نونوا
همنوازی تار و تمبک
لطف‌الله مجد، جمشید شمیرانی
ناشر: ماهور ۱۳۹۸
همنوازی بداهه دو یا چند ساز، از بخش‌های اجرایی در موسیقی دستگاهی است که می‌تواند تجربه‌ای متفاوت از اجرای موسیقی را در اختیار نوازندگان و شنوندگان بگذارد؛ موسیقی‌ای که کلیات آن پیشتر مانوس ذهن مجری و مخاطب بوده و اکنون زمان آن فرا رسیده است در چالشی دو یا چندگانه لحظاتی بدیع خلق شود. بی‌تکلف‌ترین و معمول‌ترین این همنوازی، ترکیب یک ساز ملودیک و تمبک است؛ رایج‌ترین ساز کوبه‌ای در موسیقی دستگاهی. این آلبوم اجرای صحنه‌ای لطف‌الله مجد همراه جمشید شمیرانی است که در محل «خانه ایران» در خیابان شانزه‌لیزه پاریس اجرا و ضبط شده است. چهار تراک آن همگی حاصل همان یک شب کنسرت این دو استاد است. لحظاتی که در این آلبوم بیش از 50 سال پیش خلق شده‌اند نمونه‌های درخشانی از سادگی و روانی همنوازی دو نوازنده آزاده است. همانقدرکه جملات مجد در این نواخته‌ها سیال و روان است، تمبک شمیرانی نیز در این هنرنمایی خلاقانه و به دور از تکلف چونان همراه اوست که گاه به‌روشنی همپای تار شنیده می‌شود و گاه در ساز مجد آن‌گونه حل می‌شود که گویا تنها یک نوازنده در حال هنرنمایی و بیان تنها یک اثر هنری است.
دیدگاه تان را بنویسید