مهمان هفته : فاطمه آقایی

سپیده کلارستاقی

روند موفقیت مستدام هنرمندان جوان ایرانی در فستیوال‌های بین‌المللی، موجب هموار شدن راه و رشد نسل کنشگری در سپهر هنرهای تجسمی کشور شده است. در این میان اگرچه دولت کمتر به حمایت برخاسته اما این وظیفه را رسانه‌ها و مجامع هنری به‌خوبی برعهده گرفتند. مهمان امروز ما هنرمند جوانی است که به‌تازگی در مسابقات لوکزامبورگ آرت درخشیده است. وی اگرچه ۲۲ سال بیشتر ندارد اما از نسل پرورش یافتگان کانون پرورش فکری نوجوان در قم است که بارها برگزیده جشنواره‌های این نهاد شده بود.آقایی درباره جهانبینی هنرش به توسعه ایرانی می گوید :« در هنر به جمله بیشترین شخصی بودن مساوی با بیشترین خلاقیت، اعتقاد دارم. پس کارهای من اساسا یک نوع سلف‌پرتره هستند. درواقع هر نقاشی، تکه‌ای از وجود شکسته من است که آن بخش از وجودم را به شکل داستان به تصویر می‌کشد». از او که گواهینامه بین‌المللی مربیگری نقاشی کودک را هم کسب کرده درباره ارتباط تنگناهای روحی با تکنیک و متریال آثارش پرسیدم که گفت : « من با وجود سابقه مشکلات اعصاب و روان سعی می‌کنم بعضی از استعاره‌ها در مورد سلامت روان که از ناخودآگاه جمعی به ذهنم می‌آیند را به تصویر بکشم. به نوعی دوست دارم تا تداعی‌های وجودم را با هر متریالی که دم دستم باشد با دیگران به اشتراک بگذارم». آثار فاطمه آقایی از این دریچه دیدنی است.