قابل‌اجراست، تاکید کرد: در ایران با این قوانین ایدئولوژیک برخورد می‌شود گویی که از این قوانین و نهادهای بین‌المللی می‌ترسیم. این کارشناس مسائل اقتصادی با عنوان اینکه باید با قدرت در این نهادها حضور داشت، تصریح کرد: ما از بسیاری از این کنوانسیون‌ها و نهادهای بین‌المللی خارج شدیم و این گوشه‌گیری به نفع ما نخواهد بود و در بهترین حالت می‌توانیم شبیه کره شمالی شویم.
عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی: شعار ارتباط با دنیا را می‌دهند اما در عمل بعد از ۴۵ سال، با ۲ یا ۳ کشور و شرکت‌های کوچک آنها به سختی ارتباط داریم به صورتی که ارتباط بخش خصوصی ایران با دنیا کم شده و در حال قطع شدن است
نقش پررنگ ضدفرهنگ‌ها در ایدئولوژی جلیلی
عباد در ادامه درباره مخالفت جلیلی با عضویت در این پیمان‌ها اظهار کرد: ایدئولوژی جلیلی، بر پایه ضد فرهنگ‌هایی است که در ذهن بسیاری از افراد جامعه شکل گرفته است.
او درباره این ضدفرهنگ‌ها افزود: برای مثال در ایران کسی که پولدار باشد به عنوان آدم نادرستی شناخته می‌شود و پولداری مساوی با فساد و کلاهبرداری است یا برای مثال جا افتاده است که ارتباط با آمریکا حتما به ضرر ما تمام می‌شود.
این عضو اتاق بازرگانی با عنوان اینکه طرز تفکر این افراد، سورئال است، گفت: از افکار مختلف تکه‌هایی جمع کردند و از نظر اقتصادی، به تسلط کامل دولت به اقتصاد
اعتقاد دارند.
عباد با اشاره به اینکه افرادی مانند جلیلی اعتقاد دارند که بدون همکاری با دنیا می‌توان کشور را توسعه داد، اضافه کرد: یکی از این ضد فرهنگ‌ها، خودکفایی است. هیچ کشوری در دنیا نتوانسته در تمام محصولات خودکفا شود و هر کشوری با توجه به مزیت‌هایی که در تولید و تجارت دارد، برخی کالاها را خود تولید و برخی را هم با واردات تامین می‌کند. او تاکید کرد: خودکفایی به ایران ضرر زد؛ برای مثال این هدف در تولید خودرو وجود داشت که اکنون اوضاع آن مشخص است. در مقابل، باید یک استراتژی صنعتی خوب داشته باشیم که نداریم. هرچند به قول آقای پزشکیان قوانین خوب بسیار داریم، اما مسئله اینست که اجرا نمی‌شود.
مهراد عباد در گفت‌وگو با «توسعه ایرانی»: افرادی مانند جلیلی اعتقاد دارند که بدون همکاری با دنیا می‌توان کشور را توسعه داد اما هیچ کشوری در دنیا نتوانسته در تمام محصولات خودکفا شود و هر کشوری با توجه به مزیت‌هایی که در تولید و تجارت دارد، برخی کالاها را خود تولید و برخی را هم با واردات تامین می‌کند
در بدترین حالت تحریمی به سر می‌بریم
این عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی درباره تاثیر پیروزی جلیلی بر معاملات بین‌المللی ایران، یادآور شد: اکنون شرایط ما در دنیا بدترین حالت ممکن است. آمریکا و کشورهایی که ایران را تحریم کردند دیگر نمی‌توانند تحریم بیشتری اعمال کنند زیرا ایران از هر لحاظ تحریم شده است به صورتی که اکنون به تحریم اشخاص روی آورده‌اند. عباد تصریح کرد: حضور یک فرد تندروتر شرایط را صد برابر بدتر نمی‌کند؛ اما به هرحال چند درصدی بدتر می‌کند زیرا اوضاع ما به اندازه کافی خراب است. او با عنوان اینکه پیروزی پزشکیان می‌تواند به اقتصاد یک ثبات بدهد، تاکید کرد: هر زمان که صحبت و عمل تندروانه کردیم، ارزش پول ملی ما کاهش پیدا کرد. عباد در پایان خاطرنشان کرد: باید فردی را به عنوان رئیس‌جمهور داشته باشیم که با دنیا تعامل کند. این به معنی بردگی برای دنیا نیست. اگر بخواهیم در دنیا قدرتمند باشیم باید بتوانیم تعامل کنیم چرا که هیچ کشوری به تنهایی نتــوانستـه توسعه یابد.
دیدگاه تان را بنویسید