اخراج اساتید به دلیل ناهمخوانی با اندیشه حاکم بر وزارت علوم بود

یک استاد رشته حقوق دانشگاه علامه طباطبایی موضع پزشکیان در خصوص بازگشت اساتید لغو قرارداد یا اخراج شده به دانشگاه را مثبت ارزیابی کرد و گفت: ممکن است اقلیتی مسائل دیگری داشته باشند، اما کسانی که من سراغ دارم صرفا به این خاطر بوده که نوع اندیشه آن‌ها با نوع اندیشه حاکم بر دولت و وزارت علوم قبل همخوان نبوده و نیروهای قدرت فشار می‌آوردند برای اینکه سرکوب فکری کنند. یعنی می‌خواستند افرادی که نوع دیگری می‌اندیشند را با تمدید نکردن قرارداد و دیر تمدید کردن قرارداد تحت فشار بگذارند که اینها همیشه یک نگرانی 

داشته باشند.

تهمورث بشیریه در گفت‌وگو با جماران ابراز امیدواری کرد که موضع رئیس‌جمهور مبنی بر بازگشت اساتید و دانشجویان اخراجی به دانشگاه، صرفا در حد حرف باقی نماند و پیگیری شود تا این برگشت‌ها جامه عمل 

بپوشد. 

به گفته وی، حتی در صورت برگشت این افراد باید به صورت کلی یک طرح‌ریزی شود که همیشه تمدید قرارداد مثل یک چوب بالای سر استادان نباشد. چون استقلال را از آن‌ها می‌گیرد و نمی‌گذارد در جاهایی که باید، حرف بزنند. به هر حال آدم‌ها با یکدیگر متفاوت هستند و ممکن است یک کسی با کوچکترین تهدیدی خود را سانسور محض کند و دیگری این کار را تحمل می‌کند. همچنین ممکن است یکی امکانات مالی داشته باشد که بتواند جای دیگری سر کند و یکی نمی‌تواند و باز مجبور به 

سانسور می‌شود.

بشیریه در پاسخ به این پرسش که نحوه صحیح بازگشت استادان به دانشگاه چیست، تصریح کرد: این احتیاج به بررسی دارد ولی تصور من این است که در این چند سال اصل بر رفتار سیاسی با استادان بوده و بنابراین باید فورا همه برگردند؛ مگر اینکه یک کسی معلوم باشد به دلیل دیگری که نیازمند بررسی هست دچار مشکل شده؛ او بماند تا بررسی صورت بگیرد. ولی یا سیاسی بوده و یا حتی ممکن است زیربنای مسأله سیاسی بوده، اما انگ دیگری زده باشند که او را به حاشیه ببرند. باید بعد بررسی صورت بگیرد و اگر چیزی ربط مستقیم به حضور در دانشگاه ندارد، هر اندیشه‌ای باید در دانشگاه باشد و بیرون طبق مقررات بررسی شود؛ ولی این نباید مانع از حضور در   دانشگاه باشد.

به گفته این استاد حقوق، باید آیین‌نامه‌های انضباطی بازبینی شود؛ آیین‌نامه‌هایی که حقوق و کرامت استادان، دانشجویان و اهالی دانشگاه را در نظر نگرفته است. همچنین باید کسانی که در این مدت عامل و ابزار قدرت برای این کارها بوده‌اند، فوری برکنار شوند. البته به این معنی نیست که از استادی برکنار شوند، اندیشه‌های آن‌ها هم باشد، ولی دیگر نباید در سطح مدیریت حضور داشته باشند. از دانشگاه‌هایی شروع کنند که بیشترین لطمه به آن‌ها خورده و این تغییرات سریع انجام شود و کسانی بیایند که اعتقادی به کرامت انسانی، کرامت دانشگاه و استقلال دانشگاه دارند و فقط دنبال مجیزگو نیستند.