سفرنامه حاجی مهندس

سفرنامه حاجی مهندس به تألیف علی حصوری که نشر چشمه آن را منتشر کرده است، نه مانند بیشتر سفرنامه‌ها داستان‌هایی هزار و یک شبی است که خواننده را شبی در بهشت خیالی و کنار معشوق آرام دهد، نه شهر فرنگ است که بیننده در آن به دنبال گمشده خویش و سیاحت در واشنگتن باشد. حاجی مهندس تنها در جست‌وجوی بهشتی است که زمانی زیر پای ایرانیان بوده است و اکنون از آن رانده شده و دل به بهشت‌های دروغین داده‌اند. حاجی مهندس در جغرافیای تاریخی ایران «به دنبال کلاه در مسیر باد» تاخته و از خویشتن خویش گذشته و خوشبختانه توانسته است کلاه خویش را بیابد. تفاوت اساسی سفرنامه حاجی مهندس با دیگر سفرنامه‌ها این است که نویسنده با هدفی خاص و با توجه به تاریخ و فرهنگ ایران، تخصصی سفر کرده و در جست‌وجوی سرگذشت فرش ایرانی که همچون گذشته ایرانی نیست، گام برداشته است. نویسنده در جست‌وجوی تار و پود فرش و فرهنگ ایرانی می‌کوشد تار و پود فرهنگ را هنرمندانه به‌ هم گره بزند؛ فرهنگی که رو به زوال استو فرشی که تار و پودش نخ‌نما شده است. حاجی مهندس کوشیده است ایرانیان را به بهشت واقعی‌شان که از آن رانده شده‌اند، هدایت کند تا دوباره روی این بهشت بیاسایند و با خطایی، خود را از آن محروم نکنند.

ایستگاه بعدی

مجموعه داستان «ایستگاه بعدی» نوشته نیما قهرمانی که انتشارات چشمه به چاپ رسانده است از 10 داستان کوتاه تشکیل شده است به نام‌های؛ حافظه بلند‌مدت، آب، کوچه باریک روبه پنجره، در باز است، آقای سین، هزارتویی به وسعت یک شهر، تری.جی.پی، داستان مرد قصه‌های فراموش شده، تلفن؟! و نقطه کور که درون‌مایه‌هایی به هم پیوسته دارند. در داستان‌ها مؤلفه‌های جذابی چون ترس، گم شدن، شک و رازآلودگی تکرار می‌شوند، به نحوی که هر داستان در عین استقلال ساختاری و معنایی اتمسفر و درون‌مایه خود را از داستان‌های قبلی بازمی‌یابد یا در داستان‌های بعدی دنبال می‌کند. در اکثر داستان‌ها حضور یک غریبه گاه در هیأت مردی است حاضر در فیلم‌ها و عکس‌های شخصیت‌ها یا گاه مانند سایه‌ای آن‌ها را تعقیب می‌کند و ماجراهایی را برای‌شان رقم می‌زند که برای مخاطب تکان‌دهنده به نظر می‌رسد.

قهرمان‌های نیما قهرمانی به‌شدت ترس‌خورده‌اند و در اضطراب به سر می‌برند. تلاش دارند با استفاده از رئالیسم شهر و زندگی خود براین امر مرموز چیره شوند اما معمولا ماجرا طور دیگری برایشان رقم می‌خورد. داستان‌ها روایت و قصه دارند و نویسنده نشان داده که قصه‌گویی را خوب می‌داند و در هر کدام از این 10 داستان می‌توان حلقه‌هایی یافت که در پایان با اتصال به‌ هم می‌توانند زنجیره‌ای یکدست بسازند که دور وجود آدم‌های داستان پیچیده و مدام تنگ‌تر می‌شود. علاوه بر قصه محوری این داستان‌های به‌غایت کوتاه، نویسنده از روایت خطی پرهیز کرده و داستان را بزنگاه حادثه آغاز می‌کند  با نثری جذاب خواننده را تا پایان

به‌دنبال خود می‌کشد.