پاسداشت مرد ِ ماندگار موسیقی ایران

شهرام صارمی، نوازنده کمانچه که از مدیران خوشنام و باسابقه هنری است در آستانه اول شهریور، سالروز تولد استاد حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده پیشگام موسیقی ایرانی دلنوشته‌ای را منتشر کرد. در دلنوشته شهرام صارمی آمده است:

به نام زیبایی مطلق، به میمنت و خجستگی اول شهریور ماه زادروزاستاد حسین علیزاده

هرگز نمیرد آن پدری کو تو پرورید 

 وان مادری که چون تو پسر زاد زنده باد (عارف قزوینی)

یکم شهریور ماه زادروز هنرمند یگانه، بی‌همتا، جریان‌ساز، نوآور و خلاق، حسین علیزاده است.

هنرمندی سختکوش و خستگی‌ناپذیر که آثارش به واقع با زندگی، شادی، غم و احوالات روزگار و هموطنانش پیوندی ناگسستنی دارد. هنرمندی که به موسیقی ایران اعتباری بس عظیم بخشیده است. هنرمندی که جوایز، القاب، نشان‌ها و انواع پسوندها و پیشوندها هیچ به او نمی‌افزاید و در بی‌نیازی خویش به نغمه‌پردازی و خلق آثار ماندگار مشغول است. 

او خود را هیچ‌گاه از مردم جدا ندانسته و اوقات فراوانی را در کنار همین مردم کوچه و بازار می‌گذراند و موسیقی خود را با الهام از آنها و دانش و ذوق و خلاقیت استثنایی خود به عرصه شنیدار می‌رساند. او پاسخ زحمات خود را از مهرورزی هم‌وطنانش گرفته و از این بابت همیشه شاکر است.

یکم شهریورماه زادروز بزرگمردی است که هیچگاه به سایر ابعاد زندگیش پرداخته نشده است. مهربانی، شوریدگی، عشق، مناعت طبع، افتادگی، انضباط، روحیه ستودنی، صراحت رفتار، شجاعت و ... بسیاری از خصایص عالی انسانی سرلوحه‌های زندگی اوست. بدون هیچ‌گونه تکلفی با سادگی تمام زندگی می‌کند. تعهدی بی‌نظیر در مسئولیت‌هایی که پذیرفته است، دارد و در حمایت از هنر جدی و مقابله با ناملایمت‌هایی که مدام گریبانگیر هنر موسیقی هستند با قدرت و اعتقاد تمام ایستادگی کرده و همیشه در حمایت از جریان‌های انتقادی در صف نخست بوده است و او آموزگاری است ارزنده که باید مدام از او آموخت و در همه حال هنرجویی کنجکاو است که از فرا گرفتن باز نمی‌ماند.

در ارتباطات اجتماعی، خوش‌سخن، گشاده‌روی، طناز و صبور است. او با جدیت تمام و از خودگذشتگی وصف‌ناپذیر در چهار دهه بحرانی موسیقی با محدودیت‌ها، کارشکنی‌ها، ناملایمات موجود در جامعه و حتی برخوردهای نادرست و نامهربانی‌هایی از سوی بعضی از اهالی موسیقی مواجه بوده که با سربلندی از همه اینها عبور کرده و همچنان پویا به کار ادامه داده است. حاصل کوشش‌های او در حوزه آموزش موسیقی، شیوه نوازندگی، آهنگسازی، ابداعات جدید در موسیقی؛ جریانی نوین، ارزنده و ماندگار را در موسیقی ایران پایه‌گذاری کرده است. 

با این حال لحظه‌ای از مطالعه، تحقیق، فراگیری و تمرین غفلت نکرده است.

زادروزش را گرامی می‌داریم زیرا قدرشناسی و احترام به آموزگار را از او فراگرفته‌ایم. بر دستانش بوسه می‌زنیم که هر حرکت مضرابش از سر عشق و نوع دوستی، با اعتقاد و تعهد سیم‌ها را نواخته و نغمه‌هایش زندگی را سروده است و ما شادی و سرور، غم و ماتم، عشق، مهر و دوستی را با نغمه‌هایش تجربه کرده‌ایم. آفتاب رخش امروز زهی خوش که بتافت/ که هزاران دل از او لعل  بدخشان شده است (مولوی)

شصت و هشتمین زادروزش را به موسیقی ایران، اهالی فرهنگ و هنر و موسیقی و دوستدارانش تبریک و شادباش می‌گویم و برای او از صمیم قلب آرزوی سلامتی دارم.