این دو خبر را بخوانید:

*مخالفت بنیامین نتانیاهو با توافق احتمالی ایران و آمریکا

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل از مخالفت دولت این کشور با هرگونه تفاهم احتمالی میان جمهوری اسلامی و ایالات متحده خبر داده است.28 / خرداد/1402- 18 ژوئن 2023

*سعید جلیلی: نباید حرف از توافق جدید با آمریکا بزنیم

جلیلی در دانشگاه علم و صنعت، گفت: بیان عبارت تله جنگ خطاست و باعث گستاخی دشمنان می‌شود. دانشگاه ما باید این سوال را مطرح کند که اگر مناسبات خارجی وعده‌ها رعایت نشود، چرا باید دنبال توافق جدید با آمریکا باشیم؟ 17/ آذر 1403

عصر ایران در مطلبی نوشت: نتانیاهو و جلیلی، ظاهرا در تقابل با یکدیگرند اما آنچه در عمل انجام می دهند، به طرز شگفت‌انگیزی، همپوشانی دارد.

 نتانیاهو به عنوان دشمن خارجی، سال‌های سال کوشید غرب را متقاعد کند که ایران را ذیل تحریم‌های شورای امنیت ببرد. این اتفاق در دورانی که جلیلی مسئول مذاکرات ایران و 5+1 بود رخ داد و تقریبا بعد از هر دوره مذاکرات او، قطعنامه و تحریم‌های جدیدی علیه ایران وضع شد. گو این که جلیلی می‌رفت تا طرف‌ها را به این نتیجه برساند که بهترین تصمیم برای آنها، تحریم ایران است. او به حدی در این راه موفق بود که حتی چین و روسیه نیز متقاعد شدند کشوری که مذاکره‌کننده ارشدش جلیلی باشد، باید هم تحریم شود.  در واقع لابی‌های پشت پرده نتانیاهو و مذاکرات روی صحنه جلیلی، یک خروجی مشترک داشت و آن تحریم‌های گسترده سازمان ملل علیه ایران بود و رفتن کشورمان تحت فصل هفتم منشور ملل که ناظر است به تهدید کنندگان امنیت جهانی!

بی تردید نتانیاهو از کارنامه مذاکراتی جلیلی بسیار راضی بود.

 این که آیا واقعا در لایه‌های فوق سری، بین این دو هماهنگی وجود داشت یا خیر، چیزی است که شاید ده‌ها سال بعد هنگامی که برخی اسناد از حالت محرمانه بیرون بیایند مشخص شود، در روزگاری که نه جلیلی زنده است و نه نتانیاهو.  اما آنچه مسلم است اینکه این دو، خواسته یا ناخواسته، در یک مسیر مشترک حرکت کرده‌اند و همچنان بر ادامه‌اش، اشتراک‌نظر دارند و آن تحریم و انزوای ایران است.

 به راستی آیا این حد از همرنگی و یگانگی بین دو سیاستمدار، یکی در تهران و دیگری در تل آویو، اتفاقی است؟!