تهاتر دستاورد نیست، روشی برای حل بحران است

عضو هیات نمایندگان کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی گفت: در شرایط کنونی هرچند تهاتر یک دستاورد نیست و روشی برای رفع بحران است، اما با این روش توانسته‌ایم مبادلات اقتصادی داشته باشیم.

رضا پدیدار در گفت‌وگو با ایلنا، در ارزیابی تهاتر نفت با کالا اظهار داشت: رسیدن به مرحله فروش نفت بصورت تهاتر ناشی از تحمیل تحریم‌ها است اما به نظر می‌رسد هنوز نتوانسته‌ایم برای تهاتر نفت بازارسازی کنیم در حالی که وقتی امکان جدید برای خود فراهم می‌کنیم باید هدف را تعیین کنیم. این موضوع از زمان تهاتر مطالبات قرارگاه از نفت مطرح شده و بعد به کشورهای خارجی کشیده شد مثلا از هندوستان نهاده در مقابل نفت تحویل گرفتیم، به برزیل مشتقات پتروشیمی و اوره داده‌ایم و در مقابل نهاده‌های دامی تحویل گرفته‌ایم.

او افزود: ما در لیست سیاه FATF هستیم و به شیوه تهاتر می‌توانیم از این تحریم عبور کنیم و مشکلات مربوط به FATF را دور بزنیم. در هر حال تهاتر در فرهنگ اقتصادی ما جا افتاده و از این مسیر برخی کالاهای مورد نیاز کشور را تامین می‌کنیم. اما مسئله مهم اینکه آیا وقتی تهاتر می‌کنیم می‌توانیم به جای کالا تکنولوژی هم وارد کنیم؟ این موضوعات باید تحلیل شود.

این کارشناس اقتصاد انرژی درباره تلقی تهاتر و ارزان‌فروشی نفت گفت: قیمت نفت و کالای مورد تهاتر بستگی به توافق انجام شده دارد، اینگونه نیست که ما نفت را به قیمت ارزان بفروشیم و کالای ارزان در اختیار کشورها قرار دهیم، قیمت نفت و هر کالایی که ما تحویل می‌گیریم در بازار جهانی مشخص و در اینجا درواقع این سیاست است که تعیین می‌کند که قیمت هر کدام به چه شکل تعیین شود. ممکن است در مبادلات ترمولوژی خرید و فروش دو طرف به هم امتیازاتی نیز بدهند ولی اصل بر تخفیف نیست.

پدیدار تصریح کرد: وقتی تحریم شدیم و اجازه مبادلات از ایران گرفته شد یکی از شیوه‌های تجارت نفتی تهاتر در نظر گرفته شد و این در یک شرایط اجبار بوجود آمد اما اینگونه نیست که لزوما همراه با تخفیف و یا اجبار در خرید کالای خاص باشد. احتمالا ما نفت به یک کشور تحویل بدهیم و کالا را از  یک کشور ثالث خریداری کرده و پول آن را خریدار نفت ما بپردازد، این روال در توافق سه کشور به اجرا خواهد رسید.