آلزایمر، پیر و جوان نمی‌شناسد!
فائزه ناصح، دکترای روانشناسی عمومی
در هر سنی که باشید حتما نام بیماری «آلزایمر»، «زوال عقل» یا «فراموشی» به گوشتان خورده است؛ اما آیا تا به حال شده از فرد جوانی بشنوید که از مشکل ناتوانی در به خاطر سپردن و به یاد آوردن مطلبی رنج بکشد و چون گهگاهی مجبور است بدلیل عدم توانایی در تمرکز ساعات زیادی را برای به یاد سپاری بسیاری از مفاهیم و موضوعات صرف کند، شکایت داشته باشد! درواقع هر وقت صحبت از مشکلات حافظه و فراموشی به میان می‌آید ناخودآگاه ذهن همه ما به سمت افراد سالمند و سالخورده منحرف می‌شود؛ گویی فکر می‌کنیم بیماری «آلزایمر» فقط مختص کهنسالان است و هنوز خیلی مانده تا خودمان به «زوال عقل» مبتلا شویم. اما متاسفانه امروزه با‌توجه به تحقیقات و پژوهش های حوزه روانشناسی و نورولوژی ثابت شده است، جوانان نیز از تیر‌رس ابتلا به بیماری «دمانس» یا «خرد‌سودگی» در امان نخواهند بود و سایه شوم «فراموشی» در میان اقشار مختلف جامعه خواه در گروه سالمندان و خواه در میان جوانان بسیار شیوع پیدا کرده است. در دنیای مدرنِ امروز ابتلا به بیماری «آلزایمر» در میان جوانان به عنوان یکی از شایع‌ترین نوع دمانس مساله عجیب و غریبی نیست. این نوع اختلال که علاوه بر سالمندان گریبان‌گیر جوانان جامعه نیز شده است از نوع مشکل در به خاطر سپردن مطالب در ذهن و عدم تمرکز کافی روی موضوعات مختلف است و تا جایی پیشروی می‌کند که فرد از انجام عملکرد‌های روزانه خود باز می‌ماند.
واقعیت این است که بیماری «آلزایمر» به عنوان یک بیماری درمان ناپذیر نخستین‌بار در سال 1906 میلادی توسط روانپزشکی آلمانی به نام «آلویز آلزایمر» به جهان معرفی شد. این بیماری بخاطر رشد بیش از حد رسوبات پروتینی به نام پلاک های آمیلوئید، منجر به تخریب سلول‌های مغزی می‌شود و در نتیجه تباهی حافظه و فراموشی را به همراه می‌آورد. با‌توجه به تحقیقات و پژوهش‌های آسیب شناسی در حوزه دِمانس می‌توان گفت از دست دادن حافظه معمولا در این نوع بیماری از حافظه کوتاه مدت شروع می شود و سپس با در گیر کردن قسمت‌های مختلف مغز، طیف وسیعی از علائم را در سه حوزه شناخت، خلق و روان، و رفتار فرد ایجاد می‌کند بطوری‌که فرد در عملکرد‌های روزمرهِ خود با مشکل روبرو می‌شود. کارشناسان معتقدند بروز آلزایمر در جوانان می‌تواند علل مختلفی داشته باشد که مشغولیت‌های ذهنی و فکری، استرس بالا، محرومیت از خواب، کمبود مواد مغذی و... از مهم‌ترین فاکتور‌های دخیل دربروز این اختلال می‌باشد که منجر به کاهش میزان یادگیری و تمرکز در فرد می‌شود.
البته روانشناسان و روانپزشکان معتقدند نشانه‌های بیماری «آلزایمر» در افراد مختلف، متفاوت است؛ از آنجا که بروز این بیماری تدریجی است و با سرعت کندی رشد می‌کند ممکن است خانواده‌ها بروز اولین علایم و نشانه‌های آن را در میان جوانانشان نادیده بگیرند و برای چنین فردی که دچار حواس‌پرتی، نقص تمرکز شده و از مشکلات فراموشی رنج می‌برد نسخه‌های خانگی را تجویز نمایند؛ کارشناسان در چنین مواقعی به افراد مبتلا توصیه می‌کنند به منظور تشخیص سلامتِ حافظه به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنند تا با انجام برخی معاینات جسمانی/روانی و آزمایش‌هایی چون، سی تی اسکن ، ام آر آی مغز ، نوار مغزی، یا آزمون‌های روانیِ شناختی-رفتاری از میزان صحت و سلامت حافظه خود آگاهی پیدا کنند. از این‌رو روانشناسان به منظور پیشگیری از بیماری «آلزایمر» زود هنگام همواره به انجام فعالیت‌های فکری و ذهنی که مغز را فعال نگه می‌دارد نظیر حل جدول، حفظ کردن شعر، شطرنج بازی کردن، مطالعه و کتاب خواندن نیز تاکید می‌کنند. آنها همچنین فراگیری زبان دوم و افزایش تعاملات و روابط اجتماعی را یکی از راهکار‌های مهم و سودمند برای پیشگیری از بروز زود‌هنگام آلزایمر می‌‌دانند. پیرو مطالب مطرح شده به عنوان نکته آخر به گروه‌های سنی مختلف به خصوص جوانان توصیه می‌شود به محض نمود علایمی همچون ضعیف شدن قدت حافظه، مشکل در فکر کردن، آشفتگی در تکلم، تغییر خلق و خو، تغییر حالات و رفتار و همچنین بروز تندخویی و رفتار‌های پرخاشگرانه حتما به یک روانشناس یا روانپزشک مراجعه نمایند تا با کمک و راهنمایی‌های آنها از میزان پیشروی اختلالات رفتاری و شناختی این بیماری جلوگیری به عمل آورند.
دیدگاه تان را بنویسید