بیش از دو دهه است که متخصصان و کارشناسان میراث فرهنگی از بحران گلسنگ در آثار و بناهای تاریخی ایران خبر می‌دهند. رشد قارچ‌های گلسنگی که همچنان ناشناخته مانده‌اند و خطر فروپاشی بسیاری از کتیبه ها، بناها و صخره‌های تاریخی را به همراه دارند.  گلسنگ‌شناس و سرپرست پیشین پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی، که سال‌ها وقت خود را صرف شناسایی، پایش و رویش گلسنگ‌ها بر آثار تاریخی و کتیبه‌های باستانی ایران کرده است، حالا وضعیت بناهای تاریخی ایران را در حوزه فرسودگی زیستی بسیار آسیب‌زا و ناپایدار توصیف می‌کند. محمد سهرابی به ایلنا گفت: هم اکنون خطرناک‌ترین و شدیدترین فرسودگی زیستی ناشی از رشد گلسنگ‌ها را در محوطه باستانی بیستون و پس از آن در تخت جمشید، پاسارگاد، میراث جهانی محور ساسانی، چغازنبیل، شوش، گنبد سلطانیه و گنبد قابوس، و تخت سلیمان و برخی کاروانسراهای میراث جهانی و... شاهد هستیم. او با اشاره به اینکه تاکنون نزدیک به ۵۰۰گونه گلسنگ در حال رویش روی بناهای تاریخی ایران مشاهده شده است، ادامه می‌دهد: مشاهدات و تخمین‌های صورت گرفته برآورد می‌کند که نزدیک به ۵۰۰گونه مخرب از گلسنگ‌ها با رتبه‌بندی متفاوت از نرخ فرسایش برسطح بناهای باستانی کشور تأثیر گذاشته‌اند.

    

 

    

 

 

کپی شد