زمان محدود ساعت بیولوژیک فرزندآوری

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد، مردانی که در سنین بالا، پدر می‌شوند فرزندان آنها در آینده مشکلات پزشکی بیشتری دارند.

به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، مردانی که در سنین بالا، پدر می‌شوند باید بدانند که خطرات بالقوه‌ای سلامتی کودکان آنها را تهدید می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه استنفورد (Stanford University) ایالات متحده آمریکا در مطالعه اخیرشان دریافته‌اند، نوزادان متولد شده از پدران مسن، مشکلات پزشکی بیشتری نسبت به نوزادان متولد شده از پدران جوان دارند. این پژوهشگران طی مطالعه اخیرشان، داده‌های پزشکی بیش از ۴۰ میلیون نوزاد متولد شده بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ را در ایالات متحده مورد بررسی قرار دادند.

آنها با مطالعه پرونده و داده‌ها دریافتند، کودکان متولد شده از پدران ۴۵ ساله و بالاتر، ۱۴ درصد بیش از نوزادان متولد از پدران جوان، در معرض خطر ابتلا به تولد زودرس، وزن کم هنگام تولد و قرار گرفتن در بخش مراقبت‌های ویژه در هنگام تولد، قرار دارند.

بر اساس این مطالعه، نوزادان متولد شده از مردان ۴۵ ساله و بالاتر، در«آزمون سلامتی نوزادان آپگار»(Apgar newborn health test) نمره پایینی کسب کرده و در مقایسه با نوزادان متولد شده از پدران ۲۵ تا ۳۴ ساله، ۱۸ درصد بیشتر در معرض بیماری قرار دارند.

نمره‌دهی آپگار یا آپگار نوزاد، روشی سریع و مطمئن در ارزیابی سلامت نوزاد در لحظه‌های ابتدایی تولد است که در سال ۱۹۵۲ توسط «ویرجینیا آپگار» ابداع شد و تا امروز از مهمترین ارزیابی‌های بدون نیاز به تجهیزات پزشکی محسوب می‌شود. مقیاس آپگار توسط ارزیابی نوزاد تازه متولد شده است که با پنج معیار ساده که هرکدام از صفر تا دو، نمره‌دهی می‌شود و پس از جمع‌بندی پنج مقدار بدست آمده سلامت کلی نوزاد مشخص می‌شود. بنابراین نمره آپگار در یک محدوده صفر تا ۱۰ قرار می‌گیرد. پنج معیار با استفاده از سرنام واژگان انگلیسی برای نمود و ظاهر، پالس، گریه و حرکات، چابکی، شکل تنفس تعریف می‌شود. از هر معیار بنابر شدت و وضعیت عنوان شده در نوزاد، یک امتیاز صفر، یک یا دو تعلق گرفته و در پایان جمع پنج امتیاز داده شده نمره آپگار نوزاد است.

پژوهشگران همچنین دریافتند، خطر ابتلا به «دیابت بارداری» در خانم‌هایی که از مردان مسن، باردار می‌شوند بیشتر است.

دیابت بارداری به شرایطی گفته می‌شود که افزایش قند خون برای نخستین بار، طی دوران بارداری دیده شود. دیابت بارداری، تقریبا در چهار درصد از بارداری‌ها بروز می‌کند. این بیماری، حالت عدم تحمل گلوکز است و با وجود ناسازگاریش با بدن در زنان باردار بدون سابقه دیابت ظاهر می‌شود.

با توجه به عوارضی که دیابت برای جنین و مادر باردار می‌تواند داشته باشد، پیشگیری و کنترل دیابت طی دوران بارداری ضروری است.

«مایکل آیسنبرگ» (Michael Eisenberg) نویسنده ارشد این پژوهش گفت: در حالی که خطرات ناشی از پدر شدن در سنین بالا، کم است؛ اما باز هم زوج‌ها هنگام بچه‌دار شدن نباید سن پدر را نادیده بگیرند. این نکته بسیار مهمی است که زوج‌ها باید به آن توجه کنند. مردان نباید فکر کنند که دارای زمان نامحدود فرزندآوری هستند.

آیسنبرگ در ادامه تاکید کرد که افزایش خطرات فرزندآوری در سنین بالا برای والدین کم است، اما این کار آثار منفی بسیاری برای فرزندان دارد.

پژوهشگران در ادامه با بررسی سن مادران و در نظر گرفتن تحصیلات و سبک زندگی (استعمال دخانیات) آنها، دریافتند کودکان متولد شده از مردان بالای ۴۵ سال هنگام تولد وزن کمتری دارند.

آنها افزودند وزن نوزادان متولد شده از پدران مسن ۲۰ گرم کمتر از نوزادان متولد شده از پدران جوان است.

آیسنبرگ نیز در این زمینه معتقد است: پدر شدن در سنین بالا آثار منفی کمی ندارد و ممکن است این مسأله به افزایش خطرات بهداشتی در جهان منتهی شود. به گفته دفتر آمار ملی، در انگلستان و ولز میانگین سن فرزندآوری مردان در طول ۴۰ سال گذشته، افزایش یافته است. چندی پیش هیلاری براون (Hilary Brown) اپیدمیولوژیست «دانشگاه تورنتو» کانادا نیز با انتشار مقاله‌ای در هفته‌نامه‌های مشهور پزشکی «بی.ام.جی»(BMJ) گفت: به‌رغم تلاش‌های محققان، تاثیر سن مادر و پدر در بروز اختلالات مختلف در نوزادان را نمی‌توان نادیده گرفت. به عقیده من آسیب به دی.ان.ای در اسپرم مردان مسن تنها توضیح ممکن برای بروز آثار منفی در نوزادان است. مطالعات نشان داده است که بالا رفتن سن زوج‌ها در هنگام فرزندآوری به دلیل داشتن سبک زندگی ناسالم مانند مصرف سیگار و مصرف مکرر الکل، چاقی و بیماری‌های مزمن است. تمامی مشکلات مذکور با مشکلات سلامتی نوزادان آنها نیز مرتبط است. به گفته آیسنبرگ و همکارانش، ایجاد تغییراتی در دی.ان.ای اسپرم مردان مسن، ممکن است دلیل بروز مشکلات پزشکی در فرزندان آنها باشد.

ازسوی‌دیگر، مطالعات محققان نشان می‌دهد با افزایش سن، 

دی.ان.ای دچار تغییر و شانس باروری در مردان کمتر می‌شود. هرگونه تغییر در 

دی.ان‌.ای و مواد ژنتیکی اسپرم نیز می‌تواند به کودک منتقل شود. ناهنجاری‌ها در تخمک زنان به‌راحتی قابل‌تشخیص است، اما گاهی تشخیص چنین تغییراتی در مردان سخت‌تر خواهد بود. نکته اینجاست که آثار سن روی اسپرم تنها در حجم و شکل آنها نیست. مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهد فرزندان پدران مسن بیشتر در معرض خطر ناهنجاری‌های ژنتیکی قرار دارند. در سنین بالاتر، احتمال ایجاد موتاسیون در دی.ان.ای اسپرم بیشتر است. البته اسپرم‌ها هم در مردان جوان و هم در مردان سالمند دچار آسیب می‌شوند اما فرآیندی به نام «آپوپتوزیس» اسپرم‌های ناقص را حذف و از بین می‌برد که این فرآیند با افزایش سن دچار خلل می‌شود.

نسبت مستقیم سن پدر

 با سلامت کودک

همچنین یک مطالعه که نتایج آن در نشریه «آرشیو روان‌شناسی عمومی» منتشر شده است، نشان می‌دهد که ناهنجاری‌های مادرزادی مانند سندرم داون و لوسمی یا همان سرطان خون دوران کودکی هم،‌ با سن پدر، ارتباط دارد. نیز، فرزندان پدران سالمند به‌طور قابل‌توجهی بیشتر در معرض خطر ابتلا به اوتیسم هستند. طی یک مطالعه روی بیش از دو میلیون کودک معلوم شد فرزندان پدران دارای سن بالاتر از 45 سال بیشتر دچار اختلالاتی مثل اوتیسم، ADHDیا همان اختلال عدم‌توجه و بیش‌فعالی، اختلال دوقطبی، خودکشی، رفتارهای تهاجمی و مصرف موادمخدر می‌شوند؛ به‌طوری‌که احتمال ابتلای کودکانی که پدران 40 ساله دارند به اوتیسم، 6 بار بیشتر از آنهایی است که پدران زیر 30 سال دارند و خطر اختلال دوقطبی در فرزندان پدران 45 ساله 25 برابر و رفتارهای تهاجمی در این فرزندان 2 و 5 برابر شایع‌تر و محتمل‌تر از فرزندان با پدر جوان است.

ازسوی‌دیگر، شیوع برخی اختلالات نادر مانند نشانگان «مارفان» یا «آکوندروپلازی» (یک اختلال ژنتیکی که روی رشد استخوان تاثیر دارد و شایع‌ترین اختلال مرتبط با رشد است)، در کودکان پدران مسن بیشتر است. این اختلال در هر یک مورد از هر 25 هزار تولد دیده می‌شود و هم پسر و هم دختر را مبتلا می‌کند. برخی از این نقایص به دنبال تغییرات ژنی جدید رخ می‌‌دهند و اواخر عمر قابل‌تشخیص هستند مانند اسکیزوفرنی. تحقیقات تازه دانشمندان دانشگاه کلمبیا روی مردان 50 سال به بالا نشان می‌دهد احتمال اینکه یک پدر در 45 تا 49 سالگی صاحب فرزند مبتلا به اسکیزوفرنی شود، از پدری که 30سال یا کمتر دارد، 3 برابر بیشتر است.

تحقیقات نشان می‌دهد فرزندآوری پدران سالمند آثار زیانبار دیگری نیز دارد و فرزندان متولدشده از پدران مسن در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات یادگیری و شناختی قرار دارند. به عبارت دیگر، افزایش مشکلات یادگیری دروس و کاهش ضریب هوشی از دیگر مشکلات شایع در فرزندان پدران مسن است.

ازسوی‌دیگر، در مقایسه با پدران جوان‌تر، پدران در سنین سالمندی کمتر تحمل فعالیت فیزیکی فرزند خود را دارند و احساس می‌کنند فرزندشان شلوغ و پرفعالیت است. براساس این تحقیقات، پدران سالمند کمتر با همسر و فرزند خود رفتار عاطفی و محبت‌آمیز دارند.

احتمال سقط بیشتر

زنانی که از مردان سالمند باردار می‌شوند، بیشتر در معرض خطر سقط هستند و خطر سقط با افزایش سن پدر بیشتر می‌شود. به گفته محققان خطر از دست دادن نوزاد پدران 40 ساله، 60درصد بیشتر است. این خطر همچنین وقتی، یک مرد بین 35 تا 39 سال دارد، نسبت به زمانی که 25 ساله است، 3 بار بیشتر می‌شود.

همچنین مردانی که سن بالایی دارند، مدت بیشتری طول می‌کشد تا بتوانند همسرشان را بارور کنند. شانس باردارشدن زنانی که همسرشان 5 سال یا بیشتر از آنها بزرگ‌تر است، کمتر از زنانی است که همسرشان هم‌سن یا اندکی بزرگ‌تر از آنهاست. احتمال باردارشدن در مدت 6 ماه تلاش برای بارداری به ازای هر سال که سن یک مرد از24 سال بیشتر می‌شود، تا 2 درصد کاهش می‌یابد. 

به هر حال،‌ امروزه این‌گونه مطالعات کم نیستند و همگی بر سر یک مساله اتفاق‌نظر دارند: اینکه با افزایش سن پدر و کاهش کیفیت اسپرم‌ها، سلامت کودک تحت‌تاثیر قرار خواهد گرفت. با این حال هدف پژوهشگران این نیست که بگویند با افزایش سن پدر، قطعا فرزندان متولدشده از لحاظ سلامت و ضریب هوشی آسیب می‌بینند، اما براساس آمارهای به دست آمده، بر این مسأله که فرزندان پدران جوان در سطح هوشیاری و سلامتی بالاتری نسبت به فرزندان پدران سالمند هستند؛ تأکید دارند.