جمعی از اساتید، فارغ‌التحصیلان و دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور، در نامه‌ای خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه، خواستار آزادی صادق زیبا کلام شدند. متن این نامه به شرح زیر است: رئیس محترم قوه قضاییه

با سلام و احترام؛ ما امضاکنندگان این نامه که جمعی از استادان، فارغ‌التحصیلان و دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور هستیم از جنابعالی می‌خواهیم دستور آزادی هر چه سریعتر دکتر صادق زیباکلام را صادر کنید.    سال‌ها پیش که وارد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شدیم، با استادی آشنا شدیم که شیوه تدریسش با آنچه تا آن زمان دیده بودیم متفاوت بود؛ مرز معمول بین تدریس استاد و دانشجوی شنوای صِرف را شکانده بود! دانشجو در میان معرکه بود و خود جزئی از فرایند تدریس؛ استادی که تمام دانشجوها را به نام کوچک صدا می‌زد و چهره تک تکمان را به یاد می‌سپرد: دکتر صادق زیباکلام. او همان بود که بود، ذره‌ای  پرده‌پوشی نداشت و ظاهر و باطنش یکی بود و در این زمینه به صداقت صادق بود و نه به ریا؛ و البته که کلامش نیز زیبا و مشحون از مثال‌های نغز ناشی از مطالعات ادبی بسیار زیاد. و خلاصه که کلام زیبا و صادقش خوب بر دل می نشست. شهید همت را بسیار دوست می‌داشت و مُصدق را، و وجه اشتراک این دو نفر، میهن‌دوستی‌شان بود که ویژگی بارز دکتر صادق زیباکلام نیز هست. زیباکلام همان بود که بود! نمازش ترک نمی‌شد، که آن را هم بدون ذره‌ای ریا ادا می‌کرد و از تعلق خاطرش به حضرت محمد و حضرت امام حسین به پُررنگی و با شوری حرف می‌زد که گویی حضور آنها را زیسته و درک کرده. مهرش به میهن نیز بر کسی پوشیده نبوده و نیست و چند باری به چشم دیدیم که هنگام صحبت از میهن، اشکی به چشم می‌آورد. اکنون ماییم به مثابه همان گنجشکی که برگی به نوک گرفته بود و به لهیب آتش ابراهیم می‌ریخت که هر چه داشت همان بود و استادمان که با تنی رنجور و زخم خورده از بیماری در محبس است و دلخوشیم به آنکه هر چه در توان داریم برای رهایی‌اش انجام بدهیم. ما امضاکنندگان این متن شهادت می‌دهیم به راست‌کرداری، ایران‌دوستی و صداقت جناب آقای دکتر زیباکلام و اینکه گفته‌هایش عاری از هرگونه نیت سوء نسبت به دینمان و میهنمان است و بدین وسیله از مقام معظم رهبری و رئیس قوه قضاییه درخواست داریم که با توجه بیماری حاد ایشان- که انشالله به دعای خیر نیکخواهان علاج خواهد شد-  و عدم امکان تحمل کیفر به لحاظ بیماری حاد، هرچه سریعتر زمینه آزادی ایشان را فراهم کنند که آزادی ایشان نه تهدیدی امنیتی برای کشور و نظام است و نه بیم تواری ایشان می‌رود که جای استاد دانشگاه در زندان نیست؛ هر چند که خطایی بر قلمش رفته باشد که نیت خیر و اصلاح‌گر، انگیزه اینان در بیان و نوشتار است.

*اسامی در دفتر روزنامه موجود است.