وقتی زنان تنها نزدیک انتخابات «نیمی از جامعه هستند»
شعارهای انتخاباتی و مطالبات بر زمین مانده
سومین و آخرین مناظره سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری در حالی به پایان رسید که باز هم شاهد وعدههای کلیشهای پیرامون مطالبات جامعه زنان بودیم؛ حال آنکه طرح سطحی مطالبات بدون ارائه راهکار و برنامه مشخص نه تنها راهگشا نیست، بلکه تصور نگاه ابزاری به زنان را در اذهان تقویت میکند.
به گزارش ایسنا، حضور زنان در ورزشگاهها، اعطا گواهینامه موتور برای زنان، رئیس جمهوری زن، انتصاب وزای زن و ... از جمله مطالباتی که سالهاست به کلیشهای برای جذب آراء زنان هنگام انتخابات تبدیل شده است. نامزدها بیتوجه به اثرات منفی وعدههای این چنینی، هر چهار سال یکبار سعی در جلب نظر زنان دارند وعدههایی که به فراموشی سپرده میشوند.
در مناظرات تقریبا تمام نامزدها هنگام پاسخ به سوالات پیرامون مطالبات زنان در مناطرات، جمله زنان نیمی از جامعه ایران را تشکیل میدهند را به زبان آوردند اما هیچگاه به این مساله توجه نمیشود که این نیمی از جمعیت ایران اگر از وعدههای داده شده دلسرد شوند، چه اثرات منفی اجتماعی و سیاسی میتواند داشته باشد. دکتر ندا حاجی وثوق، فعال حوزه زنان و دانش آموخته دکترای علوم سیاسی در اینباره به ایسنا، گفت: در عصر فعلی با رشد جامعه اطلاعاتی و آگاهی زنان، سطح مطالبهگری آنها نیز بالا رفته و این بازی نخ نما شدهای است که کاندیداها شعار دهند و پاسخگوی مطالبات زنان نباشند. از سوی دیگر زنان به این بلوغ رسیدهاند که در راستای مطالبات و عدالت جنسیتی، مجاری رسمی را پیدا کنند و جنبشی را در این راستا رقم بزنند و اثرگذاری خود را آغاز کنند.
این فعال حوزه زنان، با بیان اینکه در جامعهای مرد سالار زندگی میکنیم که مردان برای کل جامعه و جمعیت همیشه تصمیم گیرنده بودند ، اظهار کرد: مردان قانون را نوشتند، قانون را اجرا کردند و تصمیمگیر برای تمام گروههای جنسی درون جامعه هستند. حاجی وثوق معتقد است که زنان در جامعه ما از ناحیه مردسالاری ناراحت و معترضاند و همین امر باعث شده مطالبه گری زنان در دهه اخیر افزایش یابد.
ایجاد موج خشم در بین زنان
این دانش آموخته دکترای علوم سیاسی، تصریح کرد: در این دوره انتخابات استفاده ابزاری از زن به سر حد ممکن خود رسیده و این منجر به ایجاد موج خشم زنان در جامعه شده است.
این فعال حوزه زنان، با بیان اینکه ما از فرهنگی سخن میگوییم که رجل سیاسی در آن تنها یک جنس و مرد محسوب میشود، افزود: به دلیل اینکه زنان هیچ مجرایی برای بیان نقد خود ندارند و نمایندهای از جنس خود نیز ندارند با وعدههایی نظیر پنج وزیر زن یا تشکیل کل کابینه از زنان به سخره گرفته میشوند. مردان هیچ برنامه و راهبردی برای مطالبات زنان مطرح نمیکنند.
وی معتقد است که حضور کمرنگ زنان در ساختار قدرت مانع از پیگیری مطالبات مرتبط با عدالت جنسیتی میشود. از سوی دیگر نیز زنانی هم که در ساختار قدرت وجود دارند متاسفانه چندان همسو و همراه با مطالبات همجنسان خود نیستند.
عدالت جنسیتی؛ انتظاری از حاکمیت
وی با بیان اینکه ۸۰ درصد وعدههای انتخاباتی نامزدها در حوزه زنان قابلیت عملیاتی شدن در ساختار قانونی فعلی را ندارد، تصریح کرد: عرفا رئیس جمهوری تابعی از ساختار حاکمیت و نهادهای مختلف است و برای رسیدن به سر حد مطلوب عدالت جنسیتی نمیتوان تنها از رئیس جمهوری بلکه از کل ساختار حاکمیت باید این انتظار را داشت چراکه رییس جمهوری ویترین این ماجرا است. برای عملیاتی کردن این وعدهها در درجه اول باید تفسیر از قانون را تغییر داد. سالهای سال است بر سر کلمه رجل سیاسی بحث است.
حاجی وثوق معتقد است: بجای شعار دادن از نامزدها انتظار میرود که حوزههای مختلفی که زنان در آنها مطالباتی دارند آسیب شناسی کنند.
این فعال حوزه زنان در پایان گفت: بیان روبناها راه بجایی نخواهد برد. اگر مطالبات زنان پاسخ داده نمیشود حداقل باید شفاف سازی شود تا گره ماجرا مشخص شود. در مناظرات شاهد مونولوگهایی (تک گویی) با هدف تهییج و ابزار قرار دادن زنان بودیم. امروزه شاهد عدم اتحاد و انسجام زنان در راستای مطالبات خود هستیم که امید میرود این مساله حل شود.
دیدگاه تان را بنویسید