رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران  گفت: به نظر من دولت و حاکمیت باید نظر خود را نسبت به رسیدگی به امور افراد دچار معلولیت تغییر داده و احیای حقوق اجتماعی و پرداخت حقوق اجتماعی آن‌ها را از نظر سرانه و منابعی که در اختیار دارد در دستور کار قرار دهد و حداقل زندگی را برای این افراد همان ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان قرار دهد و آن را اجرا کند البته نباید اینطور در نظر بگیرند که این فقط برای افراد دچار معلولیت شدید و خیلی شدید باشد. 

به گزارش گروه شهرنوشت «توسعه ایرانی» پرونده بودجه سال ۱۴۰۴ درحالی در مجلس شورای اسلامی در حال بررسی است. براساس لایحه بودجه‌ای که از طرف دولت به مجلس ارسال شده است، دولت برای اجرای قانون حمایت از حقوق افراد دچار معلولیت ۱۴ تا ۱۵ همت در نظر گرفته و این درحالیست که کارشناسان این حوزه معتقدند که بودجه موردنیاز برای اجرای قانون، در سال ۱۴۰۴ بیش از ۱۰۰ همت برآورد می‌شود. 

مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران: نمایندگان مجلس و حاکمیت نگاهشان را نسبت به رسیدگی به امور افراد دچار معلولیت تغییر دهند و فکر نکنند باید از سر ریز سفره‌های خود به آن‌ها صدقه سری یا مستمری بدهند. به هر صورت قانونی را که ۷ الی ۸ سال پیش تصویب و ابلاغ شده است را از همان سال اول به درستی اجرا می‌کردند نه اینکه الان ببینیم هنوز در ابتدای راهیم

اگرچه به گفته نمایندگان افزایش ۴۰ درصدی مستمری در بودجه ۱۴۰۴ در کمیسیون تلفیق به تایید رسیده است اما فعالان حوزه افراد دچار معلولیت با انتقاد از عدم اجرای کامل قانون معلولیت معتقدند که دولت و حاکمیت باید نگاهش را نسبت این حوزه و مسائل و مشکلات افراد معلول تغییر دهند. 

محمود کاری در گفت و گو با «توسعه ایرانی»: در حال حاضر به یک خانوار یک نفره که دچار معلولیت است و به تنهایی زندگی می‌کند یک میلیون می‌دهند. یعنی در این شرایط و بحران اقتصادی و تورم و مشکلاتی که وجود دارد این فرد اگر بخواهد روزانه فقط نان و پنیر بخورد و هیچ جایی نرود و ترددی نداشته باشد، حداقل ماهیانه ۱۰ الی ۱۲ میلیون تومان هزینه دارد

حضور افراد معلول در خانواده، هزینه زندگی را تا چندین برابر افزایش می‌دهد

رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران در گفت و گو با «توسعه ایرانی» درباره بودجه افراد دچار معلولیت در سال ۱۴۰۴ با توجه به بررسی بودجه در مجلس گفت: هر وقت یک عضو از یک خانواده دچار معلولیت می‌شود هزینه‌های اضافی که بر آن خانواده به دلیل وجود و حمایت از یک فرد دچار معلولیت تحمیل می‌شود قابل مقایسه با شرایط عادی نیست. اگر به طور مثال در یک خانواده یک فرد دچار معلولیت فرقی هم ندارد که چه نوع معلولیتی دارد، وقتی یک فرد ناشنوا، یا نابینا، عقب مانده ذهنی و... در یک خانواده وجود داشته باشد هزینه‌های زندگی این خانواده تقریبا تا ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایش می‌دهد. 

محمود کاری ادامه داد: همانطور که می‌دانید مراقبت از افراد معلول و جابه‌جایی آن‌ها و پرستاری و نگهداری از این افراد و سایر مسائلی که برای این افراد در شرایط روزمره اتفاق می‌افتد اینطور نیست که تصور کنیم با ۱۵ تا ۲۰ درصد یا حتی ۳۰ درصد افزایش بشود کاری برای این افراد کرد تا بخشی از دغدغه‌های مالی این افراد رفع شود. 

رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران تصریح کرد: الان در تبصره ۱۲ بودجه سال ۱۴۰۴ نهایتا پیش‌بینی شده است که بین ۳۰ تا ۴۰ درصد برای مستمری یا معیشت یا مبلغی که هر به عنوانی که پرداخت می‌کنند اضافه شود. شما فکر کنید الان در حال حاضر به یک خانوار یک نفره که دچار معلولیت است و به تنهایی زندگی می‌کند یک میلیون می‌دهند. یعنی در این شرایط و بحران اقتصادی و تورم و مشکلاتی که وجود دارد این فرد اگر بخواهد روزانه فقط نان و پنیر بخورد و هیچ جایی نرود و ترددی نداشته باشد، حداقل ماهیانه ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومان هزینه دارد. مضاف بر اینکه زندگی امروزه به این سادگی نیست و همه افراد خانه ندارند یا از وسیله نقلیه شخصی برخوردار نیستند و هزینه این موارد نیز باید محاسبه شود. 

کاری خاطرنشان کرد: الان برای خانواده‌های یک نفره حدود ۹۰۰ هزار تومان و برای خانوارهای ۲ نفره طبق جدولی که اعلام کرده‌اند درخصوص مستمری حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان پرداخت می‌شود و برای خانوارهای سه نفر ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان و به همین ترتیب اضافه می‌شود و در نهایت برای یک خانواده‌ای که ۵ عضو دارد حدود ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان در نظر گرفته اند. اگر محاسبه کنید ۲۰ درصد این ۴ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان می‌شود ۸۰۰ هزار تومان. این مبلغ اصلا چیز قابل گفتگویی نیست و اصلا مبلغی نیست که بخواهیم درباره آن بحث کنیم. 

وی ادامه داد: به نظر من دولت و حاکمیت باید نظر خود را نسبت به رسیدگی به امور افراد دچار معلولیت تغییر داده و احیای حقوق اجتماعی و پرداخت حقوق اجتماعی آن‌ها را از نظر سرانه و منابعی که در اختیار دارد در دستور کار قرار دهد و حداقل زندگی را برای این افراد همان ماده ۲۷ قانون حمایت از حقوق معلولان قرار دهد و آن را اجرا کند البته نباید اینطور در نظر بگیرند که این فقط برای افراد دچار معلولیت شدید و خیلی شدید باشد. 

ماده ۲۷ باید برای همه معلولان اجرایی شود

رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران تصریح کرد: متاسفانه در حال حاضر قانون این مشکل را دارد که این میزان را فقط برای معلولان شدید در نظر گرفته‌اند درصورتی که یک معلول متوسط که بر اثر فلج اطفال دچار معلولیت شده است و یا هر نوع معلولیت متوسط دیگری دارد، این فرد با عصا، دست مصنوعی، نداشتن چشم و... روند زندگی‌اش اینگونه نیست که نیاز نداشته باشد در صورتی که الان هزینه‌های جانبی که برای زندگی یک فرد معلول متوسط یا خفیف بسیار بالاست. الان برای فرد معلول خفیفی که دچار فلج اطفال است و باید از آتل کمکی و یا بریس استفاده کند و عصا و... داشته باشد تهیه این ابزارها بسیار سخت شده چراکه این ابزارها بسیار گران هستند. الان قیمت پای مصنوعی سر به فلک کشیده است و برخی‌ها ترجیح می‌دهند که دیگر اصلا دنبال آن نروند چراکه حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ میلیون هزینه تهیه یک پای مصنوعی است و به علاوه اینکه هر ۴ الی ۵ سال نیاز به تعمیرات نیز دارد و هزینه‌های جانبی را نیز به همراه دارد. 

کاری خاطرنشان کرد: امیدوارم نمایندگان در هنگام بررسی تبصره ۱۲ بتوانند ماده ۲۷ را مدنظر قرار دهند. دولت لایحه بودجه را داده است و در لایحه بودجه حدود ۳۰درصد را پیش‌بینی کرده است ولی اگر بخواهند ماده ۲۷ را اجرایی کنند بیش از این‌ها به بودجه نیاز است و من امیدوارم که به هر صورت نمایندگان مجلس و حاکمیت نگاهشان را نسبت به رسیدگی به امور افراد دچار معلولیت تغییر دهند و فکر نکنند باید به این افراد صدقه بدهند و از سر ریز سفره‌های خودشان به آن‌ها صدقه سری یا مستمری بدهند. به هر صورت قانونی را که ۷ الی ۸ سال پیش تصویب و ابلاغ شده است را باید به نظر من از همان سال اول به درستی اجرا می‌کردند نه اینکه الان ۷ سال از آن گذشته و ما هنوز در ابتدای راهیم.