واکنشهایی بر یک واکنش!
آقای جبلی! ماندگاری با پول ملت فقیر چقدر غرورانگیز است؟
چهارشنبه آخرین برنامه شبکه منوتو پخش شد و بنابر اظهارات مدیران و کارمندان، فعالیت این شبکه به پایان رسیده است.
این شبکه تلویزیونی پیش از این در ۲۲ آبان ماه سال جاری در بیانیهای با اشاره به مشکلاتی که در تأمین بودجه با آن روبهروست، از احتمال تعطیلی فعالیت خود تا پایان ژانویه ۲۰۲۴ خبر داده بود.
کیوان و مرجان عباسی، بنیانگذاران این شبکه، پیشتر اعلام کرده بودند که شبکه منوتو در پایان ژانوایه (۱۱ بهمن) به فعالیت خود پایان میدهد.
در ایران، آنچه بیش از تعطیلی این شبکه فارسیزبان و به گفته مقامات «معاند»، واکنشبرانگیز شد؛ واکنش رئیس صداوسیما به تعطیلی آن بود. پیمان جبلی درباره تعطیلی شبکه منوتو که در دوره فعالیتش با امکانات کمتر از صداوسیما، توانسته بود سهم قابلتوجهی از مخاطب داخلی را به دست آورد، گفت: «قرآن میگوید چیزی که ریشه ندارد از بین رفتنی است. آنچه که باقی میماند، فرهنگ و پیام اصیل است که ما هستیم.»
او همچنین ادامه داد: «جریان های ساختگی و فیک و مزدبگیر خارجی مسیری جز آنچه منوتو طی کرده، نخواهند داشت.»
هفته گذشته افزایش بودجه سه برابری صداوسیما برای سال آینده، از منظر سیر نزولی محتوای برنامهها و مخاطبان آن؛ انتقادهای بسیاری به این دستگاه عریض و طویل بودجهخوار و رئیس آن به دنبال داشت؛ و حال اظهارنظر نسنجیده جبلی درمورد تعطیلی شبکه منوتو؛ لهیبهای این انتقادها را بلندتر کرد.
محمد نوری با اشاره به این گفته جبلی که «ما اصیلیم و برخلاف شبکههای بیریشه مثل منوتو ماندگاریم»؛ در شبکه ایکس نوشت: «این ژست توهمآمیز جبلی را کنار دو خبر بگذارید: ۱-صداوسیما اخیرا زیاندهترین سازمان اعلام شد. ۲-مجلس انقلابی بودجه افسانهای۲۴هزار میلیاردی پیشکش صداوسیما کرد. ماندگاری باتزریق پول ملت فقیرچقدر غرورانگیز است؟»
صداوسیما جای رضایت مردم، ریشه در بودجه بیتالمال دارد
حبیب رمضانخانی هم با اشاره به اظهارات فوقالذکر رئیس سازمان صداوسیما، نوشت: «در پاسخ به ایشان بایستی چند نکته را متذکر شد:
۱. شبکه «من و تو» بر کسی پوشیده نبود که با بودجه خاص و برای اهداف خاصی فعالیت میکرد که در کل رویکرد آن مخالفت با نظام ایران بود. ولی همین شبکه با تعداد زیر 50 نفر نیرو، ۱۴ سال تمام کابوس صداوسیما بود که بخشی از تلاشش در پاسخ و توجیه به مطالب و ادعاهای آنها و بخشی دیگر در تقلید و کپیبرداری از برنامههای آنها برای جذب مخاطب با آن علایق بود.
۲. این تکه کلام مسئولان، که «آنها رفتنی هستند و ما ماندنی» که از ترامپ و روسای رهبران سایر کشورها تا موارد این چنینی، مرتب استفاده میشود، صرفا در دنیای امروز در مورد هر چیزی ویژگی مثبت و امتیاز محسوب نمیشود.
چرا که ماندن به هر قیمتی ارزش نداشته و در نظامهای دموکراتیک، محدوده و زمان معین برای صاحبان قدرت، از اصول اساسی و معیارهای دموکراسی محسوب میشود و شاهدیم حتی شخصیت کاردان و برجستهای چون آنگلا مرکل، با آن مدیریت درخشان نیز کنار میرود. یا در مورد شرکتهای ورشکسته، آنها وقتی توانایی سودآوری و امکان رقابت ندارند، خیلی راحت کنار میروند، نه اینکه چون مدل ایرانخودرو و سایپا، با وجود این همه زیاندهی، با تجویز بودجه دولتی و افزایش قیمت از جیب مردم، آن را سرپا نگه داریم.
این دقیقا در مورد صدا و سیما نیز صادق است. عوامل شبکه «من و تو» با هر نیت و محتوایی، به این نتیجه رسیدند که ادامه کار برایشان مقدور نیست و امکان تامین بودجه آن را ندارند، پس عاقلانه تصمیم به پایان کار آن گرفتند. نه چون صدواسیما با مخاطب ۲۷ درصدی و تأثیرگذاری بسیار کم بر ایرانیان، بودجه خود را سه برابر کردند تا از جیب اکثریت ملت، برای خوشایند و اهداف اقلیت مسلط بر آن سازمان، برنامه تولید کرده و ادامه مسیر دهند.
در پایان: جناب جبلی! هر ماندنی را افتخار نیست. هرگاه بدون اتکا بر بودجه دولتی و جیب مردم، در این دنیای پر رقابت، توانستید مخاطب جذب کرده و چون دیگر رسانه های خصوصی جهان، از طریق تهیه و نشر خبر، تهیه برنامه ها و سریال های پرمحتوا و جذاب، بهرهگیری از شخصیتها و مصاحبههای پرمخاطب، تبلیغات تلویزیونی و... به سودآوری برسید، آنوقت حرف از ریشه بزنید. هرگاه مجبور نشدید برای خوشایند اهل قدرت و پشتوانه مالی و قانونگذاری آن ها، سر خم کرده و افراد و اهداف دیکته شده آنها را در سازمان به کار گیرید، هرگاه توانستید مستقل و عادلانه همه را نقد کرده، دغدغه مردم داشته و به رسالت اصلی رسانههای مستقل پایبند باشید، آنوقت میتوانید از ریشه و اصالت صدواسیما صحبت کنید!»
دیدگاه تان را بنویسید