انتقال آب، گره کم‌آبی و تشنگی اصفهان را کورتر می‌کند

یک کارشناس حوزه آب بیان کرد: دولت‌مردان سیاست‌گذاران اصفهانی باید درس عبرت بگیرند که این طرح‌های انتقال آب نه تنها نمی‌تواند مشکل را حل کند بلکه اصفهان را به یک کانون مهاجرپذیر تبدیل می‌کند.

محمد درویش در گفتگو با ایلنا تاکید کرد: جمعیت زیادی از نقاط محروم وارد اصفهان می‌شوند و باز هم اصفهان با کمبود آب مواجه می‌شود، منابع آب از بین می‌رود و بار آلاینده‌ها بیشتر می‌شود، به طوری که اکنون به یکی از بزرگترین کانون‌های بحرانی خطرناک در معرض بیماری ام‌اس قرار گرفته است.

او درباره تبعات و تاثیر انتقال آب دریای عمان به اصفهان و حل مشکل کم‌آبی در این استان اظهار داشت: مشکل اصفهان این است که به دلیل استقرار پرتراکم صنایع آب‌بر، با افزایش محسوس بار آلودگی و در کنار آن با کاهش منابع آب روبرو شده است، یک دلیل که صنایع آب‌بر و آلاینده نتوانسته در اصفهان آنگونه که باید گسترش یابد محدودیت منابع آب بوده است.

این کارشناس حوزه آب افزود: اگر ما بخواهیم آب را از دریای عمان به اصفهان منتقل کنیم محدودیتی که تاکنون بود از بین می‌رود، اما نتیجه دیگر این است که اگر امسال شاخص آلودگی هوا در اصفهان به ۳۴۵ رسید که ۳۴۰ درصد هم بیشتر از حد مجاز بود، در آینده به مرزهای فاجعه خواهیم رسید و شاخص از ۶۰۰ هم بالاتر می‌رود و این خیلی خطرناک است.

درویش تصریح کرد: ما معمولا در جایی به سمت انتقال آب می‌رویم که هیچ راهی برای استقرار جمعیت در آن منطقه وجود نداشته و بیم مهاجرت وجود داشته باشد اکنون اصفهان بیش از ۳ میلیارد متر مکعب از سفره‌های آب زیرزمینی برداشت می‌کند و مسئله این است که بیش از آنچه تولید آب می‌شود از منابع این شهر آب فروخته می‌شود یعنی کل حوضه آبریز زاینده‌رود، بعلاوه بر کوهستان راهبردی کرکس را فدای توسعه صنعت و کشاورزی ناپایدار می‌کنیم.

او به هزینه بالای شیرین کردن و انتقال آب اشاره کرد و گفت: با این هزینه می‌توانستیم در راستای ارتقای زیرساخت آموزش و پروش هزینه کنیم و کشور را به سمت پایداری واقعی هدایت کنیم.