رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی ایران درباره خطر به‌فراموشی سپردن زعفران ایرانی در بازارهای جهانی عنوان کرد: این خطر سالیان متمادی است که وجود داشته و دارد، طبیعی است که چنانچه راه‌حلی منطقی برای حل این مشکل نداشته باشیم احتمالا در ابتدا بازارها و حتی تولید را واگذار کنیم.

محمدعلی رضایی در گفت‌وگو با ایلنا، درباره میزان تقاضا و فروش محصول زعفران گفت: میزان تقاضا و فروش در مرحله اول ارتباط مستقیم با قیمت زعفران دارد. براساس قانون عرضه و تقاضا هر قدر قیمت افزایش پیدا کند میزان تقاضا بیشتر می‌شود و بالعکس. با توجه به افزایش قیمت زعفران در طی دو سال اخیر و همچنین سطح درآمد خانوارها میزان تقاضا و فروش داخلی زعفران به ۱۲ تا ۱۵ درصد از کل تولید کاهش یافته است. البته این ارقام تخمینی بوده و از میزان دقیق ارز میزان فروش داخلی اطلاعی در دست نیست اما کاهش مصرف داخلی کاملا مشخص است.

او درباره صادرات این محصول نیز بیان داشت: در رابطه با فروش خارجی عوامل متعددی دخیل است که قیمت نیز یکی از آنهاست اما خوشبختانه میزان صادرات ۱۴۰۱ بالغ بر ۲۱۷ تن، در سال ۱۴۰۲ حدود ۲۲۱ تن بوده است که موضوع کاهش چشمگیر تولید در این دو سال نیز در کاهش صادرات تاثیر زیادی داشته است.

این عضو اتاق بازرگانی بی‌برنامگی در کشت زعفران در کلیه استان‌های کشور، عدم وجود آمار دقیق و مبتنی بر واقعیات از میزان سطح زیر کشت و تولید زعفران را از جمله مشکلات تولید و فروش زعفران در کشور برشمرد و اظهار کرد.: البته در شورای ملی زعفران ایران پیشنهاد اجرای طرح شناسنامه‌دار کردن زعفران را چند سال متوالی به مسئولین دستگاه اجرایی زیربط 

ارائه کرده‌ایم.

رضایی درباره خطر به‌فراموشی سپردن زعفران ایرانی در بازارهای جهانی خاطرنشان کرد: کم نیستند کشورهایی که با استفاده از زعفران ایران برای خود بازارسازی کرده و همزمان با آن روی کشت نیز متمرکز شده‌اند و هرساله با افزایش تولید بخشی از واردات از ایران را کاهش داده و تولید خود را جایگزین می‌کنند ما در شورای ملی زعفران مکررا در خصوص این خطرات را اعلام کرده‌ایم اما هنوز مورد توجه دستگاه‌های اجرایی زیربط قرار نگرفته است.