دبیرکل خانه پرستار:
حداقل ۸ ماه از معوقات برخی پرستاران پرداخته نشده است
شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار به دیده بان ایران گفت: تقریبا همه دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور در شهرها و استان‌ها به پرستاران در بخش‌های مختلف تعرفه‌گذاری، فوق‌العاده خاص، هزینه لباس و اضافه‌کاری معوقه دارند؛ برای یکی بیشتر و برای یکی کمتر است؛ به نحوی که یکی از دانشگاه‌ها ۱۴ ماه است که تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری را پرداخت نکرده و بعضی دانشگاه‌های دیگر ۱۲ ماه. فوق‌العاده خاص را هم برخی دانشگاه‌ها به اندازه ۶ ماه بدهکار هستند و برخی دیگر یکی دو ماه. هزینه لباس را هم از یک سال تا چهار سال، دانشگاه‌های علوم پزشکی مختلف بدهکار هستند. پرستاران همچنین اضافه‌کار خود را هم بین یک تا ۷ ماه از برخی دانشگاه‌ها طلب دارند
محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار در این زمینه به سایت دیده‌بان ایران می‌گوید: «شاید دوستان در وزارت بهداشت و درمان، معوقات پرستاری را در ماه‌های ابتدایی دولت چهاردهم از دولت گرفته و برای پرداخت به پرستاران به دانشگاه‌ها داده باشند، اما در عمل دانشگاه‌ها سلیقه‌ای رفتار می‌کنند و بخشی از بودجه‌ای که برای پرداخت معوقات پرستاران است، خرج هزینههای دیگر می‌شود. ضمن این که حدود دو ماه از شروع دولت جدید گذشته است، اما تکلیف رؤسای عمده دانشگاه‌های علوم پزشکی مشخص نیست و همین بلاتکلیفی باعث شده است که برخی رؤسا و مدیران دانشگاه‌ها، کار را رها کنند.»
او همچنین از ضعف ساختار وزارت بهداشت گلایه می‌کند و می‌گوید که این ضعف باعث شده است تا نظارتی دقیق در هزینه‌کرد پرداخت‌ها نباشد تا در نهایت، شاید دولت به دانشگاه‌ها پرداختی داشته باشد، اما بخشی از هزینه‌ها در جایی که برای آن در نظر گرفته شده است، خرج نشود و پرسنل و پرستاران دانشگاه‌های علوم پزشکی بمانند و ناراضیتی از عملکرد مدیران؛ مدیرانی که البته خودشان هم نمی‌دانند تا چند روز یا چند ماه دیگر پشت صندلی‌های خود می‌نشینند.
مشکل چندین‌ساله پرستاران که حل نمی‌شود
دبیرکل خانه پرستاران ایران می‌گوید که مشکل پرستاران به امسال و پارسال برنمیگردد و حالا بیش از ۱۰ سال است که بی‌توجهی مدیران، مشکلات ریز و درشت را روی هم تلنبار کرده است تا امروز، بسیاری از پرستاران حتی سه سال باشد، هزینه غذا و اضافه‌کار ناچیزشان را هم دریافت نکرده باشند، در صورتی که در بسیاری از مشاغل دیگر، هزینه غذا و ایاب و ذهاب، حداقل به صورت ماهانه پرداخت می‌شود.
شریفی مقدم معتقد است که بی‌توجهی به مشکلات پرستاران، منجر به پایین آمدن کیفیت خدمات بیمارستانی به مردم می‌شود و سلامت شهروندان را به خطر می‌اندازد؛ وقتی که حالا امروز، بیش از ۵ هزار فارغ‌التحصیل رشته پرستاری، بعد از پایان تحصیلات خود ترجیح می‌دهند در خانه بنشینند و یا در شغل دیگری مشغول به کار شوند، نه این که لباس پرستاری را بپوشند که پرزحمت است، طبیعتا کمبود پرستاران در بیمارستان‌ها بیشتر می‌شود؛ زیرا بسیاری از فارغ‌التحصیلان پرستاری می‌دانند مبلغ ۷ ساعت اضافه‌کاری اجباری که از قضا دیر به دیر هم پرداخت می‌شود، هزینه رفت‌وآمد یک‌طرفه آن‌ها به محل کارشان هم نخواهد بود.
به گفته او، در شرایط موجود، بعضی از پرستاران هم ترجیح می‌دهند ترک وطن کنند و در کشور دیگری، تخصص خود را به‌کار گیرند، در اروپا یا برخی کشورهای عربی که ارج نهاده میشوند، حقوق به موقع و معقول دارند و کمبود پرستار هم باعث کار بیش از اندازه و خلاف قانون برای آن‌ها نمی‌شود.
فرمول تعیین مبلغ تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری شفاف نیست
در این میان، دیگر رؤسای صنفی هم تا حدودی احساس خطر کرده‌اند و برای حل مشکل دست به اقداماتی زده‌اند؛ به طوری که احمد نجاتیان، رئیس کل سازمان نظام پرستاری در ۲۸ شهریورماه، اعلام کرده است که کارگروه بررسی فرمول پرداخت تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در وزارت بهداشت تشکیل شده و تا کنون چهار جلسه در این زمینه برگزار شده است. او گفته است: «این کارگروه در حال بررسی نواقص طرح پیشنهادی سازمان نظام پرستاری است وبه زودی طرح نهایی را ابلاغ خواهد کرد.» نجاتیان هم بر شفاف نبودن فرمول تعیین مبلغ تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و تاخیر در پرداخت‌ها آگاه است و بر آن تاکید دارد و البته به تفاوت پرداختی پرستاران در بیمارستان‌های مختلف هم اشاره کرده است: «در حالی که برخی پرستاران تا ۸ میلیون تومان به عنوان تعرفه دریافت می‌کنند، برخی دیگر تنها ۳ میلیون تومان دریافت می‌کنند. این اختلاف فاحش در حالی است که همه این پرستاران خدمات یکسانی ارائه می‌دهند.»
صحبت‌ها و راهکارهایی که توسط مدیران دیگر هم مطرح شده بود، اما مانند مشکلات بیش از ۱۰ساله پرستاران، تا امروز به آن توجهی نشده است؛ یعنی روز از نو، روزی از نو، پرستاران در شغلی حساس و پرتنش فعالیت می‌کنند، ناامید از بهبود وضعیت موجود و تن خسته خود را می‌کشند به بیمارستان‌های پر از بیمار و در این وضعیت، در نهایت این مردم یعنی دریافت‌کنندگان خدمات سلامت هستند که دود به چشم‌شان هم می‌رود.
دیدگاه تان را بنویسید