چه کسی باید حامی صادرکنندگان باشد؟

عضو هیات مدیره انجمن قطعه‌سازان تصریح کرد: تمام کشورهای دنیا رایزن‌های اقتصادی مشخص دارند. سفیرهای ایران، سفیر اقتصادی نیستند و صرفا سفیر سیاسی‌ و فرهنگی هستند؛ بنابراین چه کسی باید حامی صادرکنندگان باشد؟

علی یکه‌فلاح در گقتگو با ایسنا با بیان اینکه با توجه به سختی‌های مسیر صادرات، حل مشکلات صنعت قطعه‌سازی و خودروسازی ضروری است، تاکید کرد: مشوق‌های صادراتی باید در نظر گرفته شود در حالی که تاکنون در این زمینه حمایت خاصی صورت نگرفته است.

او افزود: صادرات قطعه خودرو، برخلاف کشورهای دیگر در وضعیت متفاوتی قرار دارد و می‌توان گفت که تقریباً به صفر نزدیک است. برخی قطعات خودرویی صادر می‌شوند که مواداولیه یا زیرساخت‌های مواداولیه هستند؛ آن‌ها نیز با مشکلات زیادی از جمله تحریم‌ها و موانع نقل‌وانتقالات مالی مواجه‌اند.

این عضو هیات مدیره انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌ سازان خودروی کشور خاطرنشان کرد: موضوع اصلی این است که به دلیل تحریم‌ها، شرکت‌های خارجی حاضر به همکاری با شرکت‌های ایرانی نیستند؛ همین صادرات اندک نیز با دورزدن تحریم‌ها و در لایه‌های دیگر صورت می‌گیرد.

یکه‌فلاح با بیان اینکه  صادرکنندگان با زحمات فراوان محصول خود را به کشور مقصد ارسال می‌کنند ادامه داد: تغییر نشان «ساخت ایران»، بازاریابی دقیق در یک بازار شدیداً رقابتی ِ کشورهای هدف، نقل‌ و انتقالات ارزی و همچنین تامین هزینه‌های سنگین لجستیک، تنها بخشی از سختی‌های راه صادرات است. او عنوان کرد: زمانی‌که محصولی صادر می‌شود، حتی گاها در بعضی از مواقع هنوز فروش نرفته، از صادرکننده می‌خواهند که ارز را به کشور بازگرداند و مالیات سنگینی نیز برای صادرکننده در نظر می‌گیرند؛ در واقع با تنبیه‌های صادراتی مواجه هستیم و نه مشوق‌های صادراتی.

رئیس هیات مدیره تعاونی قطعه‌سازان تصریح کرد: اگر چه صادرات قطعات خودرویی به کشورهای دیگر مزیت به شمار می‌رود و قطعات تولیدی داخل نیز از لحاظ کیفی توان رقابت با محصولات خارجی را دارند، اما به دلیل شرایط کنونی کشور، سرمایه‌گذاری در این حوزه جذاب نیست. یکه‌فلاح بیان کرد: موضوع صادرات و انتقال تکنولوژی پس از یک سال و اندی هنوز به نتیجه‌ای نرسیده است در حالی که بحث سرمایه‌گذاری مشترک با سایر کشورها مطرح است، بنابراین این موضوع باید زودتر به نتیجه برسد.