هزینه گاز وارداتی چگونه تسویه می‌شود؟

مشاور مدیر عامل شرکت ملی گاز ایران گفت: در دوره‌ای که به دلایل مختلف توان صادرات گاز تولیدی کشور، اندک است؛ ظرفیت ۳۹ هزار کیلومتر خطوط فشار قوی انتقال گاز، بستر واردات گاز از کشورهایی مثل ترکمنستان و روسیه و صادرات آن به سایر کشورهای منطقه مثل ترکیه، عراق، آذربایجان، ارمنستان، حتی عمان و پاکستان را فراهم کرده و علاوه بر افزایش سهم و منافع اقتصادی ایران از تجارت جهانی گاز، امنیت ژئوپلیتیکی منطقه را افزایش می‌دهد.

ساجد کاشفی در گفت‌وگو با ایلنا، با اشاره به اهمیت مراودات گازی با ترکمنستان اظهار داشت: هرچند ایران دارای دومین ذخایر اثبات شده گاز و سومین تولیدکننده بزرگ گاز طبیعی در دنیا است و روزانه بیش از ۸۵۰ میلیون متر مکعب گاز شیرین به خطوط انتقال و شبکه توزیع گاز تزریق می‌شود، اما واردات ۱۰ تا ۲۰ میلیون متر مکعبی گاز نیز دارای اهمیت است. ما در روزهای پیک سرما بالغ بر ۲۵۰ میلیون متر مکعب ناترازی گاز داریم، اگرچه این رقم ۲۰ میلیون گازی که از ترکمنستان وارد و یا سواپ می‌کنیم که البته قابل افزایش تا ۳۰ میلیون متر مکعب است؛ پوشش کل ناترازی گاز را نمی‌دهد اما نکته مهم اینکه میادین و پالایشگاه‌های گازی ایران از نظر جغرافیایی عمدتاً در جنوب کشور واقع شده‌اند، اما درست یا نادرست، پتانسیل عمده مصرف گاز در نیمه شمالی کشور واقع شده است. بنابراین انتقال انرژی مورد نیاز هم هزینه‌بر و هم زیرساخت زیادی نیاز دارد.

گاز ترکمنستان ما  را   از قطعی  نجات می‌دهد؟

وی افزود: در روزهایی که با پیک سرما مواجهیم و مصرف بخش‌های خانگی و تجاری در استان‌های مرکزی مثل تهران، اصفهان، یزد، سمنان و البرز فوق‌العاده افزایش پیدا می‌کند؛ توان شبکه انتقال گاز کشور کفاف این را نمی‌دهد که گاز را به نقاط انتهایی مصرف در شمال غرب و شمال‌شرق برساند، مثلا در زمستان سال گذشته گاز با حداکثر ظرفیت ممکن تولید و انتقال صورت گرفت اما مصرف به حدی در مرکز کشور بالا رفت که عملا در برخی نقاط انتهایی خطوط با چالش مواجه شدیم، بنابراین دریافت گاز از ترکمنستان به‌مثابه یک منبع تولید در شمال کشور است که می‌تواند ما را از خطر قطع گاز در زمان پیک مصرف برهاند.

گاز وارداتی از ترکمنستان چگونه تسویه می‌شود؟

مشاور مدیر عامل شرکت ملی گاز ایران درباره نحوه تسویه واردات گاز از ترکمنستان نیز توضیح داد: دلیل قطع واردات گاز از ترکمنستان بواسطه مشکلاتی بود که در انتقال منابع مالی از ایران به ترکمنستان اتفاق افتاد و منجر به برخی سوءتفاهم‌های قراردادی بین دو کشور شد، عملا پرونده قرارداد صادرات گاز ترکمنستان به ایران به داوری رفت و ما در این دادگاه محکوم شدیم، اولا باید ۱.۶ میلیارد دلار پول گازی را که دریافت کردیم پرداخت می‌کردیم، همچنین بابت مدت زمانی که هزینه را واریز نکرده بودیم باید جریمه دیرکرد پرداخت می‌کردیم، با تمام مشکلات و مرارت‌ها زمینه پرداخت ۱.۶ میلیارد دلار طی چند قسط فراهه و اکنون زمینه برای توسعه مجدد همکاری‌های دو کشور فراهم شد. در شیوه جدید سازوکارهایی مالی در نظر گرفته شده که بتوانیم اطمینان طرف ترکمن را جلب کنیم و پرداخت‌های مالی را به این کشور داشته باشیم و با اعتمادسازی که صورت گرفته در گازبها مشکل و چالشی نخواهیم داشت.