«مراکز دفن مهندسی پسماند» در کشور انگشتشمار است؛
خسارت ۴۵ هزار میلیاردتومانی سوء مدیریت پسماند به محیطزیست
مدیرکل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیطزیست گفت: عدم امحای علمی پسماندها، عدم تفکیک مناسب، تصفیه نشدن شیرابهها و سایر معایبی که در سیستم مدیریت پسماند ایران وجود دارد، سالانه حدود ۴۴۸ هزار میلیارد ریال معادل نزدیک به ۴۵ هزار میلیارد تومان به محیطزیست کشور خسارت میزند.
به گزارش ایلنا، مهدی خادم ثامنی توضیح داد: آخرین آمارها نشان میدهد که سالانه حدود ۲۱ میلیون تن پسماند عادی در کشورمان تولید میشود که از این مقدار، حدود ۷۰ درصد پسماندهای تر و مابقی پسماندهای خشک هستند.
مدیرکل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیطزیست ادامه داد: در سالهای اخیر تعداد مراکز دفن پسماند در کشورمان محدودتر شده است و به ۳۰۱ سایت کاهش یافته که این اقدام در راستای هدفگذاری محیطزیستی منطقهای رسیدن به «پسماند صفر» انجام شده است تا میزان آلودگی منابع آب و خاک بر اثر دپوی پسماند در طبیعت کمتر شود، اما هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب در این زمینه بسیار فاصله داریم.
وی افزود: متاسفانه تعداد مراکز دفن مهندسی پسماند در کشورمان بسیار محدود است و در اغلب محلهای دفن پسماند، زبالهها به صورت تلنباری و خاکپوشانی دفن میشود که آثار مخرب متعددی را برای طبیعت به همراه دارد. بنابراین حتما باید به سمت ساماندهی محلهای دفن قدیمی و احداث هرچه بیشتر مراکز دفن مهندسی پیش برویم تا آلودگی حاصل از پسماندها و شیرابههای حاصل از آن بر منابع آبی و خاکی کشور کمتر شود.
عمده مراکز دفن پسماند در ایران بسیار قدیمی هستند
خادم ثامنی با تاکید بر این که تعداد مراکز دفن مهندسی پسماند عادی در ایران بسیار انگشتشمار است، عنوان کرد: متاسفانه عمده مراکز دفن پسماند عادی در کشورمان بسیار قدیمی هستند، به عنوان مثال مجتمع آرادکوه در جنوب تهران که حجم ورود پسماند به آن از سایر مراکز دفن کشور بیشتر است، بیش از ۵۰ سال قدمت دارد یا در سایت سراوان رشت نیز حدود ۴۰ سال است که زباله دفن میشود. البته در سالهای اخیر، ساماندهی مرکز دفن پسماند سراوان آغاز شده و قرار است شیرابههای حاصل از پسماندهای ورودی به این سایت، به تصفیهخانهای هدایت شود که اخیرا در مجاورت این مرکز دفن احداث شده است تا دیگر شاهد ورود شیرابههای تصفیهنشده سایت پسماند سراوان رشت به دل جنگلها و رودخانههای منطقه نباشیم.
مدیرکل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیطزیست ادامه داد: در مجتمع آرادکوه از چند سال قبل قرار بود که شهرداری تهران با یک شرکت از کره جنوبی قراردادی را برای استحصال گاز متان در قالب مکانسیم توسعه پاک منعقد کند که متاسفانه به علت تحریمهای ظالمانه این اتفاق رخ نداد. اخیرا قرار شده است که شرکتهای دانشبنیان داخلی، برنامههای خود را در این زمینه ارائه دهند تا شهرداری برای استحصال گاز متان و تولید برق حاصل از آن با این شرکتها به توافق برسد. البته در سایت مدیریت پسماند مشهد از اواخر دهه ۸۰ اقداماتی در این زمینه انجام شده است و در سال ۱۴۰۰ نیز قراردادی برای احداث بزرگترین مرکز مهندسی- بهداشتی مدیریت پسماند کشور در این شهر منعقد شد که بخش مهمی از این قرارداد، به برنامهریزی برای استحصال گاز متان و تولید برق اختصاص داشت.
مدیرکل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیطزیست ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات موجود بر سر راه مکانیابی احداث لندفیلهای مهندسی، تبعات اجتماعی است، به نحوی که در بسیاری از موارد وقتی محلی برای احداث مرکز دفن پسماند مشخص میشود، جوامع محلی مخالفت میکنند و مانع راهاندازی سایت در آن محل میشوند. به طور مثال، اخیرا در شهرستان کازرون، مردم مانع احداث مرکز جدید «کمارج» در مکان مشخصشده شدند یا در استان مازندران، استانداری محل سایت مدیریت پسماند «عمارت» را در نزدیکی سد هراز تعیین کرده که این مکانیابی نیز با اعتراضاتی مواجه شده است. اتفاقاتی از این دست، در برخی دیگر از شهرهای کشور نیز رخ داده و به محدود شدن تعداد مراکز دفن مهندسی موجود در سطح کشور دامن زده است.
دیدگاه تان را بنویسید