بوم خبر

در نمایشگاه «روییده» شاهدیم

 چیدمان زنده گیاه به اضافه طراحی و نقاشی

لاله معمار اردستانی گفت: مجموعه «روییده» با چیدمانی از گیاهان شکل گرفته و گیاه برای من تداعی‌کننده همان فیگوری است که سال‌ها از آن طراحی کردم.معمار اردستانی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این نمایشگاه گفت: مجموعه روییده متشکل از چیدمان زنده گیاه به اضافه طراحی و نقاشی است. گیاهان داخل بطری‌های شیشه‌ای کوچک قرار گرفته و با نظم و ترتیب بر اساس کانسپت مورد نظرم چیده شده‌اند. نقاشی‌ها با اکریلیک روی بوم و میکس مدیا هستند و در طراحی‌ها از تکنیک مونوتایپ و همچنین یک تکنیک شخصی که حاصل تجربه من در دو سال اخیر است، استفاده کردم.

معمار اردستانی افزود: من علاقه زیادی به گیاه دارم و بخشی از روز من برای رسیدگی به آنها سپری می‌شود. عقیده دارم که طبیعت مسئله مهمی در زندگی انسان به عنوان جزئی از کل است. بررسی رابطه انسان با طبیعت اهمیت زیادی دارد و از سوی دیگر انتخاب ما در این زمینه بسیار محدود است. ساده‌ترین رابطه‌ای که با طبیعت می‌توانیم داشته باشیم همین رابطه بین انسان و گیاهانی است که می‌تواند در محیط زندگی و کار خود داشته باشد. این هنرمند افزود: سال‌ها کار فیگوراتیو انجام دادم و طراحی همیشه برایم در اولویت بوده است، زیرا فکر می‌کنم کسی که طراح است خالق بسیاری از چیزها است. از سوی دیگر سالها است که گیاهان را در شیشه پرورش می‌دهم و شیشه برای من مانند بدن انسان و گیاه مانند سر و گردن اوست. 

با توجه به اینکه همیشه طراحی فیگوراتیو انجام می‌دهم با نگاه کردن به این گیاهان برای من انسانی تداعی می‌شود که روح و جنبش دارد و مانند موجود زنده‌ای است که با هم تعامل داریم. گیاه برای من همان فیگور زنی را تداعی می‌کند که سال‌ها از آن طراحی کردم. در این مجموعه یک گیاه مشخص انتخاب شده که در شیشه‌های خاصی قرار گرفته است و به این ترتیب می‌خواستم نظم طبیعت را نشان دهم و الگوی خاص را در چیدمان گیاهان در نظر داشتم.

او با اشاره به موضوعات روانشناسی این مجموعه گفت: همه ما دایره‌ای از عادات تکراری داریم و از تغییر می‌ترسیم اما وقتی پا را از محدوده امن خود بیرون بگذاریم، تغییر ایجاد شده و سریع شروع به رشد می‌کنیم. بستر گیاهان خاک است اما من این بستر را تغییر دادم و گیاهان را در آب گذاشتم. با این حال دیدم که گیاه همچنان عاشق زندگی و تغییر است و ریشه می‌دهد. معمار اردستانی درباره طراحی‌ها و نقاشی‌های این مجموعه گفت: این آثار خیلی بی‌واسطه و با نگاهی ساده به وجود آمدند، چون وزن زندگی بسیار سنگین است و اگر می‌خواستم در این آثار هم همان شرایط را بازتاب دهم آثار بسیار سنگینی می‌شدند. پس  آنچه از چیدمان گیاهان و کانسپت برگ و شیشه به دست آوردم، تبدیل به اثری شد که روی دیوار رفت. معمار اردستانی درباره نقاشی‌ها گفت: این آثار بداهه روی بوم مشکی انجام شدند زیرا دوست نداشتم فضای کارها در روشنایی باشد. بذر گیاهان از زیر زمین و تاریکی فضا، زندگی خود را شروع می‌کند و زمانی که می‌خواهد به نور برسد با تیرگی خاک می‌جنگد و از آن بیرون می‌آید. آدم نیز همین‌گونه است؛ انسان در خلوت و سکوت رشد می‌کند نه در هیاهو و شلوغی. نور برای گیاه همان نقشی را دارد که آگاهی برای انسان دارد. در این آثار ابزار خود را از مداد به قلم تغییر دادم و شروع به طراحی کردم. در این آثار خواستم از صفر تا صد زندگی و رشد گیاه را نشان دهم و انگار بذرها جوانه زده و از خاک بیرون آمده‌اند.