سفر در جاده‌های فصل هزار رنگ

پگاه دهدار ،  راهنمای گردشگری

اینطورجا افتاده که تابستان فصل سفر است چراکه تا دلتان بخواهد وقت خالی می‌شود پیدا کرد، هوا خوب است و مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها تعطیل هستند. ولی هیچ منشور خاصی هم نوشته نشده که تنها باید در تابستان سفر کرد و ساده بگویم؛ اگر اهل سفر باشی دیگر به فصلش نگاه نمی‌کنی.

سفرتنها به تابستان و روزهای بلندش ختم نمی‌شود؛ پاییز که شروع شود فصل جدید سفر نیز برای خیلی ها آغاز می شود. چه آن‌هایی که دنبال هوای مطبوع و فصل هزار رنگ پاییزند و چه آنهایی که دلشان نمی‌خواهد در شلوغی تابستان دل به جاده‌ها بزنند.

ایران پر است از جاهای دیدنی که اتفاقا در پاییز بیشتر از تابستان برای سفر جان می‌دهد. از آن همه گرمای هوا و شلوغی و ازدحام تابستان در آن‌ها خبری نیست و به خاطر تغییر فصل مثل تابلوی نقاشی‌ای درمی‌آیند که آدم  از تماشایش خسته نمی‌شود. در پاییز همه چیز مهیاست، باد ملایمی که می‌وزد، برگ‌هایی که رنگین‌کمانی از رنگ را ساخته‌اند و با صدای خش‌خش‌شان زیر پای شما ساز پاییز می‌نوازند و جاده‌هایی فارغ از ازدحام تابستانی، انتظار شما را می‌کشند. حتی در پاییز می‌توان ارزان‌تر سفر کرد. چون به نسبت فصل تابستان تقاضای سفر کم می‌شود و بلیط هواپیما و اقامت هتل‌ها ارزان‌تر می‌شوند.

پس اگر قصد سفر در این فصل را دارید به این پیشنهادها

فکر کنید.

کویرنوردی؛ کویر ابوزیدآباد

تا اسم کویر می‌آید کویر مصر و مرنجاب به ذهن می‌رسد؛ در حالی که ایران کشوری کویری است و پر از کویرهایی در نقاط مرکزی‌ و شمال شرقی اش است. کویرگردی در پاییز طرفداران زیادی دارد؛ چون دیگر نه از گرمای کشنده هوا خبری هست و نه هنوز سرمای استخوان سوز شب‌های کویر شروع شده است.

برای کویرگردی در پاییز پیشنهاد من رفتن به کویر ابوزیدآباد است. کویر ابوزیدآباد که مردم محلی، آن را بوزآباد هم می‌نامند به معنی بوی آباد است. در ابوزیدآباد که قلعه‌ها و خانه‌های تاریخی‌اش از نظر معماری بسیار باارزش است، سکوت کویر حاکم است و چشم‌انداز ریگ‌های روان وتپه‌های شنی خودنمایی می‌کنند. بعد از دیدن کویر نیز می‌توان از کاروانسرای صفوی، آب انبار و شهر زیرزمینی اویی که در نوش‌آباد واقع شده، دیدن کرد. قدمت این شهر به قبل از اسلام و احتمالا اوایل دوران ساسانی می‌رسد.

آب و هوای کویر در آبان ماه طوری است که می‎توان سفری خانوادگی به آن‌ جا داشت و خوشبختانه در سال‌های اخیر اقامتگاه‌های فراوانی در شهرها و روستاهای کویر مرکزی برپا شده است.

نایبند؛ طبس

 میانه جاده بین المللی طبس به راور پوششی سبز از درختان نخل توجه هر رهگذری را به خود جلب می کند. این پوشش سبز همچون سرابی در دل کویر به نظر می رسد اما در واقع آنچه که پیش روی شماست، روستایی بکر و زیبا به نام نایبند است که به صورت پلکانی شکل گرفته و با عنوان ماسوله کویر شهرت یافته است.

نایبند که به پردیس کویر معروف است، در ۲۲۵ کیلومتری جنوب طبس، در دامنه کوهستان و مشرف بر کویر لوت و با نزدیکترین فاصله از شهر دیهوک قرار گرفته  و وقتی متوجه شوید که تا شعاع 200 کیلومتری این روستا هیچگونه آبادی مشاهده نمی‌شود؛ این سوال در ذهن شما شکل می‌گیرد که  چه چیزی باعث شده تا زندگی در این روستا جریان یابد؟

همه ما می‌دانیم که مهم‌ترین عنصر حیات بخش جهان، آب است و بدون آن زندگی در هر جایی غیرممکن می‌شود. در دل این کویر بی آب و علف آنچه که نایبند را تا به امروز سرپا نگه داشته است، قنات‌ها و چشمه‌هایی هستند که آبی گوارا را به این دیار هدیه می‌دهند و دقیقا آنچه نایبند را حیرت‌انگیز می‌کند سرسبزی آن در دل کویر است. کشتزارهای گندم و جو، نخلستان‌ها و باغ‌های میوه که به صورت پلکانی قرار گرفته‌اند؛ نایبند را با وجود کویری بودنش دیدنی‌تر کرده‌اند. قدمت نایند به دوره نادرشاه افشار برمی‌گردد.

میبد؛ یزد

پاییز فصلی است که چهار فصل را می‌توان در یزد تجربه کرد. صبح‌‌های بهاری، ظهرهای گرم تابستانی، غروب پاییزی و شب‌ها و نیمه‌شب‌‌های زمستانی، ارمغان پاییز برای کویر است. میبد ۴۵ کیلومتر با یزد و ۱۰ کیلومتر با اردکان فاصله دارد و این امکان را دارد که به شهرهای اطراف همچون یزد، خرانق، اردکان و زیارتگاه چک‌چک هم  سفری داشته باشید.

جدا از نارین قلعه که از خشت‌های قطور ساخته شده؛ برج کبوترخانه، کاروانسرا و مسجد جامع میبد، کاروانسرای عباسی، قلعه مهرجرد و یخچال تاریخی میبد، از انگیزه‌های سفر به این شهر هستند. از میبد می‌توان سفال‌های رنگارنگ دست‌ساز با طرح‌های بومی و همچنین زیلوهایی خوش نقش خریداری کرد. همچنین میبد پراست از باغ‌های میوه که در فصل پاییز در آن‌ها جشنواره انار برگزار می‌شود.

جنگل‌نوردی

 از ناهارخوران تا لندویل

پاییز بهترین فصل رفتن به جنگل است. رنگارنگی درختان و قدم زدن بین آن همه رنگ و بوی خاک باران خورده از چیزهایی است که حال و هوای جنگل را خواستنی‌تر می‌کند. برای جنگل‌نوردی در پاییز می‌توان به جنگل ناهارخوران در گرگان، جاده زیبای اسالم به خلخال یا جنگل الیمستان در آمل رفت که تصاویر بدیعی را پیش چشممان قرار می‌دهند.

دریاچه نمک

خیلی از ما تا اسم دریاچه نمک می‌آید، یاد دریاچه نمک قم می‌افتیم ولی در نزدیکی کاشان و کویر مرنجاب، دریاچه نمک دیگری قرار دارد که چند ضلعی‌های منحصربفردش، جزیره سرگردان میان دریاچه و سفیدی بی‌انتهایش، آن را متفاوت از دریاچه‌های مشابهش می‌کند. دریاچه نمک آران و بیدگل بین سه استان اصفهان، قم و سمنان و در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال شرقی شهرستان آران و بیدگل قرار گرفته است.

دیدنی‌های دریاچه کم نیست و جدا از خود دریاچه می‌شود به دیدار کاروانسرای مرنجاب که یکی از مهم‌ترین رصدگاه‌های ایران است و کاروانسرای ابوزیدآباد، با قدمت ۴ قرن، کویر مرنجاب، جزیره سرگردان که مثل یک کشتی سرگردان میان آن همه سفیدی قرار گرفته و آتشکده ویگل رفت. شب را هم می‌شود در جزیره سرگردان کمپ کرد یا به شهر آران و بیدگل رفت و در یکی از هتل‌ها یا اقامتگاه‌های بومگردی آن اقامت داشت.

تالاب کردخورد

در حد فاصل استان‌های مرکزی و همدان، در ۲۰ کیلومتری شمال شرقی ملایر و یک کیلومتری جنوب شرقی کردخورد، تالابی به همین نام قرار گرفته که مأمن پرندگان زیادی است و اگر دلتان بخواهد پرندگان مهاجر بسیاری را یکجا ببینید، تالاب کردخورد یا آق گل را باید انتخاب کنید؛ چرا که درایران کمتر جایی را مثل این تالاب می‌شود پیدا کرد که ۴۶ گونه پرنده در آن پیدا شود.  پرندگانی مثل انواع اردک، غاز، فلامینگو، مرغ باران، حواصیل، آب چلیک، کاکایى که (اضافی)این تالاب را برای زندگی انتخاب کرده‌اند. علاوه بر این‌ها پرندگان مهاجر از مناطق سردسیر روسیه و قفقاز هم به این تالاب می‌آیند.

اگرچه در بهار و تابستان هم میتوان از این تالاب زیبا دیدن کرد؛ اما از آنجا که در پاییز آب تالاب در بالاترین سطح است، پاییز فصل بهتری جهت بازدید است. در کنار این تالاب کوه کت با ارتفاع 2000 متر قرار دارد که زیبایی منظره را دو جندان می کند. بهترین زمان بازدید  شب است که می توان در نزدیکی تالاب کمپ کرد  یا به روستای کردخورد رفت و در آنجا ماند.

گرمای دلنشین آب

در دل البرز

روستای زیبای لاویج، روستایی است که دور تا دورش را کوه‌های البرز در بر گرفته است و طبیعت بکر و کم‌نظیری دارد. کوه‎هایی که در بهار، پوشیده از درختانی سبزرنگ می‌شوند و چشم هر بازدیدکننده‌ای را نوازش می‌دهند و در پاییز نیز جشنواره‌ای از رنگ را در این منطقه برپا می‌کنند.

اگر به این منطقه رفتید، آب گرمش را به هیچ عنوان از دست ندهید. آبگرم لاویج در دامنه‌ کوه‌های قسمت شرقی لاویج از دل زمین می‌جوشد. این آب‌گرم دارای املاح معدنی وگوگردی فراوانی است که برای امراض پوستی و دردهای مفاصل، کمردرد، پادرد و مهم‌تر از همه برای تمدد اعصاب بسیار مفید است. از آبگرم‌های معروف آن آبگرم لاویج «بیبنو» و «شفل» را می‌توان نام برد که هرکدام خواص مخصوص به خود را دارند؛ آبگرم‌هایی با امکانات قابل قبول و بهداشتی مثل دوش، استخر و وان.

 یوش؛ زادگاه رویایی شاعر

شاید اگر روستای دور و کوهستانی یوش این همه مه‌آلود و زیبا نبود و دور و برش را کوهستان و جنگل و رودخانه و آن طبیعت زیبا این چنین احاطه نکرده بود، «علی اسفندیاری» ساکن در آن، بدل به «نیما یوشیج» معروف شعر فارسی نمی‌شد. روستای کوچک و زیبای یوش در دل یکی از فرعی‌های جاده‌ای قرار دارد که محور هراز را به جاده کرج-چالوس متصل می‌کند. این روستا پس از دفن نیما یوشیج در حیاط خانه پدری‌اش بسیار معروف‌تر شد.

با آن طبیعت انبوه و سرسبزی که در این منطقه وجود دارد دیگر خودتان باید تصور کنید که یوش و بلده در پاییز چه بهشتی می‌شوند. نه فقط طبیعت دور تا دور یوش، که راه خلوت و کوهستانی آن هم در پاییز خنک منطقه بسیار تماشایی است. اما طبیعت زیبا و جنگل‌های یوش و بلده در فصل پاییز، تنها علت سفر آبان‌ماهی به یوش نیست. 21 آبان‌ماه زادروز «نیما یوشیج» هم هست، شاعر پرآوازه شعر نو که خانه‌اش هنوز هم در کمرکش کوچه‌ای باریک و قدیمی قرار دارد و حالا تبدیل به موزه یوش شده است. مزار نیما در حیاط خانه پدری است، عمارتی که به ثبت میراث فرهنگی هم رسیده است.

معماری خانه هم با گچکاری‌های زیبا و شاه‌نشین رویایی‌اش برای مسافران جذابیت دارد و همه مبهوت نورگیرها و پنجره‌های چوبی و سنتی‌اش می‌شوند.

از کوه‌های مریخی

تا تلاقی کویر با دریا

سیستان و بلوچستان استانی است که باید هفته‌ها برای دیدن صدها جاذبه طبیعی و تاریخی آن وقت گذاشت. اغلب گردشگرانی که به این استان سفر کرده‌اند، بارها و بارها به آنجا بازگشته‌اند؛ چرا که زیبایی‌هایی را دیده‌اند که بی‌نظیربوده است.

سیستان و بلوچستان، سرزمین اسطوره‌ای ایران که نام آن در کتاب اوستا به‌عنوان یازدهمین سرزمینی یاد می‌شود که اهورامزدا آفریده است.

استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران قرار دارد. جنوب استان دارای طبیعتی کوهستانی است. مناطق جنوبی استان با توجه به مجاورت با دریای عمان و با وجود  بادهای موسمی اقلیم متفاوتی دارند.همچنین وجود مخروط آتشفشانی تفتان به عنوان تنها آتشفشان فعال ایران، شرایط اقلیمی متنوع و جالبی را فراهم آورده است.

سواحل و کوه‌های مینیاتوری مکران که سیاره مریخ را به یاد هر بیننده‌ای می‌آورند، گل‌فشان‌های خاش، شهر سوخته به عنوان اولین شهر پیشرفته جهان، شهرستان سراوان با  سفال‌های معروف کلپورگان‌اش  و همچنین روستای درک که کویر با دریا تلاقی پیدا می‌کند؛ از شاخص‌ترین جاذبه‌های این استان و از خاص‌ترین جاذبه‌های ایران هستند.

 شهرستانک؛ دلبر تاریخی!

آب و هوای خنک چشم‌اندازهای زیبای روستای «شهرستانک»، همان‌طور که دل ناصرالدین شاه قاجار را برد تا کاخی ییلاقی در آن‌ جا بنا کند، هر بیننده‌ای را شیفته زیبایی‌ خود می‌کند. شهرستانک در اوایل جاده کرج به چالوس قرار دارد و کاخ ناصرالدین شاه معروف به کاخ ناصری هم در انتهای شرقی آنجاست. با شنیدن اسم کاخ، نباید ذهن‌تان سراغ جایی مثل کاخ گلستان برود، چون کاخ ناصری، امروزه بیشتر از یک ساختمان ساده ییلاقی و پر از یادگاری نیست.

شهرستانک با آن همه درختان متنوع و چنارهای بلندی که دارد، بدون اغراق در آبان‌ماه تبدیل به یک جعبه مدادرنگی می‌شود. لذت جنگل‌پیمایی پاییزی را وقتی بیشتر حس می‌شود که از روستا تا کاخ قدم می‌زنید. مخصوصا اگر همت کرده و بعد از کاخ نیم ساعتی بالا بروید تا به چشمه «گله گیله» برسید، جایی که تمام این پاییز زیبا زیر پایتان است.

پاییز شهرستانک و کاخ، تنها دیدنی‌های شهرستانک نیستند.به روستا که رسیدید سری به سمت شمال شرقی روستا بچرخانید تا قله شهرستانک را ببینید، جایی که «قلعه دزدبند» یا همان «قلعه دختر» با قدمت حدود هزار سال، روی خط‌ الراس آن قرار دارد. برای سفر به شهرستانک می‌توانید وسایل پیک‌نیک خود را همراه خود ببرید و با رعایت مسائل ایمنی، آتشی برای پخت کباب روشن کنید و چای زغالی بنوشید. برای تهرانی‌ها که فرزند محصل دارند و می‌خواهند سفری یک روزه در پاییز داشته باشند؛ شهرستانک یکی از بهترین مقاصد است و اگر صبح جمعه به آن جا بروند می‌توانند غروب در خانه باشند.