ضرورت حضور زنان در مدیریت شهری
شهربانو امانی،عضو شورای شهر تهران
ما برای اینکه تغییر رویکرد در مدیریت شهری را نهادینه کنیم و بتوانیم نیمنگاهی به زنان جامعه را در مدیریت شهری اعم از فضای شهر، فضای کارگاهی و منظر شهری گرفته و در تمام تصمیمگیریها و بهطورکلی این نگاه و تغییر رویکرد را نهادینه کنیم، ماده ۷۴ را در برنامهسوم شهر تهران گنجاندهایم که زنان عهدهدار ۳۰ درصد مدیریت میانی به بالای مدیریت شهری باشند؛ ما از اول دوره به دنبال این تغییر رویکردها هستیم که همه تصمیمگیریها و تصویرسازیها نمایان شود.
تغییر رویکرد کار راحتی نیست و بسیار سخت و بیبازده است؛ اما در حال پیش بردن آن هستیم و در شورا هم به این موضوع بهعنوان یک اصل پذیرفته شده توجه میکنیم. به طور مثال در بحث ایمنسازی محیط شهری، در بخشهایی محیط شهری بیدفاع است، مثلا جاهایی وجود دارد که نیاز به نور دارد یا پلهای عابر پیاده نیاز به رسیدگی دارند. یک زمان تذکراتی وجود داشت و دغدغههایی بود که توسط ما اعلام شد و مورد توجه قرار گرفت.
همه اینها لازم است، اما کافی نیست و باید ادامه داشته باشد. شهروندان، خصوصا خانمها باید از طریق روشهایی مانند تلفنهای سه رقمی ۱۳۷ به عنوان چشم بینا و ناظر بر مدیریت شهری، این مسائل را تذکر بدهند و این تذکرات باید مورد توجه قرار بگیرد.
در بخش دیگر برای اصلاح زیربناها سعی کردیم زنان فعال و فرهیخته و مدیر و مدبر جامعه را تشویق و تقویت کنیم. شورایاریها به عنوان واسطه بین مردم و محلات به نوعی این اختیار را خواهند داشت که ابزار نظارتی و رابط بین اعضای شورا و شورای شهر تهران و محلاتشان و مردم محله باشند.
خوشبختانه این دوره و دوره قبل ما ۵ درصد رشد در منتخبان محلات داشتیم و در شورایاری، زنان بیشتری حضور دارند که انشالله اینها در تصویرسازی و تصمیمگیری در کفمحله و به عنوان نمایندههای محلی مردم بتوانند در مدیریت محلی تاثیرگذار باشند؛ در مدیریت محلی ما درواقع بیشتر بعد نظارتی را تقویت میکنیم.
در برنامههای کوتاهمدت هم، در تبلیغات میدانی و نامگذاری معابر و میادین و خیابانها از زنان فرهیخته و نامآور و شهید یک تغییر رویکرد در کمیته نامگذاری شواریشهر در دستور کار قرار داده شده است. ما سعی میکنیم که در همه امور تا جایی که میتوانیم کارمان را پیش ببریم و وقتی برنامه باشد، مکلفند همه مدیران در مراحل اجرا هم به آن توجه کنند.
دیدگاه تان را بنویسید