مدیرکل منابع طبیعی استان تهران با بیان این که در حدود ۳۵ سال گذشته، رسیدگی به پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان برعهده شهرداری پایتخت بوده است، گفت: طبیعتا اگر مدیران ادوار گذشته شهرداری تهران، انجام عملیات بهداشتی- پرورشی در بوستان‌های جنگلی حاشیه پایتخت را زودتر آغاز می‌کردند، امروز شاهد وضعیت نامناسب این پارک‌ها نمی‌بودیم؛ بنابراین می‌توان گفت عامل اصلی خشک شدن بخشی از درختان این بوستان‌ها، قصوری است که در ادوار مختلف مدیریت شهری رخ داده است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، روز سه‌شنبه ۱۶ آبان‌ماه، ناصر امانی، عضو شورای اسلامی شهر تهران در تذکری در صحن علنی شورا ضمن انتقاد از وضعیت نامناسب رسیدگی به پارک‌های جنگلی حاشیه پایتخت اعلام کرد که در مجموع در سه بوستان سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان، ۱۲ هزار و ۷۰۲ درخت خشک شده‌اند که از این تعداد، ۴ هزار و ۶۵۰ درخت در پارک جنگلی سرخه‌حصار، ۷ هزار و ۹۸۲ درخت در بوستان چیتگر و ۷۰ درخت در پارک جنگلی لویزان قرار داشته‌اند. او همچنین گفت که در این سه بوستان، مجموعا ۴ هزار و ۵۵ درخت شامل ۳ هزار و ۱۴۱ درخت در سرخه‌حصار، ۸۱۲ درخت در چیتگر و ۷۲ درخت در لویزان قطع شده‌اند. 

امانی در تذکر خود روی این نکته نیز تاکید کرد که مسئولان شهرداری تهران و پیمانکارانی که زیر نظر مدیریت شهری فعالیت می‌کنند، باید درباره علت خشک و قطع شدن این درختان پاسخگو باشد. او البته اولین کسی از میان اعضای شورا نیست که نسبت به شرایط نامساعد نگهداری از پارک‌های جنگلی حاشیه پایتخت اعتراض می‌کند و در ابتدای مردادماه امسال نیز مهدی پیرهادی، رئیس کمیسیون محیط‌زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران در گفت‌وگو با ایلنا از احتمال خشک شدن برخی درختان پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان به دلیل ایجاد اختلال در روند آبرسانی به آنها خبر داده و تاکید کرده بود که این مساله می‌تواند سبب ضعیف شدن درختان شود و آنها را مستعد خشکیدگی یا دچار شدن به آفات و بیماری‌ها کند. 

قطع درختان پارک‌های جنگلی، در راستای انجام عملیات بهداشتی- پرورشی است 

در چنین شرایطی با توجه به طرح مجدد موضوع خشک و قطع شدن تعداد زیادی از درختان بوستان‌های جنگلی حاشیه تهران توسط اعضای شورای شهر، بار دیگر موضوع را از مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان جویا شدیم و او نیز در گفت‌وگو با ایلنا ضمن تایید آمارهای ارائه‌شده توسط ناصر امانی درباره تعداد درختان خشک یا قطع‌شده در پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان، تاکید کرد که قطع تمامی این درختان، در راستای انجام عملیات بهداشتی - پرورشی در این پارک‌های جنگلی صورت گرفته است و درختان قطع‌شده، یا به خشکیدگی، پوسیدگی، آفت و بیماری دچار شده بودند یا درختان و شاخه‌های شکسته و افتاده‌ای بوده‌اند که باید از محوطه این بوستان‌ها خارج می‌شدند. 

وی افزود: منظور از انجام عملیات بهداشتی- پرورشی، جمع‌آوری شاخه‌ها و درختان شکسته و افتاده و حذف درختان خشکیده، پوسیده و آفت‌زده از مجموعه‌های پارک‌های جنگلی است و در این عملیات، درختانی را که دچار خشکیدگی یا بیماری شده‌اند یا به سن دیرزیستی رسیده‌اند، احیا می‌کنیم؛ یعنی به‌جای آنها، نهال‌های جوان و مقاوم به کم‌آبی خواهیم کاشت و حتما تعداد نهال‌هایی که در این عملیات کاشته خواهند شد، از تعداد درختان قطع‌شده بیشتر خواهد بود. البته با توجه به شرایط اقلیمی و کم‌آبی استان تهران، در فرآیند جایگزینی درختان، دیگر قرار نیست از گونه‌های سوزنی‌برگ استفاده کنیم، بلکه از درختان پهن‌برگ بومی که هم نیاز آبی کمتری دارند و هم نسبت به آفات و امراض مقاوم‌تر هستند، استفاده خواهیم کرد. 

وی در پایان تصریح کرد: طبیعتا اگر مدیران ادوار گذشته شهرداری تهران، انجام عملیات بهداشتی- پرورشی در بوستان‌های جنگلی حاشیه پایتخت را زودتر آغاز می‌کردند، امروز شاهد وضعیت نامناسب این پارک‌ها و خشک شدن تعداد زیادی از درختان آنها نمی‌بودیم؛ بنابراین نمی‌توان گفت که الزاما مدیران دوره کنونی شهرداری تهران در خشک شدن این درختان مقصر هستند، بلکه عامل اصلی خشک شدن بخشی از درختان پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان، قصوری است که در ادوار مختلف مدیریت شهری پایتخت رخ داده است.