بررسی آثار غذارسانی به گربههای خیابانی بر ژنتیک آنها؛ گربهها دیگر شکار نمیکنند!
سالهاست کارشناسان شهری، دامپزشکان، سازمانهای مردمنهاد و... اعلام میکنند که نباید به حیوانات خیابانی و بلاصاحب غذارسانی شود. جویا شدیم.
یک دامپزشک حیات وحش در گفتوگو با رکنا، با اشاره به اینکه غذارسانی نه فقط برای حیوانات شهری بلکه برای حیواناتی که در پارکهای جنگلی زندگی میکنند نیز کار اشتباهی است، گفت: دلیل این است که غریزه حیوانات ایجاب میکند که در تلاش برای تامین غذای خود باشند و در این مسیر، نظم اکوسیستم برقرار میشود. گربه، سگ، روباه و... حیوانات شکارچی هستند که با شکار کردن حیوانات ضعیفتر و کوچکتر از خودشان در هرم غذایی، نظم را در اکوسیستم برقرار میکنند. حال وقتی یک شهروند، مثلا به گربهها غذارسانی میکند، باعث میشود گربه دیگر تلاشی برای شکار موش و برخی پرندگان نداشته باشد.
محمدحسین سلطانی، تاکید کرد: در واقع وقتی به گربهها غذا داده میشود، آنها دیگر تمایلی به شکار نخواهند داشت و اینگونه است که میبینیم جمعیت موشها به صورت تصاعدی افزایش پیدا میکند. جالب است که بدانید موشها در هر بار زایمان، حدود 5 بچه موش به دنیا میآورند. از سویی دیگر، وقتی گربهها هم تلاشی برای شکار نکنند، مخاطراتی که در مسیر شکار برایشان به وجود میآید دیگر پیش نمیآید و جمعیت گربهها هم زیاد میشود. از طرفی اگر دائما به این دسته از حیوانات که اهلی-وحشی هستند، غذاهایی با پایه گوشت داده شود، باعث میشود خوی درندگی در آنها بیشتر شود؛ لذا نباید تعجب کرد که وقتی یک سگ بلاصاحب گرسنه میشود، به انسان حمله کند.
وی ادامه داد: همچنین بیماریهای مشترک بین انسان و حیوانات را نباید نادیده گرفت که گاه مردم از آنها اطلاعی ندارند و بدون توجه به این موضوع ممکن است یک گربه یا سگ بلاصاحب را نوازش کنند. در این شرایط، انواع و اقسام انگلهای پوستی، گوارشی و بیماریهای ویروسی و باکتریایی
در کمین است.
این دامپزشک تصریح کرد: با غذا دادن به حیوانات، ناخودآگاه ژنتیک آنها را تغییر میدهیم؛ یعنی به آنها این پیام را میرسانیم که نیازی به شکار ندارید و برای اینکه زنده بمانید، ما انسانها به شما حیوانات غذا میدهیم و اینگونه، به نسلهای بعدی منتقل میشود. این اتفاق در طول این سالها رخ داده است. درواقع طی سالیان، ما به گربهها گفتهایم که غذایتان از سمت ما تامین میشود و دیگر نیازی به شکار نیست.
اصلی ترین وظیفه شهروندان، دخالت نکردن در اکوسیستم است
سلطانی در پاسخ به اینکه در چه شرایطی این حیوانات به حالت اولیه خود بازخواهند گشت؟ گفت: اگر با همین فرمان پیش برویم این حیوانات در این حالت خواهند ماند؛ ولی اگر رویکردها تغییر کند، شرایط نیز تغییر میکند و خوی وحشیگری و ذات شکار به آنها باز میگردد. باید اجازه داد حیوانات برای بقا در تکاپو باشند. در این شرایط، گربهای که مریض است خود به خود حذف میشود و حیوان قویتر، شکار میکند و تعادل را در اکوسیستم به وجود میآورد. اصلیترین وظیفه انسانها این است که در این کار دخالت نکند. حمایت از حیوانات، صرفا با غذا دادن به آنها معنا نمیشود؛ بلکه باید مراقب باشیم که به حیوانات آسیبی نرسانیم. لازم است کودکانمان بیاموزند که حیوانآزاری نکنند.
وی در ادامه با اشاره به مطرح شدن موضوع عقیمسازی حیوانات خیابانی گفت: حیواناتی که در خانه نگهداری میشوند، بهتر است عقیم شوند؛ ولی در سطح کلان، همین کمک نکردن به تغذیه حیوان در راستای کنترل جمعیتشان بسیار کمککننده است.
کشورهای دیگر چه می کنند؟
این دامپزشک در پایان تاکید کرد: در بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله آلمان و انگلستان، دخالت افراد در اکوسیستم، با غذارسانی بیرویه و روزانه به حیوانات، مجرم محسوب میشود. در واقع در این کشورها، افراد به این درک رسیدهاند که حمایت از حیوانات باید در قالب مجموعههای خصوصی و دولتی تعریف شود. یعنی این مجموعهها با اخذ مجوز از دولت، محلی را برای کنترل سگ و گربهها داشته باشند و از ظرفیت این حیوانات نیز در عرصههای مختلف از جمله نجات و نگهبانی و... بهره ببرند. در واقع باید بستری به منظور همزیستی سالم انسانها با حیوانات فراهم شود که این مراکز، این کار را انجام میدهند.
دیدگاه تان را بنویسید