رنج مضاعف نوازندگان و آهنگسازان جوان از بی‌کفایتی

در دو سالی که از مدیریت شهرداد روحانی در سمت مدیریت هنری ارکستر سمفونیک تهران می‌گذرد نه خبری از رپرتوار سالانه ارکستر سمفونیک شنیده شده است و نه خبری از نحوه دعوت رهبران مهمان و همچنین هیچ خبری از نحوه گزینش آثار برای اجرا نیست و اینگونه است که آثار کم‌بضاعت و نامناسبی چون کنسرتوی عود ارسلان کامکار در کنار قطعه وزین مهران روحانی برای یک شب انتخاب می‌شود

بیتا یاری، روزنامه‌نگار

ارکستر سمفونیک تهران علاوه بر کیفیت نازل اجرا، گرفتار بی‌برنامگی و نداشتن رپرتوار مشخص و برنامه‌ریزی سالانه است. این را می‌شود از تکرار برنامه «نی‌نوا» در رپرتوار اجرایی این ارکستر در عرض دو ماه فهمید. شهریور ماه گذشته نی‌نوا توسط ارکستر سمفونیک تهران اجرا شده و ارکستر ملی نیز سال گذشته آن را اجرا کرده بود. هرچند اجرای قطعه «نی‌نوا» به میدان زورآزمایی میان دو ارکستر سمفونیک تهران و ملی می‌ماند و بیشتر ماهیت یکسان ارکسترها را می‌نمایاند تا مدیران ارشاد تصمیمی بر ادغام این دو ارکستر و افزودن بر کیفیت هر دو بگیرند اما علاقه ارکستر سمفونیک تهران به اجرای دوباره این قطعه و به تکرار رسیدن ارکستر در عرض دوماه مطمئنا تاییدی است بر ضعف دانش مدیرهنری و رنج بردن از فقدان رهبر ارکستری لایق. چرا که مدیریت هنری برای ارکستر سمتی است که برنامه‌ریزی رپرتوار سالانه ارجرایی ارکستر را بر عهده دارد و گستردگی و عمق دانش چنین مدیری باعث می‌شود که برنامه‌های متنوعی از آهنگسازان بزرگ داخلی و خارجی برای اجرایی سالانه ارکستر انتخاب شود؛ رهبران مهمان شایسته برای اجرای قطعات به ارکستر دعوت شده و آهنگسازان جوان پراستعداد شناسایی و آثار آنها به ارکستر سپرده شود.

اما در دو سالی که از مدیریت شهرداد روحانی بر سمت مدیریت هنری ارکستر سمفونیک تهران می‌گذرد نه خبری از رپرتوار سالانه ارکستر سمفونیک شنیده شده است و نه خبری از نحوه دعوت رهبران مهمان و همچنین هیچ خبری از نحوه گزینش آثار برای اجرا ارکستر سمفونیک نیست.

و اینگونه است که آثار کم‌بضاعت و نامناسبی چون کنسرتوی عود ارسلان کامکار در کنار قطعه وزین مهران روحانی، اورتور فانتزی پل، برای یک شب اجرای ارکستر انتخاب می‌شود. ضمنا رهبر ارکستر تنها به رهبری و مدیریت هنری قانع نبوده و قطعه‌ای از آثار خود را نیز در انتها به عنوان بیز برای اجرای ارکستر انتخاب کرده بود. قطعه‌ای که در بروشور اجرایی برنامه اسمی از آن برده نشده بود و همین صحه بر آن می‌گذارد که انتخاب شایسته قطعات در ارکستر هیچ جایگاهی ندارد و ارکستر محفلی است گرفتار تمایلات رهبر آن که اتفاقا سمت مدیر هنری را نیز یدک می‌کشد و تمام مناسبات ارکستر را بر محور خود تنظیم می‌کند.

با این وضعیت، اعطای عناوین عریض و طویل «مدیر هنری» و «رهبر ارکستر» به شهرداد روحانی، هر دو تنها محلی برای اتلاف هر چه بیشتر بودجه دولتی شده آنهم بودجه‌ای که قرار است در اوضاع تحریم‌ها و فشار اقتصادی اصل بر صرفه‌جویی و جلوگیری از ریخت و پاش دولتی باشد. شهرداد روحانی دانش آموخته «آرنجمان و آهنگسازی پاپ» این سمت‌ها را در حالی بر عهده گرفته است که بنا بر تحصیلات و سوابق او در شش دهه گذشته عمرش هرگز چنین سمت‌هایی را تجربه نکرده است و تجربه اول و رسمی او تنها بر روی سن ارکستر سمفونیک تهران است که در حال تمرین فراگیری آن حین اجرا  است. 

و این مساله برای هزاران جوان باسواد و دانش‌آموخته و با استعداد موسیقی این مملکت که شماری از آهنگسازان خوش‌ذوق و نوازندگان خوش‌قریحه را تشکیل می‌دهند تنها تحمیل رنجی مضاعف در این اوضاع نابسامان است.