فروش زمین ۵۰۰۰ میلیارد تومانی شهرداری تهران در راستای کدام مولدسازی بود؟!

«فروش یک زمین ۵۰۰۰ میلیارد تومانی» واقع در سعادت‌آباد تهران آنهم با یک فوریت به شورای شهر تهران تقدیم شد. اما فروش این زمین درست در زمان انتخابات برای برخی از اعضای شورای شهر تهران ابهام به وجود آورده بود. برخی دیگر از اعضای شورای شهر پایتخت هم ضرورت یک فوریت آن را مبهم دانستند و در نهایت فوریت آن رای نیاورد. لطف‌الله فروزنده، معاون مالی و اقتصاد شهری تهران که اخیراً با حفظ سمت رئیس ستاد انتخاباتی زاکانی در انتخابات ریاست جمهوری شده برای قانع کردن اعضای شورای شهر تهران درباره زمین ۵ هزار میلیارد تومانی توضیحاتی داده که بیشتر از چیز «گنگ»، مشکوک و نامفهوم است

به گزراش دیده‌بان ایران، لطف‌الله فروزنده، معاون مالی و اقتصاد شهری تهران که اخیراً با حفظ سمت رئیس ستاد انتخاباتی زاکانی در انتخابات ریاست جمهوری شده برای قانع کردن اعضای شورای شهر تهران پشت تریبون قرار گرفت و در صحن علنی پارلمان شهری پایتخت با اشاره به این که میزان بدهی به بانک تجارت، سپه و ملی ۶۰ همت است و بازپرداخت ارزی سریعتر به نفع ما خواهد بود، گفت: «ملک ۵۰۰۰ میلیارد تومانی را به کسی نمی‌توان فروخت، فقط بانک می‌تواند آن را بخرد. ضمن آن که، این اتفاق- فروش ملک سعادت آباد - در راستای مولدسازی انجام می‌شود. بانک‌ها قبول کردند تسهیلات جدید به شهرداری بدهند. ما در سال گذشته ۲۰۰۰ اتوبوس خریدم و ۵۰درصد آن را باید تسهیلات می‌دادیم. همه بانک‌ها شهرداری را در لیست سیاه گذاشته بودند و تسهیلات به ما نمی‌دادند. شما برای حمل و نقل ۲۵درصد نقد در نظر گرفته بودید، ۲۵ درصد ملک و ۵۰ درصد تسهیلات.» او از کاهش روند افزایش سود بانک‌ها نیز خبر داد. 

این در حالی است که محسن هرمزی، معاون حمل و نقل ترافیک شهرداری تهران در گفت‌وگو با دیده‌بان ایران در پاسخ به این سوال که از زمان شروع فعالیت آقای زاکانی در شهرداری تهران تاکنون چند دستگاه اتوبوس به ناوگان اضافه شده است؟ تاکید کرد: «تا به امروز ۹۲۰ دستگاه اتوبوس به شهرداری اضافه شده است که به امید خدا تا پایان خرداد آن را به ۱۰۰۰ دستگاه - از تولید داخل - می‌رسانیم.» 

مسلما شهرداری خرید اتوبوس با چالش‌های بسیاری همراه است اما این دلیل نمی‌شود که آمارهای شهرداری درباره ورود اتوبوس‌ها به حمل و نقل پایتخت تهران گنگ باشد. زمانی که قرار است زمینی فروخته شود، آنهم به گفته اعضای شورای شهر تهران با قیمتی قابل تامل، چرا اعلام می‌شود که در یک سال ۲۰۰۰ دستگاه خریداری شده است در حالی که در ۳ سال تنها ۹۲۰ دستگاه به ناوگان حمل و نقل اضافه شده است؟ زمانی که ادعا خرید ۲۰۰۰ را معاون مالی و اقتصاد شهری مطرح می‌کند تا بتواند زمینی را فروخته و پول آن را به شهرداری تزریق کند، شائبه ایجاد نمی‌شود؟ شائبه این که بودجه ۱۰۸۰ دستگاه دیگر که ادعای خرید آن مطرح می‌شود کجا هزینه شده است؟ شائبه این که چرا شهرداری برای تصویب موارد بودجه‌ای چنین آمار بیشتری از خرید اتوبوس ارائه می‌کند، در حالی که برای عقد قرارداد ۲.۵ میلیارد یورویی را با چین، از نبود اتوبوس و مشکلات مردم در صف‌های عریض و طویل می‌گوید؟