این فرهنگ صلح است خانم عبادی؟!

احمد زیدآبادی تحلیلگر سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:

علی انتظاری در صدا و سیما با لحنی ناشایست و خارج از نزاکت از زنده‌یاد مهسا امینی اسم برد. این برخورد، واکنش اعتراضی وسیعی در افکار عمومی داشت به طوری که آقای انتظاری عذرخواهی کرد و بعد هم از سمتش در دانشگاه عزل شد.

حالا بعد از چند روز سرکار خانم شیرین عبادی برندۀ جایزۀ صلح نوبل به اظهارات علی انتظاری پاسخ داده است آن هم با این لحن:

نظام[....]چیزی جز فحاشی، رذالت، تقدیس جنایت و توجیه خونخواری نیست. رسوایی پشت رسوایی برای حکومتی که نمازهای رهبرش بر تروریست‌های نفله شده از شماره خارج شده است! با این نوع ادبیات، خانم عبادی قرار است کدام فرهنگ صلح و مدارا و دوستی را به جامعۀ ما آموزش دهد؟ چرا دیگرِ برندگان جایزۀ صلح نوبل از این نوع تهاجمات لفظی و اهانت‌آمیز نسبت به طرف‌های متضاد خود پرهیز می‌کنند، اما مورد ایرانی‌اش، اینطور راحت از «نفله شدن» افرادی به عنوان «تروریست» اظهار شعف می‌کند که در چشم برخی دیگر از افراد 

مورد احترامند؟

با عرض معذرت از خانم عبادی، به نظر من این ادبیات بیشتر متناسب جایزۀ جنگ نوبل است تا جایزۀ صلح آن!