ضرورت درانداختن طرحی نو

پگاه دهدار ،  راهنمای گردشگری

شیوع COVID-19 چالش‌های اساسی بهداشتی را در سراسر جهان ایجاد کرده است. این بیماری یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در تاریخ اخیر بشریت است. با بیش از 46 میلیون مورد ابتلا و 1.2 میلیون مرگ و با توجه به سرعت بالای انتقال دولت‌های سراسر دنیا چاره دیگری جز تحمیل قرنطینه نداشتند. شیوع ویروس زندگی را به شدت تهدید کرد و اقداماتی از قبیل قرنطینه، معیشت توده‌ی مردم را به خطر انداخته است.

شوک‌های اقتصادی همه گیری در همه صنایع و بخش‌های مختلف جهان مشاهده می‌شود اما در حالی که برخی صنایع می‌توانند با اینترنت سازگار شوند و به مبارزه خود برای بقا ادامه دهند، چند صنعت به دلیل محدودیت سفر و فاصله اجتماعی از شکست‌های بی‌سابقه‌ای برخوردار شده‌اند؛ بنابراین بقا در این دوران بسیار دشوار است. جهانگردی یکی از صنایعی است که بدون تحرک گردشگران نمی‌تواند جایگاه خود را حفظ کند.

تعلیق تقریباً کامل سفرهای بین‌المللی یکی از نتایج اصلی قرنطینه‌ها است. گرچه این برای کسانی که عاشق سفر هستند تنها بدشانسی به همراه آورده؛ اما باعث نابودی شرکت‌های هواپیمایی، هتل‌ها و اپراتورهای جهانگردی شده است.

UNWTO تخمین زده است که صنعت گردشگری آسیا و اقیانوس آرام بیشترین تأثیر منفی را از COVID-19 احساس کرده‌اند. کاهش 22 درصدی تعداد گردشگران در سه ماهه اول سال 2020 (در مقایسه با مدت مشابه 2019) و تهدید سقوط 60 تا 80 درصدی در کل سال 2020 (در مقایسه با سال 2019)، برخی از نشانه‌های ویرانی است که بیماری همه گیر COVID-19 توانسته برای صنعت جهانگردی جهانی ایجاد کند. گردشگری یکی از بخش‌های پرمشغله است. چنین رکودی برای صنعت ممکن است میلیون‌ها شغل را در معرض خطر قرار دهد. سازمان بین المللی کار این تأثیر را "ویرانگر" خوانده است.

پس از آن آثار زیست محیطی وجود دارد. همه گیری مناطق روستایی را تحت فشار تغییر کاربری زمین، از دست دادن تنوع زیستی و فعالیت‌های غیرقانونی شکار قرار داده است. ماهیگیری، استخراج معادن، جنگل‌زدایی و سایر فعالیت‌های غیرقانونی مبتنی بر طبیعت در حال افزایش است. با افزایش هرروزه‌ی تعداد بیماران بستری در بیمارستان، ضایعات زیست پزشکی نیز افزایش می‌یابد؛ همچنین استفاده از پلاستیک‌های یکبار مصرف برای مواردی مانند غذا، نوشیدنی و زایمان نیز افزایش یافته است.

با کاهش قرنطینه و اصلاح برنامه پروازها در سطح جهانی، نشانه‌هایی از بازگشت گردشگری به مرور مشاهده می‌شود. اما برای بازگشت صنعت به عنوان نیرویی مفید و کارآمد برای اقتصاد و محیط زیست، ما نمی‌توانیم مانند سابق به کار خود بازگردیم.

در ادامه چهار اولویت اصلی بهبود بخش گردشگری پساکرونا آورده شده است.

گردشگری محلی

وقتی گردشگری از سر گرفته شود ، سفر داخلی مورد توجه قرار خواهد گرفت و مقصدها را در معرض خطرات گردشگری انبوه قرار می‌دهد. این تعداد مسافران ورودی از ظرفیت مقصد بسیار بیشتر خواهد بود. بازسازی بخش گردشگری و ارائه تجارب سودمند به گردشگران باید با بررسی گزینه‌هایی برای گردشگری انبوه، مانند گردشگری پایدار روستایی، طبیعت‌گردی و گردشگری مدار محور بر اساس موضوع انجام شود.

حفاظت از محیط زیست

مناطق حفاظت شده بدون مراقبت و توجه متمرکز دولت‌ها منجر به افزایش جرایم مبتنی بر طبیعت شده است. با کاهش گردشگری حیات وحش، جریان درآمد برای حفاظت نیز قطع شده است. قوانین سختگیرانه‌ای برای حفاظت از تنوع زیستی و فعالیت‌های غیرقانونی مورد نیاز است. برای محافظت از تعادل اکولوژیکی در برابر گردشگری، دولت‌ها می‌توانند موارد زیر را در نظر بگیرند: افزایش تمرکز و سرمایه‌گذاری در زمینه ایجاد ظرفیت و آموزش، دریافت مالیات از گردشگران برای محافظت از جامعه حساس و مناطق بومی در برابر بهره برداری، توجه به چارچوب‌های علمی برای تدوین سیاست‌ها.

بهبود زیرساخت‌ها

زیرساخت‌ها برای مدیریت پسماند باید بهبود یابد و همه مکان‌های عمومی باید مقرراتی برای دفع ایمن زباله‌های زیست پزشکی داشته باشند.

افزایش دسترسی به آب تمیز و سرویس‌های بهداشتی، همراه با ترویج اقدامات بهداشتی مانند شستن دست، می‌تواند به جلوگیری از شیوع بیماری‌های واگیردار کمک کند. همچنین باید انگیزه‌هایی برای ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی به منظور بهبود ارتباط در مقاصد گردشگری ایجاد شود.

بازنگری در پروازها

در نتیجه‌ی شیوع ویروس کرونا بسیاری از شرکت‌های هواپیمایی در شرف ورشکستگی هستند که منجر به افزایش تقاضای کمک این شرکت‌ها از دولت‌ها شده است. با این حال صرف بودجه‌های دولتی باید با اولویت‌بندی بهبود محیط زیست باشد.

به عنوان مثال در فرانسه ، کمک 7 میلیارد یورویی برای ایر فرانس با شرط تبدیل شدن به«سبزترین خط هوایی جهان» ارائه شد. مراحل دیگر می‌تواند شامل بازنشستگی هواپیماهای ناکارآمد، کاهش تعداد پروازها در حالی که تقاضا کم است و ارائه اطلاعات اثر کربن به مشتریان باشد.

روی هم رفته، این استراتژی‌ها می‌توانند کمک کنند تا صنعت گردشگری نه تنها مجدد بر روی پای خویش بایستد بلکه بهتر از قبل به فعالیت خود ادامه دهد و در راستای هرچه سبزتر شدن و سازگار بودن با محیط زیست تلاش کند.

گردشگری به عنوان یکی از پرقدرت‌ترین و محبوب‌ترین صنایع جهانی می‌تواند با پتانسیل خود در ایجاد رفاه اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی قدم بردارد.

بدیهی است که با وجود ویروس‌ کرونا، بازگشت و احیای گردشگری با تکیه بر شیوه‌های قدیمی و سنتی همچون گذشته دیگر امکان‌پذیر نخواهد بود و در صورت نداشتن نگاهی نو و همه‌جانبه برای ادامه‌ی این صنعت، مجدد شکستی سنگین‌ را شاهد خواهیم بود.