اگر این‌جا سوئیس نیست، پس کجاست؟!
آسیه ویسی
شاید برای خیلی از ما عجیب باشد که چرا این روزها از رئیس‌جمهور می‌پرسند آیا حواسش هست که رئیس جمهور ایران است و نه سوئیس! این پرسش، چه عجیب باشد و چه نباشد، نشان می‌دهد که مردم ما تا چه حد با رئیس‌جمهور خود و کلا با دولت‌مردان‌شان راحت هستند و تعارف ندارند! و البته این رابطه بدون تعارف، متقابل است و نتایجش کاملا مشهود.
ازطرف دیگر این پرسش، نکته ظریفی در نهاد خود دارد؛ این که دولت‌مردان ما، اصولا از وضع زندگی و ومعیشت مردم و فشارهایی که تحمل می‌کنند، آن‌چنان که باید و شاید، خبر ندارند و یا اگر خبر دارند، آن‌را با پوست و گوشت و استخوان خود درک نمی‌کنند. این‌ها بماند. اصلا بحث ما بر سر دانستن و درک کردن نیست.
راستش در چند روز اخیر خبرهایی از دو افتتاح و کلنگ‌زنی شنیدیم که باعث شد خود ما هم شک کنیم که مبادا واقعا داریم در سوئیس زندگی می‌کنیم و خودمان خبر نداریم.
خبر اول مربوط می‌شود به افتتاح یک «سرسره» در روستای «کوزه‌رش» سلماس! در طی این افتتاح، بانویی از همان روستا، که شغل و سمتش هنوز مشخص نشده، در حال بریدن روبان دیده می‌شود و سپس، پیرمردی از همان روستا را می‌بینیم که روی سرسره نشسته و در حال افتتاح عملی آن است! بی‌هیچ مناقشه و جار و جنجالی، تنها سوال‌مان این است که آیا در آن روستا، کودکی برای استفاده از او در افتتاح سرسره، که قاعدتا وسیله بازی کودکان است، وجود نداشت؟
خبر دوم هم مربوط می‌شود به کلنگ‌زنی «دو باب سرویس بهداشتی» در شهرستان مینودشت یا در طرقبه. این‌که در مورد محل کلنگ‌زنی این «دو باب سرویس بهداشتی» شک داریم به این دلیل است که دو خبر در این مورد در خبرگزاری‌ها مخابره شده، با این‌که محتوای هر دوی آن‌ها تقریبا یکی است، اما مکان کلنگ‌زنی، مورد تردید است! هر چند تاریخ‌های متفاوت، نشان می‌دهند که به ظن قریب به یقین، هر دو کلنگ‌زنی، در هر دو منطقه اتفاق افتاده و اگر به خبرگزاری‌های مختلف مراجعه کنید می‌بینید که چنین کلنگ‌زنی‌هایی سابقه طولانی دارد! خوب البته مهم کاری است که انجام شده و مهم نیست این «دوباب سرویس بهداشتی» در مینودشت کلنگ‌زنی شده‌اند یا در طرقبه، و در چه سالی و تاریخی.
مهم این است که زمینی که قرار است این «دوباب سرویس بهداشتی»، در آن ساخته شود، اهدایی مردم است و هزینه ساخت آن هم قرار است به تدریج از طریق کمک‌های مردمی تامین شود. اما تعدادی از مسئولین شهر، زحمت کلنگ‌زنی و لاجرم متبرک کردن این آغاز را کشیده‌اند.
چنین است که در نهایت ما به این نتیجه رسیدیم، رئیس‌جمهور محترم حق دارد فکر کند در سوئیس زندگی می‌کند. چون سطح نیازها و مشکلات جامعه در همین حدی است که اخبارش مخابره شده و هزینه را هم که خود مردم متقبل شده‌اند؛ علی برکت‌الله.
دیدگاه تان را بنویسید