«خواهش می‌کنم ساکت باش» با ترجمه مصطفی شایان و اکرم شایان ترجمه و در نشر کوله پشتی منتشر است. این مجموعه یکی از بهترین مجموعه داستان‌های ریموند کارور، نویسنده آمریکایی قرن بیستم، برای طرفدارنش است. کارور با وجود آنکه دیرهنگام شروع به نوشتن کرد و دیر به شهرت و موفقیت رسید و زود درگذشت، اما پس از مرگ آن‌چنان تأثیری بر داستان کوتاه در قرن بیستم گذاشت که نام و آثارش جاودانه شدند. او داستان کوتاه مدرن که دیگر قدرت دهه‌های قبل را نداشت و رو به تکرار گذاشته بود، در دهه ۸۰ میلادی با نوآوری‌های خود احیا کرد. از مشهورترین آثار وی که پیش از این در ایران به چاپ رسیده‌اند، می‌توان به مجموعه داستان «کلیسای جامع» و داستان مشهور «وقتی از عشق حرف می‌زنیم، از چه حرف می‌زنیم» اشاره کرد. داستان‌های ریموند کارور بسیار ساده و موجزند، اکثر آن‌ها به پیش پاافتاده‌ترین و رایج‌ترین مسائل زندگی عاطفی و شخصی افرادی می‌پردازد که خود بسیار ساده و بی‌تکلف‌اند؛ مانند اختلافات و دعوا‌های زناشویی، شکست‌های شغلی، سوء‌تفاهم‌های رایج میان آدم‌ها در یک جمع، اعتیاد به الکل و غیره. کارور با مهارت فراوان، برشی از یک موضوع یا موقعیت روزمره و ساده را به داستانی جذاب تبدیل می‌کند. در واقع شاید همان سبکی باشد که امروزه به داستان‌های شهری یا آپارتمانی شهرت یافته است. نظرگاه وی به انسان معاصر بسیار رُک و گاه بی‌رحمانه است. مجموعه داستان «خواهش می‌کنم ساکت باش» شامل داستان‌هایی است از سال‌های مختلف و بیشتر ابتدایی کار نویسنده، که برخی از آن‌ها پیشتر نیز ترجمه شده-اند؛ مانند «همسایه‌ها» یا «شما دکترید». همین پراکندگی ترجمه و چاپ داستان‌های کوتاه ریموند کارور در ایران توسط ناشران و مترجمان مختلف در دو دهه گذشته باعث شده که امروز یک مجموعه یک دست، منسجم و کامل از داستان‌های او در دست خوانندگان نباشد.

 

کپی شد