یک استاد دانشگاه:
زمینه برای شکل گیری طبقه بورژوازی ایدئولوژیک فراهم شده
یک عضو هیات علمی دانشگاه تهران، گفت: به دلایل سیاسی و دیگر علل، متاسفانه به نظر می‌رسد زمینه برای شکل گیری طبقه بورژوازی ایدئولوژیک فراهم شده است، این مساله وجوه مختلفی دارد، اما اصلی‌ترین شاکله آن، ایدئولوژی سیاسی و کمتر مذهبی است و گرایش‌های مذهبی، از حیث ایجاد لشکر و جذب نیرو، به آن کمک می‌کند. این نقطه آسیبی برای ما است که باید به آن توجه داشته باشیم. این بورژوازی ایدئولوژیک سازوکار‌های خود را جلو می‌برد و نیرو‌های خاص خود را تقویت می‌کند. رزمندگان رده پایین خود را تولید و حتی فضای جنگ را تشدید می‌کند و هماورد طلبی را پیش می‌برد. نماد‌های سیاسی خاصی دارد و به طریقی متناقض نما، از یک چپ اجتماعی معترض در مقابل نظام جهانی تغذیه می‌شود. نشانه‌های آن را می‌بینیم. ترکیب عجیبی از این طبقه چپ و راست اقتصادی شاهد هستیم که به آن بورژوازی نفتی می‌گوییم. این مهم‌ترین آسیبی است که اکنون شاهد آن هستیم. به گزارش جماران، کیومرث اشتریان، استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران که در نشست بررسی «مشارکت ملی و بازسازی ظرفیت دولت» در موسسه مطالعات دین و اقتصاد سخن می‌گفت، با بیان اینکه «سرمایه انسانی ملی می‌تواند به‌عنوان مهترین قدرت بازدارنده ملی عمل کند»، گفت: «متأسفانه ما استراتژی روشنی برای توسعه منابع انسانی در کشور نداریم و به طریق اولی، استراتژی روشنی هم برای توسعه منابع انسانی در درون دولت نداریم. اصلی‌ترین غفلتی که کردیم این بود که کشور و دولت را از سرمایه انسانی ملی تهی کردیم.»
در معرض خطراتی هستیم
وی با بیان اینکه ضرورت مشارکت ملی، از جمله بدیهیات است که متاسفانه ما به آن توجهی نداریم و در اینجا بدیهی بودن، حجاب آن شده، تصریح کرد: اکنون کشور ما در شرایط بسیار حساسی قرار دارد و ما در معرض خطراتی از سوی کشور‌هایی مانند اسرائیل، آمریکا و دیگر دشمنان آن هستیم. در مقابل تهدیدات، همیشه این بحث مطرح می‌شود که ما باید بازدارندگی داشته باشیم، اما وقتی صحبت از بازدارندگی می‌شود، متاسفانه بیشتر اذهان و عمل‌ها به سمت بازدارندگی نظامی می‌رود.
واگرایی و گریز از مرکز عجیبی در عرصه‌های مختلف ایران ایجاد شده
به گفته اشتریان؛ واگرایی و گریز از مرکز عجیبی در عرصه‌های مختلف در ایران ایجاد شده. ما در حال ایجاد حلقه مرکزی بسته‌ای در فرهنگ، سیاست و اقتصاد هستیم که واگرایی را تشدید می‌کند و این مهم‌ترین نقطه آسیب ما است. دشمنان هم دقیقا بر این نکته توجه دارند و منتظر هستند جرقه‌های آتش اجتماعی و بلکه جرقه‌های واگرایی سرزمینی را روشن کنند. در واقع شاهد این واگرایی شدید هستند و در پی استفاده از آن هستند. این تهدیدات دامن کشور را گرفته و بسیار خطرناک هستند. اگر بخواهیم بازدارندگی واقعی داشته باشیم، باید به مشارکت ملی در زمینه نیروی انسانی، نیرو‌های سیاسی، فرهنگی، رسانه بازگشت کنیم. رسانه را به دست اقلیت بی خبر از دنیا سپردیم که ذهن و فکر خود را در برابر همه نیرو‌های اجتماعی بسته است. باید در این سیاست‌ها تجدید نظر کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید