نمایندگان مجلس از فقر و تورم گلایه دارند، اما به قانونگریزی مزدی دولت ورود نمیکنند
کارگران و معضل دغدغهمندان بیعمل!
نسرین هزاره مقدم
«تورم ۱۲۰درصد است اما دولت میگوید ۴۰درصد». یک نماینده مجلس با طرح این ادعا، دادههای ارائه شده توسط دولت در حوزه گرانیها و تورم را زیر سوال میبرد اما همین نماینده و همکارانش وقتی در شرایط تورم ۱۲۰درصدی، حداقل دستمزد کارگران فقط ۲۷درصد افزایش مییابد و تلاش برای شکایت و ابطال مزد هم به هیچجا نمیرسد، اقدامی نمیکنند و تمام کنش آنها، آن هم در آستانه انتخابات جدید، به مصاحبه و انتقاد خلاصه شده است.
انتقاد پشت انتقاد و آخرین پرده از این انتقادات نیز پذیرش تورم ۱۲۰درصدی زندگی مردم توسط یک نماینده مجلس است. هفدهم تیرماه «غلامرضا نوری قزلجه» نماینده بستانآباد در واکنش به آمار و ارقامهای ارائه شده دولت در حوزه اقتصادی میگوید: «اگر بخواهم به طور خلاصه بیان کنم، اینکه گفته میشود مثلاً تورم کنترل یا مهار شده و دولت یکسری آمار و ارقام در این باره ارائه میدهد، همگی محصول ذهن دولت و مسئولان و دستاندرکاران است و صحت ندارد».
او اضافه میکند: «مسئولان مدام میگویند تورم ۴۰درصد است، در حالیکه میبینیم تورم ۱۲۰درصد است. واقعیت امر همان است که در عمل اتفاق میافتد و بازی کردن با این اعداد و رقمها چیزی نیست که بر مردم پوشیده باشد چرا که مردم هر روز خرید میکنند و روزانه این مسائل را میبینند. کاش تصمیمگیران و کسانی که پست دارند، کمی در بیان آمارها دقت کنند که بیاعتمادی در جامعه بیشتر نشود».
بخش بزرگی از مردم یک ماه کار میکنند و عرق میریزند اما با حقوقی که میگیرند نمیتوانند یک آپارتمان ۴۰ یا ۵۰ متری اجاره کنند. مردم سرپناه ندارند. آقایان بفهمند مشکل، یک یا دو وعده غذا در شبانهروز نیست
به گفته این نماینده مجلس، آن چیزهایی که ملاک تعیین نرخ تورم رسمی قرار میگیرد، شباهتی با واقعیتهای زندگی مردم ندارد و برای اینکه تورم حقیقی معلوم شود باید نرخ اقلام خوراکی، گوشت، مرغ، تخممرغ و از سوی دیگر قیمت خودرو، اجارهها، مسکن و لوازم خانگی ملاک محاسبه و ارزشیابی قرار بگیرد. در واقع، اگر لوازم خانگی و خودرو و حمل و نقل را فاکتور بگیریم و فقط دو مولفه خوراکیها و مسکن را در تعیین نرخ تورم حقیقی زندگی مردم ملاک قرار دهیم، در بازه یکساله اخیر به تورمی بالای ۱۰۰درصد میرسیم.
انتقادات معیشتی با هدف جمعآوری رای از فقرای جامعه
این نماینده مجلس در سال منتهی به انتخابات، از تورم ۱۲۰درصدی رونمایی میکند در حالیکه وی و همکارنش در مجلس طی سه ماه گذشته هیچ اقدام عملی برای احقاق حقوق مزدی کارگران صورت ندادهاند و به قانونگریزی مزدی دولت ورود نکردهاند. به گفته «فرامرز توفیقی» فعال کارگری «این گفتهها و انتقادات بانگ زدن برای انتخابات است و تلاشی برای اینکه از قاطبه مردم که بیش از ۶۰درصد آنها حقوقبگیر و زیر خط فقر هستند، رای جمع کنند».
برای روشنتر شدن موضوع باید به چند هفته قبل هم اشاره کنیم، آنجه که یک نماینده دیگر مجلس از خط فقر ۳۰میلیون تومانی در تهران خبر داد و گفت: دیگر هزینههای زندگی مردم سر به فلک کشیده است.
از این دست اظهارنظرها از نمایندگان در آستانه انتخابات زیاد میشنویم و خواهیم شنید، همان نمایندگانی که برای دستمزد کارگران کاری نکردهاند، همان نمایندگانی که اصلاح ماده ۵ قانون بیمه کارگران ساختمانی را دو سال متوقف کردند تا مبادا از سود نجومی انبوهسازان اندکی کم شود، همانهایی که طرح ساماندهی استخدام را بعد از دو سال هنوز به مرحله تصویب نهایی نرساندهاند و آنهایی که بعد از دو سال معطل ماندن لایحه «دائمی شدن همسانسازی حقوق بازنشستگان» دوباره یک نسخه جدید از آن را در آستانه انتخابات در کمیسیون اجتماعی به تصویب رساندهاند که احتمالاً تصویب نهایی آن در صحن، به زودی به یک «شعار انتخاباتی دیگر» تبدیل خواهد بود!
سقوط کارگران در بحران عمیق معیشتی
توفیقی سکوت عملکردی نمایندگان و شعار پشت شعار آنها را تلاشی برای جذب کارگران و بازنشستگان میداند و میگوید: تورم مهار نشد و گویا در جلسات مزدی نیز هیچ قول مکتوبی مبنی بر مهار تورم در کار نبوده است. دستمزد ۱۴۰۲ غیرقانونی به امضا رسید، ابلاغ شد و کسی هم نگفت چرا قانون در مورد معیشت میلیونها خانواده کمدرآمد در کشور اجرا نشده است!
توفیقی: نهایت کار نمایندگان این است که پشت تریبونها از گرانی و تورم انتقاد کنند. آقایان! کارگران نیازی به شعار ندارند. سفرههایشان خالیست. آنها نان میخواهند، مسکن میخواهند، کمی رفاه میخواهند
به گفته وی، وقتی قصد داشتند به لطایفالحیل از نمایندگان کارگری در نشستهای شورای عالی کار بابت مزد ۱۴۰۲ امضا بگیرند، نباید نمایندگان کارگری زیر بار میرفتند. حالا توقع از این نمایندگان مجلس این است که بیایند ته و توی این نشستها را دربیاورند و راستیآزمایی کنند که وزرای اقتصادی در نشستها چه گفتهاند و چقدر به این گفتهها پایبند ماندهاند. واقعا توقع زیادی است؟!
«نهایت کار این نمایندگان این است که پشت تریبونها از گرانی و تورم انتقاد کنند و بگویند خط فقر ۳۰ میلیون تومان است، همین». توفیقی با بیان این جمله، تاکید میکند: کارگران نیازی به شعار ندارند. سفرههایشان خالیست. آنها نان میخواهند، مسکن میخواهند، کمی رفاه میخواهند.
به اعتقاد این فعال کارگری، در سه چهار ماه اخیر، کارگران در بحران عمیق معیشتی گیر افتادهاند اما هیچ نهادی، به داد کارگران نرسیده است: «دیوان عدالت شکایت را رد کرد، وزارت کار مدعی شد قول ندادهایم تورم را مهار کنیم و ترمیم مزد در کار نیست و نمایندگان مجلس در بهترین حالت، فقط همراهی لفظی میکنند و بانگ انتقاد سر میدهند».
قانع باشید و کمتر غذا بخورید
این همه در حالیست که همین همراهی لفظی هم در اکثر مواقع «بهترین حالت ممکن» است چون خیلیها در همین حد و حدود هم همراه کارگران نیستند! برای نمونه، در همین روزهای سپری شده از سال 1402، یک عضو مجمع تشخیص مصلحت، ضمن قیاس ایرانیها و چینیها، از مردم خواسته بود در روز کمتر غذا بخورند. مصباحیمقدم گفته بود: «مردم چین قانع هستند و به یکی دو وعده غذا در شبانهروز اکتفا میکنند اما مردم ما اینگونه نیستند».
«بهرام حسنینژاد» فعال کارگری به این ادعا چنین پاسخ میدهد: «مردم ما اینگونه نیستند و واقعاً اینگونه نیستند چون بخش بزرگی از مردم ما یک ماه کار میکنند و عرق میریزند اما با حقوقی که میگیرند نمیتوانند یک آپارتمان ۴۰ یا ۵۰ متری اجاره کنند. مردم سرپناه ندارند و امثال این آقا بفهمند مشکل، یک یا دو وعده غذا در شبانهروز نیست. عمق مشکل را واقعاً ببینند».
دیدگاه تان را بنویسید