عضو هیات رئیسه انجمن صادرکنندگان و بافندگان فرش دستباف:
۴۵ میلیون دلار صادرات فرش دستباف یعنی فاجعه
عضو هیات رئیسه انجمن صادرکنندگان و بافندگان فرش دستباف گفت: امسال صادرات فرش ما به ۴۵ میلیون دلار رسیده که این رقم یعنی یک فاجعه ملی برای تجارت کشور.
رضی حاجآقامیری در گفتوگو با ایلنا در خصوص وضعیت فرش در سال ۹۸ و حضور هندیها و چینیها در این بازار گفت: اینکه برخی اعلام میکنند چین تبدیل به رقیب ایران در این حوزه شده خلاف واقعه است. بعد از انقلاب برخی از ایرانیها به خصوص کلیمیها به آمریکا مهاجرت کردند و به فعالیت در حوزه فرش روی آوردند. آنها نیز همگام با سایر صنایع آمریکا شروع به سرمایهگذاری و تولید فرش دستباف در چین کردند که البته تمام طرحهای آن ایرانی بود و حتی به مدت دو دهه در بازار جهانی حضور داشتند اما با توجه به توسعه صنعت و اقتصادی چین این صنعت به حاشیه رفت و میتوان گفت دیگر چینیها در بازار تولید فرش دستباف حضور ندارند. عضو اتاق بازرگانی تهران ادامه داد: در هند نیز وضعیت به همینگونه است فقط تفاوت آن این است که آنها هنوز در بازار حضور دارند به علاوه آنکه افغانستان، ترکیه و پاکستان نیز در این حوزه شروع به فعالیت کردند. وی در خصوص علت اصلی کم شدن سهم ایران از بازار فرش دستباف جهانی گفت: واقعیت این است که ما عقب کشیدهایم و آنها ما را عقب نبردهاند. ما هیچ فعالیتی جهت مقابله و رقابت با این کشورها نداشتیم، دولت هم هیچ حمایتی از صادرکنندگان فرش دستباف انجام نداد در حالی که تمام رقبای ما از حمایت دولتهای مطبوع خود برخوردار بودند. حاجآقامیری افزود: مسائلی که ربطی به فرش ندارند همچون سیاست خارجی ما و تحریم آمریکا نیز اثرگذاری خاص خودش را داشت. تحریمهای آمریکا به صورت غیرمستقیم بیشتر کالاها را هدف قرار داد اما اهمیت فرش بدان حد بود که این کالا مشخصا در لیست تحریم قرار گرفت. این در حالی بود که 30 درصد صادرات ما به آمریکا بود. همین عوامل باعث شد که امسال صادرات فرش ما به 45 میلیون دلار برسد که این رقم یعنی یک فاجعه ملی برای تجارت کشور.
وی با اشاره به گستردگی این صنعت در کشور گفت: متاسفانه کشور ما در بحث آمار بسیار ضعیف است به طوری که برخی مدیران بنا به مصلحت و صلاحدید خود آمارها را تغییر میدهند پس نمیتوانیم آمار دقیقی از افراد شاغل در این حوزه بیان کنیم. اما در خصوص گستردگی و اینکه افراد ضعیف جامعه در این حوزه مشغول به کار هستند، این مثال را میتوان آورد که وقتی در دولت احمدینژاد مقرر شد یارانه نقدی به مردم داده شود ناگهان ما شاهد کم شدن بافندگان بودیم زیرا این استدلال را داشتند که ما یارانه را میگیریم و دیگر نیازی به کار کردن نداریم و وقتی تورم این یارانه را پوشش داد بازگشت آنها به این صنعت بسیار سخت شد.
این کارشناس حوزه فرش متذکر شد: اگر صادرات ما به طور کامل قطع شود و ما سیاست درهای بسته و منزوی شدن را در پیش بگیریم، شاهد یک بیکاری گسترده به خصوص در جوامع روستایی و آسیبپذیر کشور خواهیم شد.
دیدگاه تان را بنویسید