حق آبه گرفتنی است، نه دادنی!

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با تاکید بر اینکه ما قرارداد بین المللی داریم و طالبان موظف است حق ما را پرداخت کند، گفت: همسایگان ما، رهبران آن‌ها و دولت و حکومت‌های آن ها، احساس می‌کنند چون ما با آمریکا و اسرائیل درگیریم، می‌توانند پشت آن‌ها قرار گرفته و امتیازاتی دریافت کنند؛ آن هم امتیازاتی که منصفانه نیست. 

به گزارش فرارو، احمد بخشایش اردستانی درباره اختلافات ایران و طالبان بر سر حق‌آبه، اظهار کرد: مادامی که کشور‌های همسایه ما از دریچه ابرقدرت آمریکا به ما نگاه می‌کنند، این مشکلات را خواهیم داشت. ما با ژاندارم جهان درگیریم و می‌خواهیم ابهت ایالات متحده را بشکنیم. همسایه‌های ما نیز از این شرایط سوء استفاده کرده و تلاش می‌کنند حق ما را ندهند. ما هم باید تلاش کنیم حقمان را بگیریم. حق گرفتنی است؛ دادنی نیست. مشکل اصلی ما این است که در ۴۵ سال گذشته سعی کردیم با آمریکا درگیر باشیم. البته ما آمریکایی‌ها را از منطقه بیرون کردیم، اما یادمان باشد ایالات متحده با ویتنامی‌ها جنگی خونین برقرار کرد و در نهایت هم به صلح رسید؛ اما ما سالهاست با آمریکا درگیریم و در سایه این درگیری‌ها برخی کشور‌های همسایه خلیج فارس به اضافه کشور‌هایی از جمله افغانستان از دریچه آمریکا به ما نگاه کرده و ما را ضعیف می‌پندارند.  وی ادامه داد: اگر ما مشکلات این‌چنینی نداشتیم، طالبان نیز جرأت این رفتار‌ها را نداشت. منشاء شکل‌گیری طالبان افغانستان، ایران است. ایران بود که در سال ۱۹۷۹، حکومت مذهبی ایجاد کرد. هر کجای دنیا که حاکمیت مذهبی به وجود بیاید، منشاء آن جمهوری اسلامی است. اما حاکمیت‌های مذهبی یکدیگر را تحمل نمی‌کنند یا به عبارتی رقیب یکدیگر هستند؛ چون می‌خواهند تبدیل به الگو شوند.

این نماینده مجلس با بیان اینکه از قدیم می‌گفتند «برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی»، تصریح کرد: وقتی احساس می‌شود که جمهوری اسلامی نسبت به همسایگان با تسامح و تساهل برخورد می‌کند، طبیعیست که طالبان نیز می‌خواهد از این سفره چیزی برداشت کند.  وی توضیح داد: ما ۲ جا با طالبان به مشکل برخورد کردیم: یکی در هریرود و دیگری در سد کجکی که هیرمند را کامل خشک کردند. درباره هریرود نیز احتمال خشک شدن وجود دارد. زمانی که افغانستان بخشی از ایران بود، این مشکلات را نداشتیم، اما وقتی در دوران حاکمیت محمدشاه، افغانستان از ایران جدا شد، طبیعتا سرچشمه‌های رود‌هایی که بخش شرق کشور ما را پوشش می‌دهد (از جمله هیرمند و هریرود) تحت تاثیر قرار گرفت. ما باید در این شرایط قراردادی داشته باشیم که داریم. تا پیش از انقلاب اسلامی، افغانستان حقابه را اعطا می‌کرد، اما پس از انقلاب و به ویژه در سال‌های اخیر شرایط تغییر کرده و طالبان فکر می‌کند باید قرارداد جدیدی با ایران ببندد و آب را به ایران بفروشد. درواقع این در ذهن طالبان است که قرارداد پیشین را بی‌اعتبار کند.

اردستانی تاکید کرد: طالبان حکومتی مذهبی دارد، اما بیشتر به منافع خود فکر می‌کند تا مباحث ایدئولوژیک. درواقع برخلاف این که افغانستانی‌ها ظاهری ایدئولوژیک دارند، به دنبال این هستند که منافع خود را در قبال اعطای آب به ایران تامین کنند. البته ایران، این را نمی‌پذیرد و تلاش خواهد کرد قرارداد‌های رسمی پیشین را اجرایی کند. اگر قرار باشد قرارداد‌های رسمی و بین‌المللی ایران اجرا نشود، سنگ روی سنگ بند نمی‌شود، اما راه حل قابل اطمینان این است که سرچشمه‌های آبی را در داخل کشور تامین کنیم.