وقتی کپیکاری از «ماهعسل» جواب نمیدهد
سال گذشته برنامه «دعوت» با اجرای حجتالاسلام محمد برمایی، به عنوان ویژهبرنامه افطار شبکه یک روی آنتن رفت و امسال هم سری دوم آن ساعتی پیش از افطار پخش میشود. مهمانان «دعوت» گاهی زوجهای جوانی هستند که با وجود مشکلات در شرایط سخت اقتصادی، تشکیل خانواده دادهاند، گاهی هم زوجهای مسنی هستند که تجربههای شنیدنی خودشان را با مخاطبان در میان میگذارند. همین پرداختن به موضوع خانواده، باعث شده این برنامه مورد توجه بیشتر مخاطب قرار بگیرد. هرچند که «دعوت» تنها با عددی نزدیک به 14 درصد در جایگاه اول قرار گرفته، اما به هر حال بیشتر از دیگر برنامهها مخاطب را جذب کرده است. اکثر برنامهها ادامه راه «ماه عسل» را رفتهاند، به عنوان مثال برنامه «مکث» به کارگردانی مریم نوابینژاد، نسخه دیگری از برنامه «هزار داستان» با همان کارگردان و تهیهکننده است، با کمی تغییرات جزئی. در برنامه «مکث»، کرونا موضوع مشترک تقریبا همه مهمانان برنامه است و این بار هم بازیگران میزبان هستند، منتها با این تفاوت که در «هزار داستان» هر قسمت یک چهره برنامه را اجرا میکرد، اما جز پنجشنبهها اجرای «مکث» را در شش روز هفته، شش چهره ثابت برعهده دارند. یکی دیگر از برنامههایی که نمونهاش را قبلا در تلویزیون دیدهایم، «خرمشهر» در شبکه سلامت است. در این برنامه علاوه بر مهمان اصلی برنامه که اکثرا از میان چهرههای مردمی هستند، یک هنرمند و چهره شناختهشده هم حضور دارد که شاهد گفتوگوست و گاهی هم از مهمان سوال میپرسد که این مدل بیشباهت به برنامه «اختیاریه» که سال گذشته از شبکه پنج روی آنتن رفت، نیست.
دیدگاه تان را بنویسید